Bir Aşkın Izdırabı

Elveda

Hava yağmurlu, dışarıda sis ve hoyratça esen rüzgar...
Masamın üzerinde bir mum , kağıt ve mürekkebi tükenmek üzere olan bir kalem ,
İçimde sen ..
Bitmek tükenmek bilmeyen anılar ve ben anılarda yaşıyorum. 
Söküp atmak zor oluyor seni .
Gerçeği hala Söküp alabilmiş değilim ya ..
Ama sen sevemedin narin yapraklı mor menekşeyi.
Ve gün geldi solmaya başladım ben .,
Tutunacak bir dalım dahi kalmadı...
Köklerim yavaşça ayrılıyor toprağından
Tıpkı bir turist gibi.
Unutabilir miyim senin kokunu orası muamma...
Sonra kalkıyor bir tren daha gardan .
Ve son buluyor yolcuğum. 
Ben yorgun , bitkin bir yolcuyum ...
Sen ise keşfedilmemiş bir ülke. 
Ama dedim ya kalktı son tern
Ve geldi zamanı
Ve yorgun kalbin dilinde tek bir sözcük
Her ne kadar dilim söylemeye varmsada Elveda...