Aşk-ı Mâvera 2

Ömürlük Yolculuk

Ömrümce hep yolcuydum
Dağların tepelerini aştım
Gidilmez denilen diyarlarda gezdim düşümde
Bir kuş misali
Uçsuz bucaksız vadiler aştım

Önrümce hep yolcuydum
Pusulası bozuk bir gezgin misali
Dolaştım durdum alemi
Yolun nereye varacağını bilmeden

Ömrümce hep yolcuydum
En çok da kendi içime idi yolculuğum
Kalbimin sokaklarında gezindim
Ne bir cân var bana yâren
Nede sesime bir ses
Ekmeğim aşım gözyaşı
Yoldaşım hüzün

#SümeyyeKöse