Çizim

651 61 5
                                    

Louislerin evinin önüne geldik biraz tedirgindim ama belli etmedim  Aidanın elini tuttum kapıyı çaldık . Allison kapıyı açtı.

Allison: Bizde sizi bekliyorduk gelin.

Içeri geçtik herkes kendi halinde sohbet ediyordu.

Finn: Elisa Sabrina yeni bir şey yapmadı değil mi ?

Allison: Bir daha Elisanın ismini ağzına alıcağnı bile düşünmüyorum.

Dina: Gülerek* Bende, o neydi resmen kızı yıktı geçti

Elisa: Ah kızlar ! Yok bir şey olmadı zaten onu tehdit ettik bir şey daha yaparsa polise gideceğmizi biliyor.

Finn: Louis en çok sana şaşırdım. 

Louis: Aidan bana her şeyi anlattı planın hızlı yürümesi için böyle düşündük hem size de sürpriz oldu.

Aidan: Aynen.

Harika zaman geçiriyorduk.

Allison: Hey yarın akşam sahile mi gitsek Aidan sende gitarını getirirsin.

Dina: Harika olur.

Finn: Aynen bana uyar.

Louis: Bana da

Birden aklıma yarın ki yemek geldi .

Elisa: Çocuklar siz gidin ben gelemem.

Aidan: Nedenmiş o

Elisa: Sana bahsetmiştim yarın bir yemeğe gidiyoruz. Univesite için okul sahibiyle kaynaşma şeysi falan annemle babam o okula girmemi çok istiyor.

Allison: E okul özel değilmi zaten

Elisa: Özelde nitelikli kişiler seçiliyormuş , babam garnti olsun istiyor aslında.

Aidan: Anladım sonra gideriz o zaman .

Elisa: Hayır ! Siz gidin benim yüzümden iptal olmasın.

Aidan: Sensiz eğlenemem ki zaten.

Elisa: Olsun o kadar plan yaptınız.

Allison: Şey bence de gidelim sonra ki günde Elisayla gideriz.

Aidan: Peki tamam

Dina: Film mi izlesek.

Finn: Aynen.

Louis mutfağa bir şeyler almaya gitti bende yardım etmek için arkasından gittim.

Louis: Ben hallederdim.

Elisa: Sorun yok , yardım etmek istedim .

Louis: Peki .

Elisa: Ee tatilin nasıl geçti.

Louis: Güzeldi biraz uzun sürdü, dinlenmek istedim .

Elisa: iyi yapmışsın.

Mısırları be diğer ıvırzıvırları alıp içeri geçtik. Aidanın yanına oturdum oda elini omuzuma attı filmden biraz sıkılmıştım aslında Saate geç olmak üzereydi Akşam yemeği saati geliyordu. Ayaklandım .

Elisa: Ben gitsem iyi olucak Annemler arar birazdan.

Aidan: Tamam ben seni bırakırım.

Aidan da ayaklandı evden çıktık. Tekrardan motora bindik bizim eve doğru gidiyorduk rüzgârn saçlarımı uçuruyordu bu çok güzeldi. Eve gelmişrik motordan indim kaskı çıkartmaya çalışıyordum ama yapamadım.

Aidan: Gülerek* beceriksiz

Ellerini kaskın açma yerine getirdi.

Elisa: Ne sanki her gün kask takıyorum.

Aidan: Sırıtarak* tamam bir şey  demedim.

Aidan da kaskını çıkarmıştı gamzesine bir öpücük kondurdum ve eve doğru yürümeye başladım arkamı döndüğümde hâlâ beni izliyordu gülümsedim ve elimle öpücük attım oda sanki gerçekmiş gibi yakalayıp kapbine doğru işaret etti güldüm, içeri geçtim annemler evde yoktu. Odama çıktım biraz resim yaptım aklıma Aidan geldi onun resmini yapmak istedim. Bir kaç saat uğraştım ellerim kopmuştu ama yinede tam istediğim gibi olmadı. O sırada annem içeri girdi.

Annem: Ne yapıyorsun bakalım.

Elia: Anne ne zaman geldiniz.

Annem: Yarım saat önce falan, Neyse yemek hazır seni bekliyoruz.

Elisa: Tamam birazdan geliyorum.

Aşağı indim yemek yedim daha sonra telefonu elime aldım biraz gezindim. Canım çok sıkılmıştı odama çıktım yarım kalan resmimi bitirmeye çalışıyordum.

Neyse şu an yorgunum zaten, yatağa uzandım kulaklıklarımı taktım müzik dinleyerek uyumaya çalıştım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Neyse şu an yorgunum zaten, yatağa uzandım kulaklıklarımı taktım müzik dinleyerek uyumaya çalıştım.


>lütfen oy kullanmayı unutmayın<

Aidan&ElisaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin