The Awakening of the Black Wolf (EXO Kai FF)

Chapter 41

(Luna)

10 years later....

"Mommy Luna!! Mommy!! Mommy!!"

"O bakit Crisna??"

Nandito ako ngayon sa porch

Oo,anak ko si Crisna. 7 years old na siya.

"Mommy! Meet my bestfriend, Kai!! Short for Kaiden XD"
"Wow!! Sa totoo lang pangatlong beses mo na iyang nasabi ngayong araw hahahaha!"

Tuwing naririnig ko yang pangalang Kai abot tenga ngiti ko.

"*pout* Che! Mommy yang smile mo~ Iiiiii!"
"Shhh!! Quiet Crisna!!"

Sabi ko sabay takip sa mukha ko

"Ay look! Si Daddy o!! Dad dad! Meet my best friend---"
"Kai..hahaha!"
"Paano mo alam!!"
"Naririnig ko eh hahaha!"

"Che! Daddy,di ba Kai dati name mo? Ngayon Cristopher Krov na! O di ba cool ang name niya!"

"Talaga?" Kai (Crisna's best friend)
"Oo! Nickname niya noon, ngayon real name na niya gamit niya! Cristopher! O di ba?? Hahahaha!"

Tawang tawa ako kay Crisna..

"Mommy!daddy! Laro lang kami ni Kai ha?"
"Ok...Ingat kayo" sabi ko

"By the way mommy daddy...Ok lang siguro kung magkaroon ako ng friend na tengu.. Hehehe bye!! Noone messes with the Wades bleh! Hahaha"

Tumakbo agad si Crisna hila-hila kaibigan niya. Napansin ko na may hawak na black feather ang kaibigan niya. Hindi na ako nakasalita kasi ang bilis nilang tumakbo.

Napatawa na lang ang asawa ko sabay akbay sa akin.

Familiar ba ang name na Cristopher Krov? Dagdagan pa natin, Cristopher Krov Wade? Ahahahaha! Oo,siya ang nakatuluyan ko.. Si Kai, the black wolf.. Pero hindi na ngayon, tao na siya.. Akala ko rin wala na siya... Yun ang akala ko. Hanggang ngayon tuwing naaalala ko na kasama ko na siya ay kinikilig pa rin ako. Gusto niyo ba malaman kung paano ko siya nakita muli??

-
Flashback....

Napaluha at napaluhod ako sa nakita ko. Habang lumuluha ay napapangiti ako. Naiiyak ako sa tuwa. Tinayo ako nung lalaking naka itim.

"T-tahana...L-luna..."
"Kai! Akala ko..akala ko wala ka na..P-paano? Never mind! Sobrang tagaaaal kitang inasam na makita ulit ng personal,mahawakan ulit ang mga kamay mo. Sobra... Saan ka ba nanggaling?"

Patuloy ako sa pagiyak.

"Luna k--" bago siya matapos ay niyakap ko siya agad.

"K-kung panaginip lang ito. Ayaw ko ng magising ayaw ko na... Ayaw ko. Dito ka lang Kai,wag mo na akong iwan"

Ayaw ko siyang bitawan,pero marahan niyang inalis ang nakayakap kong kamay..

"Hindi ito panaginip Luna. Totoo itong nangyayari... Sorry kung matagal akong nagtago,kailangan ko kasing magpagaling. Namiss din kita. Sobra pa sa iniisip mo kung gaano ka-sobra. Bawat buwan,linggo,araw,oras,minuto at segundo ikaw lang inaalala ko. Kung ok ka lang ba o ano na ginagawa mo. O kung may mahal ka na bang iba? Sorry kung sobra kang nasaktan sa pinaggagagawa ko."

"Kai.. Hanggang ngayon ikaw pa rin.. At ok lang ako. Salamat. Wag mo na akong iwan Kai please.. Baka hindi ko na kayanin kapag nawala ka pa ulit"

"Hindi na Luna.. Pero hindi pa ako sasama sa iyo sa ngayon may kailangan pa akong gawin... May ibibigay ako sa iyo...Isang sulat galing kay daddy.."