23.Bölüm

58 10 0
                                    

Aynadaki kişiyi tanıyamıyordum.Elimi yüzümü yıkadım ve çıktım banyodan salona indim Berk beni bekliyordu
"Hazırmısın?"
annemi son kere görmeye gidiyordum
hani annemzi çağırıda gitmeye çok üşeniriz ya işte ben o anı bile özledim anneme 5 dakika daha demeyi bile özledim ben annemin herşeyini özledim...
"Hazırım"
Evden çıktık arbaya bindik üstümde kalın bi mont kafamda bi şapka ve arka koltukta camda dışarı bakıyordum.Tek düşündüğüm annemdi
acaba benim gidişime çok üzüldü mü?
Acaba abim ne haldedir.
Kızlar acaba beni unutu mu?
Annem gitimişti beni yapayalnız bırakıp gitmişti...
Ön koltukta oturan adam radyoyu açtı
"HERŞEY SENLE"diyordu şarkı
"İLK AŞK BELKİ SENLE"
Şarkın sözleriyle bir damla yaş düştü gözümden.
Şarkı haklıydı herşeye senle...
Benim herşeyim annemleydi...
Annemi son kez görmeme saatlar kalmıştı.
"SON KEZ"bu kelime çok canımı acıtıyor...
Ben anneme daha doyamadım ne sonkezi...
Napıcaktım.
"Yetişmek üzereyiz"
"Tamam"
"İyimisin"
"Hıhı"
"Berk..."
"Efendim güzelim"
"Ben napıcam"
Çaresizce bu soryu Berk'e sordum.
"Sabredeceksin"
"Peki denerim.."
sustum yol boyu sustum arbadan indik biletleri aldık uçağa bindik ben saddece yürüdüm ve sustum...
"3 saat yol var istersen uyu omzuma yaslana bilirsin"
"Peki"kafamı Berkin omzuna koydum ve uyudum hiç bişey düşünmeden uyudum
~
"Kızım ben yokum artık dikkat et kendine"
"Anne gitme bırakma beni yapam sensiz"
"Gitmek zorundayım.."
"Anne gitme yalvarım gitme"
"Anne"
"Anne"
ve uyandım sıçrayarak uyandım
Berk benim sıçaryışımla gözlerini açtı.
"Berk annem giti sonsuza kadar giti..."
"Şş sakin ol"
"Geçti geçti"
Sakinleştirmeye çalışıyordu.
"Geçmiyor"dedim ve sustum...
2 saat uyumuşum daha bi saat vardı anneme veda etmeme...
Bi dügüm vardı bogazımda sus içsemde geçmiyor yemek yesemde orda öyle duruyor.
O bir saat geçmek bilmedi en son bi anons duydum.
"Uçak inişe hazır lütfen kemerlerinizi bağlayın"
son kez yutkundum o dügüm gider diye ama yine gitmedi...
Uçak iniyordu korkudan mı yoksa heyecandan mı bilmiyorum ama Berk'in elini sıkıca tutum
"Şş sakin güzelik"
Berk'in bu cümlesinden sora Berk'in elini bıraktım
"Özür dilerim"
"Yine bıraktın elimi ben bırak diye demedim"
bişey demedim camdan dışarı baktım uçak inmiş duracağı yer gidiyordu heycandan ayaklarım titreyemeye başldı durdurmadım...
Ayaklılarımı hissetmeye başladım
"Berk ayaklımı hissetmiyorum"
"İyimisin?"
"Ayaklarımı hissetmiyorum galiba heycandan"
"Tamam sakin ol ayağa kalkmayı dene"
kalkmayı denedim ama olmadı...
"Tamam sakin ol inerken seni kucağıma alırım sora direk hastaneye gideriz."
Ayaklarımı heycandan hissetmiyordum
Bu annemi son kez görücegim için miydi?...

~Tek Gerçeğim ~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin