Bir Aşkın Izdırabı

Mutlu ol.

Özlüyorüm nedensiz bir şekilde özlüyorum.
Özlememem gerektiğini biliyorum ama yinede özlüyorum. Başkasının olduğunu bildiğim halde özlüyorum.... Durduk yerde aklıma geliyorsun. Mesala bir kitapta , bir şarkıda , bir şiirde , öylesine söylenmiş bir sözde bile seni arıyorum.
Acıta acıta sevdiyorsun kendini .
Benden uzaktayken bile sevdirmeyi biliyorsun.
Gidersem unuturum dedim ama olmadı .
Unutamadım yolda yürüyen bir çocuğun gülümsemesinde bile seni hatırlıyorum.
İşte o zaman nefret ediyorum kendimden .
Lanetler yağdırıyorum kalbime , unut diyorum beynime ama o inadına seni hatırlatıyor. Hiç tanımasaydım keşke diyorum . Ama sonra hemen kendime kızıyorum onu tanımasan nasıl severdin diyorum.
Sonra verdiğin sözler düşüyor aklıma , hani birlikte yapmaya söz verdiğin, her anı birlikte yaşamaya söz verdiğin ama şimdi başkasıyla yaşadığın o sözler geliyor aklıma . İçimi en çokta bu acıtıyor. Sonra diyorum ki boş versene o şuan seninle kurduğu hayalleri bir başkasıyla yaşıyor.
Acaba nasıldır , mutlu mudur diyorum kendime . Söyelesene bedenin onunlayken, aklın , ruhun kalbin nerede?
Söylesene mutlumusun gerçekten? Söylesene yatmadan hemen önce onada rüyanda beni gör diyor musun? Sabahlıyor musun onunla da yada ne bileyim bir gece yarısı onu görmek için çıkıyor musun evden ?
Gerçekten benim güldüğüm gibi gülüyor mu oda sana ? Oda bekledimi seni üç yıl boyunca? Oda maç yaparken sakatlanınca koşuyormu yanına , oda üzgün olduğunda bunu anlıyormu?
Sen duygularını dışa veremezsin ki , sen acıdan ölsen bile vurmazsın dışarıya . Seni anlıyor , üzgün olduğunda çekip sarılıyor mu ? Ya da biliyor mu senin sığınağını , sen ortadan kaybolunca gelip buluyormu seni karanlıkta, delicesine korktuğu halde hiç düşünmeden iniyor mu o bodrum kata?
Mutsuz ol demeye dilim varmıyor, benim çektiğim acıyı sende çek diyemiyorum çünkü sen üzülünce bende çok üzülüyorum. Sen acı çekince ben bunu en derinimde hissediyorum. Kıyamıyorum ki ben sana .... Sadece mutlu ol tek dileğim bu.