ZORAKİ EVLİLİK PARK JİMİN

24.Bölüm❣"Panikatak"

Merhaba 🙋‍♀️

Nasılsınız?

Asırlar sonra yeni bölüm sizlerle

İyi okumalar ❣

15.47...

İşim bugün erken bittiği için çıkmak için toparlanıyordum ki kapım tıklatıldı.

M.J.: Girin!

Jm.: Benim işim bitti, erken çıkıyorum haberin olsun.

M.J.: Bende çıkacaktım şimdi.

Jm.: Çıkalım beraber.

M.J.: Sorun değil ben metroyla giderim.

Jm.: Aşağıda bekliyorum Min Jee.

Jimin beni takmayıp odadan çıkarken bende gözlerimi devirip Ya Eun'a çıktığıma dair mesaj attım. Ya Eun ise beni iş yerine davet etti. Düşününce güzel bir fikir. Bu yüzden kabul ettim gitti.

Aşağı indiğimde Jimin'in arabada beklediğini görünce arabaya ilerledim.

M.J.: Gidebiliriz.

Jm.: Eve iş mi götürüyorsun?

M.J.: Kovulmak istemem. Elimden gelenin en iyisini yapmak için çabalıyorum.

Jm.: Merak etme, patronun seni kovmaz.

Jimin elimi tutup öperken gözlerimi devirip güldüm ve elimi geri çektim.

M.J.: Teşekkür ederim Bay Park. Fakat hâlâ iş yerindeyiz ve ben sizin çalışanınızım.

Bu sefer göz deviren Jimin'di, ama onunki bıkkınkıktandı.

Jm.: Bıktım şu saçma patron-çalışan ilişkisinden.

M.J.: İş ile özel hayatı karıştıramayız sevgili patronum.

Jm.: Şu son dediğin iki kelimeden patronu atıp sevgilinin sonuna -m eklesene bir.

Jimin'in isteğine gülüp başımı iki yana salladım.

M.J.: Olmaz, işteyiz.

Jm.: Hay işimize... Tamam. Gidiyoruz o zaman.

M.J.: Yalnız eve değil Ya Eun'a gidecem.

Jm.: O nerden çıktı şimdi?

M.J.: Davet etti.

Jm.: Peki, zaten benim de dışarıda bir işim vardı.

M.J.: Ne işi?

Jm.: Çok önemli değil, küçük bir iş sadece.

M.J.: Söylemeyecek misin?

Jimin beni duymazdan gelince şaşırsam da umursamaz gibi yapıp kollarımı göğsümde dolayıp geriye yaslandım. Tüm modum gitmişti şu an. Sağol Jimin-shi!

Jungkookların şirketine geldiğimizde hiçbir şey demeden arabadan indim.

Jm.: Akşam görüşürüz.

M.J.: Hııı...

Jimin bana el sallasa da ona karşılık vermeden şirkete ilerledim.

M.J.: Hem sinirlerimi boz tüm modumu düşür, hem de akşam görüşürüz de. Belediye görüşsün seninle!

Asansörün önüne geldiğimde, asansörü bekleyen başka bir çalışan benim söylenmeme tip tip bakınca ona gülümsedim.

M.J.: Eşim işte, sinirlendirdi beni yine.

Kadın beni anlayıp hak vererek gülerken asansör geldi. İkimiz de asansöre bindikten sonra kadın kendi ineceği kata, bende benimkine basıp beklemeye başladık.