Kanarya Çıkmazı

13. bölüm

"Dayı?"

"Eda?"

İşte şimdi şıçmıştım.

"Eda'nın dayısı?" Yunusun dediğiyle gülme isteği geldi ama geri bastırmak zorunda kaldım, çünkü dayım öldürücü bakışlarını yolluyordu.

Tam dayım ağızını açıp bir şey söyleyecekti ki konuşmaya başladım ve onu susturdum.

"Dayı hiç düşündüğün gibi bir şey yok arkadaşım benim Yunus." dayım inanmasada üstünde durmadı çünkü şu an daha önemli bir derdimiz vardı; Yüksek ihtimal ayağı kırılmış bir Yunus.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

"Doktor abi ne kadar süreye iyileşir ayağı?"

"Ortalama 3 ay'a hiçbir şeyi kalmaz." doktorun dediğiyle suratım düşsede belli etmemeye çalıştım, daha kötüsü de olabilirdi. Yunus ölmüş dayım katil olmuş olabilirdi.

Yunus ayağa kalkmakta zorlandığı için kolunun altına girmiştim, bir kolum belinde diğer kolum kolunda olacak şekilde yürümeye çalışıyorduk. Yunus kendi kendine bir şeyler mırıldanmıştı duymadığımı düşünüyordu ama duymuştum. "Böyle olacağını bilseydim 3 ay önce kırardım ayağımı." sırıtarak yürümeye devam ettim.

Doktorun odasından çıktığımızda Emine teyze hemen yanımızda bitiverdi.

"İyi misin oğlum?"

"İyiyim anne merak etme ölmedim." Emine teyze Yunusa gözlerini devirerek bana döndü.

"Ay kaç aya çıkacakmış bu alçı?"

"3 ay Emine teyzecim." Yunusta beni başıyla onayladığında yürümeye devam ettik.

Dayımın yanına geldiğimizde hemen arka kapıyı açtı ve Yunusu oturttu, tam ben de oraya geçecektim ki beni kolunun altına alarak Emine teyzeye seslendi.

"Emine hanım buyrun siz oğlunuzun yanına oturun."

Emine teyze Yunusun yanına geçtiğinde ben de ön koltuğa dayımın yanına geçmiştim.