Συμμαθητές ή κάτι παραπάνω [1]

Κεφάλαιο 18

*Ίδια μέρα, ίδια ώρα (εικαστικά)*

Με έχει πιάσει νευρικό γέλιο εδώ και κανά πεντάλεπτο. Δεν θυμάμαι καν γιατί γελάω αλλά δεν μπορώ να σταματήσω

Καθηγήτρια : "Τι έπαθες Αλεξάνδρα μου? Είσαι καλά? Καλέ μίλα μας!"

Πώς θες να σου μιλήσω κυρά μου όταν εδώ πεθαίνω γιατί με το ζόρι παίρνω ανάσα? Ουφφ καλεεε η κοιλιά μου. Πωω κοιλιακούς πρέπει να έχω κάνει με τέτοιο γέλιο 

Κατάφερα να ηρεμήσω και της απάντησα 

Αλεξάνδρα : "Ναι κυρία καλά είμαι. Με είχε πιάσει νευρικό γέλιο"

[...]

*Συνεχίζουμε την ίδια ώρα (εικαστικά)*

Έχει πάει το 'μπειμπι' μπροστά και κάθεται σε ένα θρανίο μπροστά από τον προτζέκτορα (ο οποίος είναι κλειστός)

Λένε κάτι αστείο τα παιδιά στην τάξη και γέλασα πολύ ελαφρά/λίγο, με κοιτάει κατάματα σοβαρός και μου λέει

Άγγελος : "Γιατί γελάς?"

Ξέρετε κάτι? Ακυρώνω το παρατσούκλι 'μπειμπι' γιατί είναι μαλάκας. Να σου χαλάει την διάθεση έτσι με 2 μόνο λέξεις. Δηλαδή εντάξει έλεος. Ughhh 

[...]

*Συνεχίζουμε την ίδια ώρα (εικαστικά)*

Ο Ερμής έχει καθήσει πάλι ανάποδα στην καρέκλα και κάτι κοιτάει πίσω

Καθηγήτρια : "Ερμή παιδάκι μου γύρνα μπροστά σου. Θα το κολλήσεις το κορίτσι"

Το κορίτσι είμαι εγώ btw

Άγγελος : "Κυρία κοιτάει κάτι που του αρέσει για αυτό είναι γυρισμένος"

Όχι που δεν θα πεταγόταν η τσουτσού. Αλλά bruhhh wth? Δεν θα τον καταλάβω ποτέ αυτό τον άνθρωπο...

[...]

*Επόμενη μέρα*

Πωωωω γαμωωτοοοοο

Έχω αργήσει :)

Πάλι καλά που μένω σχετικά κοντά αλλά και πάλι τρέχω. Κάνει και ζέστη. Αυτός ο συνδυασμός είναι υπέροχος. Ειρωνεία τσεκκ

Ανεβαίνω τα σκαλιά και βλέπω ότι η πόρτα είναι ανοιχτή άρα ο καθηγητής δεν έχει μπει ακόμα. YESSS

Μπαίνω μέσα και κάθομαι στην θέση μου. Αρχίζω να βγάζω την ζακέτα και ακούω τον Άγγελο να λέει

Άγγελος : "Πολύ αναψοκκινισμένη είσαι"

Όταν τρέχω ή ζεσταίνομαι τα μάγουλά μου κοκκινίζουν. ΠΟΛΥ. Για αυτό το είπε αυτό. Μόνο που αυτός το είπε με πονηρό τρόπο