Aidan&Elisa

Ölmek istiyorum

Eve gitmek istemiyordum deli gibi yürümek istiyordum , Aidanın aramalarına da cevap vermiyordum . Telefon tekrar çaldığında sessize almak için elime aldım bu sefer Allisondu açtım .

Allison: Elisa ! hangi cehennemdesin telefonlarını niye açmıyorsun.

Elisa: Sanırım ölmek istiyorum Allison.

Allison: NE Elisa ne saçmalıyorsun hemen nerede olduğunu söyle yanına gelmek istiyorum .

Elisa: Hayır.

Allisom: Aidan meraktan delirmiş halde dakikada 100 kere falan arıyor beni sana ulaşmak için.

Elisa: Kapatıyorum Allison.

Allison: Dur bek-

Telefonu suratına kapattım saatlerce ağlamak istiyordum hava karamıştı sokaklarda kimse yoktu sadece ağlamak istiyordum. Gözlerim şişene kadar ağladım. Annemin telefonlarını açmalıydım onu bu şekilde korkutmak çok kötü olurdu.

Elisa: Eve geliyorum anne , merak etme.

Annem: Nerelerdeydin Elisa Saatlerdir yoksun telefonlarımı açmıyorsun meraktan öldürecek misin sen beni.

Elisa: Geliyorum dedim ya .

telefonu annemin suratına kapattım ağlamaktan gözlerim kurumuştu neredeyse . Yürürken Sabrinanın dediği ayrılma planı geldi aklıma ona bu kadar aşıkken nasıl ayrılacaktım ki ondan. Bunu yapamazdım ah ölmek istiyorum ama o beni sevmiyor , bugün piknikte de muhtemelen benden ayrılacaktı tuhaf davranmasının açıklaması bu olmalı . Ona çok kızgınım beni inandırmıştı bana aşık olduğuna beni sevdiğine ama aklım hala almıyor bunu neden yaptı . Sanırım daha fazla düşünürsem delireceğim. Eve yaklaşmıştım göz yaşları mı sildim. kapıyı açtım Annem koşar adımlarla yanıma geldi.

Annem: Ne oluyor Elisa bu sorumsuzluk ta ne , neredeydin .

Annemin sorularına cevap verecek halim yoktu babam sesimizi duyup yanımıza geldi .

Elisa: Geldim işte anne .

babam tam konuşacakken lafını kestim .

Elisa: Baba lütfen sende bir şey söyleme odama çıkmak istiyorum .

Annem: Sen ağladın mı ?

Annem üstüme geldikçe göz yaşlarımı tutamadım ağlayarak konuşmaya başladım .

Elisa: Siz beni neler yaşadığımı bilmiyorsunuz , anlamak istemiyorsunuz bana zaman vermiyorsunuz sadece üstüme geliyorsunuz.

Annemle babam şoka girmişti biraz fazla yükselmiştim buna anlam veremediler.

Annem: Elisa kızım.

Elisa : Bir şey söyleme anne odama çıkıyorum .

Hızlıca oradan uzaklaştım odama çıktım . Aidanla yapacağım konuşmayı kurguluyordum bunları düşündükçe ağlıyordum . Bir süre sonra kapı çaldı göz yaşlarımı sildim.

Elisa: Gir.

Gelen Annem di gözlerimi devirerek.

Elisa: Anne bak konuşmak istemiyorum .

Annem: Ben konuşacağım kızım , Bak Elisa biz senin ne olursa olsun arkandayız ama bize artık hiç bir şey anlatmamaya başladın bu bizi endişelendiriyor bizden kopuyor musun gibi .

Annemin bu sözleri beni daha da duygusal yapmıştı boğazım düğümlenmeden konuşmaya çalışıyordum.

Elisa: Anne ben özür dilerim , sizi bu kadar boşladığımı fark etmemiştim.

Annem bana sarıldı.

Annem: Ne zaman hazır olursan bana anlata bilirsin tatlım.

Anneme kafa salladım oda odadan çıktı annemle konuşmak biraz olsun iyi gelmişti. Uykum yoktu , ama bu durumda yarın okula nasıl gidecektim kapı çaldı. Annem olduğunu düşündüm göz yaşlarımı tekrar sildim .

Elisa: Anne sonra konuşa bilir miyiz ?

Ama içeri giren Annem değildi.

Elisa: Aidan