Bir Aşkın Izdırabı

Bir Yanım Git Derken Bir Yanım Kal Diyor.

Lanetler yağdırıyorum kalbime seni seviyorum diye. Ne kadar da acınası bir şey. İnanmadığım bir şeyi yaşıyorum şuan. Çık git aklımdan, beynimden, ruhumdan, kalbimden, anılarınmdan, geçmişimden, çık git hayatımdan . Ödettiğin bu bedel çok ağır ve ben artık taşıyamıyorum. Bağırıyorum,haykırıyorum ama sen anlamıyorsun, duymuyorsun, ne sen nede bir başkası. Gel demeye dilim varmıyor ama git demeyede dilim varmıyor. Nasıl bir lanet bu, bırakmıyor peşimi her geçen gün biraz daha yakıyorum kendimi ... Yanlış anlama sen içindeyken yakmak kolay olmuyor ama en derine , en güvenli yere koyunca seni zor da olmuyor. Yardım et Allah'ım diyorum söküp at onu içimden ama gözlerimin en derininden bile sen okunurken olmuyor. Beceremiyorum. İlk defa kafama koyduğum bir şeyi yapamıyorum. Bana destek olan sen bu sefer engel oluyorsun. Ne olur bırakta unutayım seni. Bitsin artık bu lanet. Bir fotograf keresinde kaldı gözüm ve battı güneş çöktü bak yine karanlık üzerime hadi gel şimdide koru beni karanlıktan. Ama yok gelmezsin ki. Senin elinde hep bir valiz vardı. Gitmeye gün sayan yolcu gibi bakıyordun. Ikimizde biliyorduk bunu ama inanmak istemiyorduk. Küçük bir yalana inandırdın beni ve ben buna göz göre göre izin verdim. Şimdi de inandırsana bir daha gelmeyeceğine , bir daha sevmeyeceğine, oyunun bittiğine inandırsana, oyuncağı elinden alınmış çocuk gibi dolanıyorum ortalıkta ne olur son ver bu duruma . Akmasın artık gözyaşlarım...