Uçak Berkin yardımıyla indim direk arbaya bindik ve hastaneye gitik emar falan çekildi.Bişey çıkmadı psikolojikik olabilirmiş.Bir kaç saat hastanede dinlendim sora cenazenin olduğu yere gitik hekres ordayı.
Babam,abim,kızlar,teyzemler,amcam hereks oradaydı adim perişan halldeydi.kimsenin bizi göremeyeceği yere geçtik ve ordan izledik olan biteni.Annem beyazlar içinde toprakgın altına koydular gitme kal diyemedim.
Anne seni çok özledim diyemedim.
Yapamadım çünkü saddece bak'a
kaldım öylece baktım.Annemin üstüne toprak atılar atmayın diyemdim çünkü işe yaramıycaktı aglasam bagırsam çagırsam işe yaramıycaktı annem geri gelmiycekti.Artık kendimi yapayalnız hissediyordum.
Ayaklarımda hissetmiyordum doktor geçer bir kaç güne dedi.
O an gözümden saddece bir damla yaş düştü.
Artık annem yoktu...
~
Ardan bir hafta geçti İstanbul'da bir eve taşındık ormanın içinde bir yerdi.Alışmıştım eve ama hayla ayaklarımı hissetmiyordum hayla arada ayağa kalmayı deniyordum.Yine ayağa kalkmayı denediğim bi anda aklıma çok iyi bir plan gelmişti.O an yürümeye başladım neden öyle bi anda yürümeye başladım hiç bilmiyordum ama artık yürüyordum ve aklıma gelen o planı yapamam için bi engel kalmamıştı.
~
Ve bir haftadır ilk kez mutluydum...
~
Berk'in yanına gitim ve beni ayakta görünce çok sevindi ve hemen gelip bana sarıldı bende ona sarıldım.Sora ona sarılmadan heralde yanağına bir öpücük kondurdu.Plan iyi bi şekilde ilerliyordu.
~
Sonra benden onun yanağına bir öpücük kondurdum.O an bana bi şaşkın şaşkın baktı.
"Ne öyle bakıyorsun yanlış bişey mi yaptım?"
"Yoo yo hayır yani iyi bişey yaptın ama saddece biraz şaşırdım."
"İyi dememki bundan sora çok şaşıracaksın."
"Ne yani barıştık mı? Yani artık eskisi gibi mi olucak yani sevgilimi? olucaz."
Onu susturmak için dudağına bir öpücük kondurdum ve şok olmuştu.
"Sesiz ol"dedim ve gülerek odandan çıkıtım...
~
O an ben bile kendimiden korktum çünkü ilk kez böyle şeyler yapıyordum ve baya eğleniyordum...
