Συμμαθητές ή κάτι παραπάνω [1]

Κεφάλαιο 4

Previously...

Άγγελος : Έχει βγει. Και αν με πίστευες θα πηγαίναμε μαζί να την δούμε και μετά θα πηγαίναμε για φαγητό να φάμε κανένα μπέργκερ ή κάτι τέτοιο και θα τα πλήρωνες εσύ

Εκεί μου ήρθε κεραμίδα και δεν ξέρω καν για ποιο από τα δύο!

...

...

In today's chapter...

Περιττό να πω ότι ποτέ δεν έβλεπα έτσι τον Άγγελο. Και στο κάτω-κάτω δεν τον ήξερα καν

Εννοώ ότι είμασταν σε διαφορετικά τμήματα και δεν χρειάστηκε ποτέ να μιλήσουμε. Ή πολύ απλά δεν έτυχε

Και επίσης δεν είναι και ο γόης του σχολείου ή το γνωστό σε όλους μας bad boy οπότε ναι

Αφού να φανταστείτε ότι μέχρι πρότεινως δεν ήξερα καν ότι υπήρχε αυτός ο άνθρωπος

Αλεξάνδρα : Λυπάμαι που σου χαλάω το όνειρο αλλά δεν θα έβγαινα ποτέ μαζί σου

(I'm a *bad bitch* hehe)

Άσε που και να του έλεγα ναι, παρόλο που δεν το εννοούσε, θα έπρεπε να τα πληρώσουμε ο καθένας αυτό που έφαγε. Σιγά μην πλήρωνα εγώ και το φαγητό του

Γουρουνι

Και μετά σου λένε εγώ δεν είμαι μαλακας. Είμαι κύριος. Στα όνειρα σου φίλε μου που και εκεί ας μην πω τι θα βλέπετε (I need holy water😂)

Και σε αυτό το σημείο πετάγεται ένας συμμαθητής μου ο οποίος καθόταν πίσω από τον Άγγελο και λέει 

Ερμής : Μπορείς να σταματήσεις να κάνεις την έξυπνη?

Αλεξάνδρα : Εσένα ποιος σου μίλησε? (hehe *bad bitch* vol.2)

Και μετά δεν είπε κάτι άλλο

...

...

...

Τι ωραία ηρεμία...

...

...

...

Άγγελος : Πόσο όμορφος είμαι?

Είπα και εγώ δεν θα μιλήσει? 

Αλεξάνδρα : Τι ερώτηση είναι αυτή?

Άγγελος : Ερώτηση για να απαντήσεις

Αλεξάνδρα : Τι ακριβώς θέλεις να σου πω δηλαδή?

Άγγελος : Πόσο όμορφος είμαι στα 10

Αλεξάνδρα : 8...

Και πήγε και χαμογέλασε το γαϊδούρι

Αλεξάνδρα : ...υπό του μηδενός (για όσους δεν το έπιασαν εννοούσα -8/10)

Και τσουπ του κόπηκε το χαμόγελο

Αλεξάνδρα : Όχι εντάξει. Είσαι ένααα 6/10

Άγγελος : Πωω γιατιιι

Και πάει και ρωτάει μία άλλη κοπέλα

Άγγελος : Εεε Κλειώ πόσο όμορφος είμαι στα 10?

Κλειώ : 11

Άγγελος : Γεια σου ρε Κλειωωω

Εγώ να είμαι σε φάση *εμμμ οκ...*

Εκείνη την ώρα ακούγεται από το μικρόφωνο του πούλμαν ο διευθυντής που μας λέει να μαζέψουμε τα πράγματά μας και να κατεβούμε γατί φτάσαμε στο σχολείο

Αμέσως τα παιδιά ξεκίνησαν να του τραγουδάνε το κλασσικό τραγουδάκι όταν κάποιος έχει γενέθλια (Να ζήσεις τάδε και χρόνια πολλά μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά κλπ.)

Αφού κατεβήκαμε, όλοι ήταν έξω από το σχολείο και μιλούσαν με τις παρέες τους

Μετά από κάνα τέταρτο ξεκίνησαν όλοι να περνούν τον δρόμο για τα σπίτια τους

Έριξα μια τελευταία ματιά στον Άγγελο που ήταν μαζί και τον Γιάννη (για όσους δεν θυμούνται είναι ο κολλητός του) και παρόλο που ήταν μακριά τους άκουσα να λένε μεταξύ τους ότι κατάφεραν να με ρίξουν

Βλακες. Τίποτα δεν κατάφεραν αλλά εντάξει είναι καλό να έχει κανείς ελπίδες και όνειρα

(*bad bitch* vol.3)

Εγω κλασσικά αυτό το είπα στα κορίτσια και το σχολιάσαμε άλλο μέχρι μέχρι που τελικά χωριστήκαμε και πήγε η καθεμία σπίτι της

Όταν έφτασα σπίτι πρ τον ήμουν πτώμα (😂) και δεύτερον είχα τους γονείς μου να με ρωτάνε πως τα πέρασα κλπ.

Αφού τους απάντησα μπήκα στο μπάνιο για ένα χαλαρωτικό μπάνιο το οποίο χρειαζόμουν πολύ

Όταν βγηκα από το μπάνιο, αφού είχα βάλει τις κρέμες μου και είχα ντυθεί, άνοιξα το κινητό μου και πήγα στο προφίλ του Άγγελου στο Instagram και του έστειλα ένα μήνυμα

~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Γεια σαςςς

Έχω πολύ καιρό να γράψω το ξέρω και είμαι αδικαιόλογητη

Ελπίζω και θα προσπαθήσω να ανεβάζω πιο σύντομα κεφάλαιο και τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα

Εσείς τι μου κάνετε; Πως είστε;

Ωραία πράγματα και σήμερα στο κεφάλαιο αυτό

Μάθαμε και ότι η Αλεξάνδρα είναι bad bleep (I need a bad bleep, Addison Rae)

Το τραγούδι από πάνω είναι για το bad bitch κυρίως

Σποιλερ: η Αλεξάνδρα είναι λίγο χαζή που έστειλε αυτό το μήνυμα στον Άγγελο (κατά την γνώμη μου) και μενει στο διαβάστηκε

Τα συμπεράσματα δικά σας

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο stay safe people

Φιλιααααα

~Alex