Eve gitmek istemiyordum deli gibi yürümek istiyordum , Aidanın aramalarına da cevap vermiyordum . Telefon tekrar çaldığında sessize almak için elime aldım bu sefer Allisondu açtım .
Allison: Elisa ! hangi cehennemdesin telefonlarını niye açmıyorsun.
Elisa: Sanırım ölmek istiyorum Allison.
Allison: NE Elisa ne saçmalıyorsun hemen nerede olduğunu söyle yanına gelmek istiyorum .
Elisa: Hayır.
Allisom: Aidan meraktan delirmiş halde dakikada 100 kere falan arıyor beni sana ulaşmak için.
Elisa: Kapatıyorum Allison.
Allison: Dur bek-
Telefonu suratına kapattım saatlerce ağlamak istiyordum hava karamıştı sokaklarda kimse yoktu sadece ağlamak istiyordum. Gözlerim şişene kadar ağladım. Annemin telefonlarını açmalıydım onu bu şekilde korkutmak çok kötü olurdu.
Elisa: Eve geliyorum anne , merak etme.
Annem: Nerelerdeydin Elisa Saatlerdir yoksun telefonlarımı açmıyorsun meraktan öldürecek misin sen beni.
Elisa: Geliyorum dedim ya .
telefonu annemin suratına kapattım ağlamaktan gözlerim kurumuştu neredeyse . Yürürken Sabrinanın dediği ayrılma planı geldi aklıma ona bu kadar aşıkken nasıl ayrılacaktım ki ondan. Bunu yapamazdım ah ölmek istiyorum ama o beni sevmiyor , bugün piknikte de muhtemelen benden ayrılacaktı tuhaf davranmasının açıklaması bu olmalı . Ona çok kızgınım beni inandırmıştı bana aşık olduğuna beni sevdiğine ama aklım hala almıyor bunu neden yaptı . Sanırım daha fazla düşünürsem delireceğim. Eve yaklaşmıştım göz yaşları mı sildim. kapıyı açtım Annem koşar adımlarla yanıma geldi.
Annem: Ne oluyor Elisa bu sorumsuzluk ta ne , neredeydin .
Annemin sorularına cevap verecek halim yoktu babam sesimizi duyup yanımıza geldi .
Elisa: Geldim işte anne .
babam tam konuşacakken lafını kestim .
Elisa: Baba lütfen sende bir şey söyleme odama çıkmak istiyorum .
Annem: Sen ağladın mı ?
Annem üstüme geldikçe göz yaşlarımı tutamadım ağlayarak konuşmaya başladım .
Elisa: Siz beni neler yaşadığımı bilmiyorsunuz , anlamak istemiyorsunuz bana zaman vermiyorsunuz sadece üstüme geliyorsunuz.
Annemle babam şoka girmişti biraz fazla yükselmiştim buna anlam veremediler.
Annem: Elisa kızım.
Elisa : Bir şey söyleme anne odama çıkıyorum .
Hızlıca oradan uzaklaştım odama çıktım . Aidanla yapacağım konuşmayı kurguluyordum bunları düşündükçe ağlıyordum . Bir süre sonra kapı çaldı göz yaşlarımı sildim.
Elisa: Gir.
Gelen Annem di gözlerimi devirerek.
Elisa: Anne bak konuşmak istemiyorum .
Annem: Ben konuşacağım kızım , Bak Elisa biz senin ne olursa olsun arkandayız ama bize artık hiç bir şey anlatmamaya başladın bu bizi endişelendiriyor bizden kopuyor musun gibi .
Annemin bu sözleri beni daha da duygusal yapmıştı boğazım düğümlenmeden konuşmaya çalışıyordum.
Elisa: Anne ben özür dilerim , sizi bu kadar boşladığımı fark etmemiştim.
Annem bana sarıldı.
Annem: Ne zaman hazır olursan bana anlata bilirsin tatlım.
Anneme kafa salladım oda odadan çıktı annemle konuşmak biraz olsun iyi gelmişti. Uykum yoktu , ama bu durumda yarın okula nasıl gidecektim kapı çaldı. Annem olduğunu düşündüm göz yaşlarımı tekrar sildim .
Elisa: Anne sonra konuşa bilir miyiz ?
Ama içeri giren Annem değildi.
Elisa: Aidan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aidan&Elisa
Teen FictionOkuldaki ilk günü olan Elisa yeni ortam ve yeni arkadaşlara henüz hazır değildi ve oldukça heyecanlıydı.