Ne kalem yetti,
Nede sayfalar kalbimi anlatmaya.
Dilim suskun nicedir.
Söyleyemedim sözlerim saklı gözlerimde,
Yağmur olup yağmasından korktuğum.
Tek hece acı sol yanımda.
Küllendi dedikçe,
İnceden kanayan.
Bir nağme gibi çınlar durur kulaklarımda,
Uzakların türküsü.
Bir koleksiyoncu gibi,
Hasretler biriktirdim sonu vuslâta varmayan.
Dedim ya;
Ne kalem yetti,
Nede sayfalar kalbimin hâlini anlatmaya.
Yazdım,
Yazdıkça ayağıma vuruldu bir pranga.
Sürüldüm diyârdan diyâra.#SümeyyeKöse
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk-ı Mâvera 2
RandomVerâ! Sen gelmedin. Ben yazdım. Gelmeyişin şiir olup döküldü kalbimden kağıtlara. Sümeyye Köse