Son Kez

660 54 84
                                    

Aida'nın anlatımıyla

Artık çok geçti arkamızı döndüğümüzde kırk yada elli adamın üstümüze geldiğini gördük kaçmaya yada dövüşmeye gücümüz kalmamıştı, bir planımız vardı ama benim aptallığım, gözüm bir şey görmedi resmen.

İçeri giren adamların bize yaklaşmadıklarını fark ettim birini bekliyor gibilerdi. Birden hepsi yol gibi sağ ve sol olmak üzere iki tarafa açıldılar ortalarından biri çıktı ve yürümeye başladı.

Aidan: S-Sabrina.

Allison: Yok artık 

Finn:  Hay s!çıy!m 

Sabrina beni görünce endişeyle gözlerimin içine bakmaya başladı hala şoku atlatamamışken her şeyi yeni anlıyordum. Baştan aşağı beni süzüyordu bir  anda yanındaki adamlara bağırmaya başladı.

Sabrina: Onun kılına zarar gelmeyecek dedim !!! 

Bana doğru döndü 

Sabrina: Aidan, Aidan iyi misin ?

Kanla kaplı olan suratıma ve kıyafetlerime baktım.

Gülerek önce Sabrinanın babasına sonrada kan havuzuna doğru baktım.

Aidan: Alaycı bir şekilde* Bunlar benim kanlarım değil.

Sabrina gözlerini benden çekip babasına odaklandı.

Sabrina: Onu hemen bırakın 

Arkasındaki orduya baktı bir an. Yerdeki baltayı aldım Babasının boynuna doğru götürdüm.

Aidan: SEVGİLİM nerde !? 

Sabrinanın yüzündeki bakışı ve rüzgarını deponun sonundan, buradan hissediyordum.

Sabrina: Olması gerektiği yerde.

Elimdeki baltayı geri  geri götürdüm hızlı bir hareketimle işi biterdi.

Aidan: Bir daha sormayacağım Sabrina.

Sabrina bir anda duraksadı öfkeyle ağlamaklı karışık bir şekilde bağırmaya başladı. 

Sabrina: YA NEDEN NEDEN BEN SENİ O KADAR SEVERKEN NEDEN BENDE OLMAYIP ONDA OLAN ŞEY NE ; SENİN İÇİN ÖLÜMÜ GÖZE ALIRKEN BEN O SENİN İÇİN NE YAPTI !!!!!!!!!

durup bir an derin bir iç çektim.

Aidan: Neden o biliyor musun ? o kadar iyi ki bazen onu melek zannediyorum bana o kadar iyi geliyor ki kendimi onula huzurla buluyorum o kadar güzel ki ben bunu hak edecek ne yaptım diyorum o kadar naif ince düşünceli ki bazen onun insan olmadığını düşünüyorum o kadar iyi ki on bunu layık görmüyorum. Onu çok seviyorum... 

Sabrinanın gözlerinden akan yaşları umursamadan bağırmaya devam ettim.

Aidan: ONA AŞIĞIM ONU DELİ GİBİ SEVİYORUM!!!!!!!!!!

Sabrina: YETEEER!!!

Sabrina belinden çıkarttığı silahla tavana doğru ateş etmeye başladı. 

Elisa'nın Anlatımıyla

Bir süre baygındım uyandığımda bir arabanın içindeydim depo gibi büyük bir yerin yanındaydık arabanın camları siyah filmle kaplanmıştı pek bir şey görünmüyordu ama camların yanında bir kaç korumanın olduğunu gördüm cama vurmaya başladım bana bakmıyorlardı bile içeriden silah sesleri gelmeye başladı dikkatimi çekmeye başladı neredeydik biz ? Camı kırmaya çalışıyordum sonunda adamların dikkatini çektim.

???: Sessiz ol kıpırdamadan bekle birazdan gideceğiz.

Elisa: Neredeyiz biz ? Durun . Ne yapacaksınız bana? 

Beni kapıyı tekrardan suratıma kapattı öylece beklemeye başladım.

Aidanın Anlatımıyla

Sabrina ateş ettikten sonra Bağırarak tekrar sordum .

Aidan: NERDE O !!!! 

Sabrina dolmuş gözleriyle bana bakıyordu. Eliyle bir korumasına işaret etti 

Sabrina: Getirin onu 

Gözlerim açılmaya başladı o burada mıydı ?

Elisa'nın Anlatımıyla

Kaç dakikadır buradaydık, içerdeki sesler kesildi tekrar kafamı cama çevirdim kaçmak için bir plan yapmalıydım. O sırada bana doğru gelen bir adam gördüm. Kapıyı açtı kolumdan tutarak çekiştire çekiştire içeri götürdü kalabalığın içinden geçerek meydana gelmiştim sanki etrafıma baktığımda kanlar içinde olan Aidanı gördüm.

Elisa: Aidan...

Aidan: Elisa...

Gözyaşlarımı tutamadım ona koşup sarılmak istiyordum ağlamaya başladım iyice incelediğimde Fİnn ve Louisin bir adamı tuttuklarını gördüm Aidana elinde baltayla , ne oluyordu burada? 

Sabrina: O burada işte , şimdi babamı sal .

Aidan: Elisayı yanımıza yolla 

Sabrina bir kaç dakika düşündü derin bir iç çekti.

Sabrina: Tamam aynı anda ?

Sandalyedeki adam ayağı kalktı yavaş adımlarla buraya yürümeye başladı sabrina da bana baktı yürümem için işaret yaptı. Aidana doğru yürümeye başladım ona çok yaklaşmıştım bir anda belimden karnıma gelen acıyla ne olduğunu anlamaya çalıştım.

Aİdan: ELİSAAA!!! 

Allisom: Elisa...

Finn: ELi-

Louis: Elisaa!

Sabrina: Benim olamayacaksan hiç kimsenin olamazsın !

Elimi karnıma götürmemle kana bulanmış elimi gördüm vurulduğumu anladım canım çok yanıyordu nefes alamıyordum ölüyor muydum ? 

Finn yerden aldığı silahla yolun yarısında olan Sabrinanın babasını vurmuştu Bütün adamlar başına toplandı Sabrinanın çığlıklarını duyabiliyordum Aidanın Beni kucağına aldı hemen arabaya bindik.

Aidan: Elisa Dayan güzelim , 

Elisa: Aidan...

Aidan: Burdayım güzelim bak buradayım yanındayım.

Aidan iki eliyle önüme gelmiş  saçlarımı çekiyordu bir yandanda öpüyordu. gözlerim ağırlaşmaya başladı.

Elisa: Aidan seni seviyorum .

Aidan: Bende seni seviyorum bebeğim .

Zar zor konuşuyordum 

Elisa: Aidan son kez sarılıyormuş gibi sarıl beni son kez öpüyormuş gibi öp 

Aidan: Elisa! Ölmeyeceksin bana bak ölmeyeceksin , birliktw güzek bir hayatımız olacak birlikte kaldığımız bir ev  çocuklarım- 

Aidan&ElisaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin