Aidan&Elisa

Yüzleş

Aidanı gördüğüm anda dilim tutuldu .

Elisa: S-senin burada ne işin var . 

Aidan: Elisa bütün gün neredeydin , telefonlarımı neden açmadın , sana bir şey oldu sandım 

 Ona Sabrinayı anlatamazdım. 

Aidan: Sen ağladın mı ?

Elisa: B-Ben 

Aidan bana doğru yaklaştı elini yanağıma götürdü baş parmağı ile göz yaşımı sildi. Elini yüzümden çekmesi için geri çekildim .

Elisa: Aidan ben ayrılmak istiyorum. 

Aidan: Ne 

Aidan birden ciddileşmişti. 

Aidan: Elisa bugün için diyorsan her şeyi anlatacağım beni  bir dinlesen .

Kendimi ağlamamak için zor tutuyordum.

Elisa: Aidan dinlemek istemiyorum , sadece git 

Aidan: Benden ayrılamazsın . 

Elisa: Sessizce* neden  diretiyorsun istediğin bu zaten. 

ELisa: Aidan git artık beni üzüyorsun .

Aidan: Beni dinlemeden bir yere gitmeyeceğim. 

 Aidan anlatmakta kararlıydı gitmesi için .

Elisa: Anlasana seni sevmiyorum artık !

Aidan: Elisa 

Elisa: Duydun işte şimdi git.

Aidan gözlerimin içine bakıyordu gözleri dolmuştu . 

Aidan: Sabrinayla mı buluştun ? 

Kendimi tutamadım ağlamaya başladım . 

Aidan: Elisa yemin ederim seni üzdüğüm için şu anda kendimi öldürmek istiyorum ama beni dinlemelisin . 

Artık içimde tutamıyordum . 

Elisa: Bunu bana yaptığına inanamıyorum Aidan, senden nefret ediyorum git Aidan lütfen git !

Bağırmaktan sesim kısılmıştı artık . 

Aidan: Elisa 

Elisa: Aidan git 

Aidan Gözlerindeki yaşları silerek odamdan çıktı kapıdayken son bir kez yüzüme baktı, ondan nefret ettiğimi söylemiştim . Ondan nefret mi ediyordum insan hem deli gibi sevip hem nasıl nefret  eder ?  Bağıra bağıra ağlamaya başladım . Bir  kaç saat sonra yatağa uzandım gözlerimi kapattıkça sadece Aidanın gözlerini görüyordum . Gözlerim şişmişti bir süre sonra güneşin doğduğunu fark ettim okulu asamazdım . Hazırlanmak için ayaklandım duşa girdim. boşlukta gibi hissediyordum . Okul için daha çok erkendi giyindim hiç bir şey yemeden evden çıktım. Yürümek istedim saatlerce yürümek istiyordum. Sonunda okula gelmiştim ama daha kimse yoktu.