ZORAKİ EVLİLİK PARK JİMİN

15.Bölüm❣"Seviyor musun?"

Merhaba🙋‍♀

Nasılsınız?

Yorumlarınızı bekliyorum🗨

İyi okumalar❣

Ya Eun her şeyi anlatmamı isteyince düğün gününden bugüne her şeyi anlattım.

M.J.: Ayrılacağımızı biliyordum ama onun bana bu kadar iyi davranması... Uzun zamandır kimseden böyle bir ilgi görmemenin verdiği aptallıkla, sanırım...

Y.E.: Onu seviyorsun.

M.J.: Öyle deme. Sevmemem lazım çü-

Y.E.: O da seni seviyor.

M.J.: Ne?

Y.E.: Bak, bana anlatıyorken tüm tepkilerine kadar anlattın. Jin ile Yoongi'nin dediklerini de düşününce onun seni sevdiği apaçık ortada... Ama o bunun farkında değil. Ona bunu hissettirmemiz lazım...

M.J.: O beni sevmiyor, dedesi yüzüne bana iyi davrandı sadece ve bende bir anda ilgi görmeye başlayınca haliyle onu...

Y.E.: Min Jee sen onu, o da seni seviyor! Tamam haklı olabilirsin dedesinin zoruyla sana iyi davranıyor-du. Ama artık dedesinin zoru yerine kendi duygularını da işin içine katmaya başlamış. Yani zorlama ile başlasa da işin içine hisler ve duygular karışmaya başlamış! Söyler misin bana, kim neden "zorla" birine kendi kadar ilgili olur, iyimser olur, kendinden önce onu düşünür, onu kırmaya, üzmeye dayanamaz? O kişinin uyku sersemi olduğunu bildiği ve uyku sersemliği ile söylediği bir şeyi yapıp yanına yatar? Ona sarılır, onu korur, onu mutlu etmek için uğraşır, onu kıskanır? Hatta... Onu öper?..

M.J.: O beni kıskanmadı ki.

Y.E.: Woo Jin'den kıskanmış. Belki ikiniz de farkında değilsiniz bunun ama Woo Jin'de anlamıştır bunu.

M.J.: Yani sen-

Y.E.: Onun da seni sevdiğini söylüyorum.

M.J.: Ama neden boşanacağımızı falan öyle pat diye söyledi o zaman?!

Y.E.: Senin onu sevdiğini bilmiyor! Haliyle bu ikinizin gözünde de hala kağıt üstünde bir evlilik. O da böyle düşünüyor...

M.J.: Peki ne yapıcaz? 1 yıl sonra ayrılmayı düşünüyoruz!

Y.E.: Park Joon Hyuk Bey'in buna izin vereceğini sanmıyorum ama neyse... Yapacağımız şeye gelince... Kampta sizi yakınlaştıracaz!

M.J.: NE?!

Sesim gereğinden fazla çıkmıştı. Ellerimle ağzımı kapattığım sırada kapı tıklatıldı ve Jimin'in sesini duyduk.

Jm.: Min Jee?! İyi misin? Bir şey mi oldu?

Y.E..: *fısıltıyla* Bakma bana öyle, cevap ver çocuğa!

M.J.: İy-iyiyim! İyiyim yok bir şey.

Jm.: Emin misin?

M.J.: Evet, eminim gidebilirsin sen.

Jm.: Peki...

Jimin'in gitmesini bekleyip gittiğinden emin olduktan sonra Ya Eun konuştu.

Y.E.: Bak. Al sana bir başka kanıt! Sadece ufak bir "ne" diye bağırmana çocuk taaa içeriden endişe ile ayaklanıp geldi.

M.J.: Abary Ya Eun abart! Sanarsın Busan'dan geldi çocuk! Üstelik hiç de küçük bir "ne" değildi o! Ev inledi sesimle.

Y.E.: Ay! Kızım anla artık ya anla!