Geç kaldım
Yetişemedim zamana
Tutamadım
Avuçlarımdan akıp giden hayatı
Geç kaldım
İçimdeki bana
Kayboldu denizin mavisi
Söndü gecemi aydınlatan yıldızlar
Bileklerimde görünmez kelepçeler
Hapsolmuşum zifiri karanlıklara
Sağır oldu kulaklarım
Aşinâ olduğum seslere
Bir yol var önümde
Sonu meçhul
Menzilim tâ ezelden yazılmış
Geç kaldım hayata
Hüznün dipsiz kuyularında esir edip kendimi
Göremedim güzelliklerini
Geç kaldım
Yetişemedim yıllara
Bir kelebeğin ömrü gibi
Bir anda o son durağa vardı ömrüm#SümeyyeKöse
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk-ı Mâvera 2
SonstigesVerâ! Sen gelmedin. Ben yazdım. Gelmeyişin şiir olup döküldü kalbimden kağıtlara. Sümeyye Köse