Aidan&Elisa

Gerçekti

Annemin dürtmesi ile uyandım.

Annem: Elisacım  neredeyse akşam olacak artık uyansan mı ?

Elisa: Ne , anne o kadar uyudum mu ?

Annem: Seni uyandırmak istedim ama uyanmadın canım , neyse ben aşağı iniyorum sende gelirsin.

Annem gittikten sonra telefonumu elime aldım ama gördüğüm manzara karşısında şok oldum. 

Elisa: 15 cevapsız ara mı ?

Aman tanrım umarım birine bir şey olmamıştır, hemen telefonumun tuş kilidini açtım on beş aramanın onunu Aidan , dördünü Allison, 1 de ?

Elisa: Sabrina mı ?

Sabrina  da ne alaka yani cidden ne alaka ilk önce Aidanınon cevapsız aramasını görmezden gelerek en merak ettiğim  Sabrinayı  geri aradım . 

Elisa: Alo 

Sabrina: Alo, Elisa 

Elisa: Evet 

Sabrina : Seninle önemli bir şey konuşmalıyız.

Elisa: Evet dinliyorum.

Sabrina: Hayır telefondan olmaz, sana atacağım konuma gel.

Elisa: Ne şimdimi ,hayır buradan söyle işte ne var

Sabrina: Önemli , Aidan hakkında.

Dudaklarından Aidan kelimesinin çıkması ile kanım resmen donmuştu. Aklımdan bir sürü senaryo geçiyordu telefonu kapattım hazırlanmaya başladım. Aklımdan geçiriyordum, yani Aidan ne alaka , neden anlamıyorum. Hemen hazırlandım evden çıktım . Annemin arkamdan seslenişlerini takmıyordum yoldan bir taksi çevirdim . Sabrinanın attığı konuma gitmek için yola çıktık.

~Elisa eve gelip uyuduğu zaman~

Sabrina: Eğer dediklerimi yapmazsan fotoğrafları Elisaya gösteririm.

Aidan: Ne hayır onları silmiştin.

Sabrina: Cidden sildiğimi mi düşündün.

Aidan: Bir anlaşma yapmıştık ama sen uymadın , merak etme senden öğreneceğine benden duysun daha iyi, gidip kendim söylüyorum. 

Sabrina: Bunu yapamazsın.

Aidan: Yaptım bile , şu anda onu arıyorum . 

Sabrina: Bende , arıyorum.

~Şimdi ki zaman~

Konumun olduğu yere neredeyse gelmiştik.

???: Burası geldik . beklememi ister misiniz ?

Elisa: Yok  teşekkür ederim ,gidebilirsiniz.

taksiden  indikten sonra biraz etrafı inceledim pek fazla insan yoktu garip bir yerdi. Uzaktan Sabrinayı gördüm  hızlıca yanına yürüdüm.

Elisa: Evet , ne var 

Sabrina: Seninle direkt  açık konuşacağım Elisa.

Sabrinanın dudakları arasından çıkacak kelimeleri bekliyordum. 

Sabrina: Aradan çekil 

Elisa: Ne , ne diyorsun sen .

Aradan çekil mi ne buda ne demek oluyor, kelime kafamın  içinde bin defa yankılanıyordu ellerim karıncalanıyordu..

Sabrina: Duydun işte , Aidanla birbirimizi seviyoruz , ama artık çok sıkıldım liseli aşıklar gibi gizli gizli buluşmak Aidan da bende arttık çok huzursuzuz , o senden ayrılamıyor suçluluk duyuyor bir nevi ama artık yeter biz beraber çek mutluyuz hem sende Aidanın mutluluğunu eminim benden daha çok istersin. 

Amaan tanrım ne diyordu bu Aidan beni sevmiyor mu ,  Aidan beni sevmiyor mu cidden, huzursuz mu ?  Aidanın mutluluğu , benimle mutlu  değilse . Ahh kafam patlayacak  sanırım gözlerim dolmuştu ama inanmak istemiyordum inanamıyordum . Bu doğru olamaz .Göz yaşlarım dolu bir şekilde.

Elisa: Sana inanacağımı mı sanıyorsun. Bu basit oyunlar la.

Sabrina: Ah anlarsın diye ummuştum , peki 

Sabrina telefonunu çıkardı bir şeylerle uğraştı daha sonra telefonu bana doğru tuttu .  Gözlerime inanamıyordum gözyaşlarımdan  bir tanesini yanaklarımdan süzülürken fark etim hızlıca elimi yanağıma götürdüm göz yaşlarımı sildim . Telefonda Sabrina ve Aidanın öpüştüğü bir fotoğraf vardı biraz bulanık olsa da çok net belli oluyordu. Sabrina eliyle telefondaki fotoğrafı kaydırdı bir fotoğraf daha geldi. İkisinin  gülümseyerek telefona baktığı bir fotoğraf. Cidden mutlu gibiydi . 

Sabrina: Artık inandığına göre, bak şimdi Aidan senden ayrılamayacağına göre sen ondan ayrılacaksın ama lütfen bu konuştuklarımız aramızda kalsın, aramızın bozulmasını istemem sende istemesin . 

Elisa: Az önce sevdiğim adamın başkasını sevdiğini öğrendim . her şeyin yalan olduğunu öğrendim, bana olan sevgisinin  yalan olduğunu, ve sen bana bunları mı diyorsun .

Sabrina : Ah evet canım kusura bakma , bir yere falan oturmak ister misin ?

Elisa: Beni umursuyormuş gibi yapmayı kes .

Arkamı döndüm ve koşarak oradan uzaklaştım . Buna hala inanamıyordum Aidan Aidan beni sevmiyordu. Düşüncesi bile kötüyken aman tanrım bu gerçekti. 

( Arkadaşlar bu bölüm hakkında neler düşünüyorsunuz . Siz olsanız ne yapardınız  ?)