Benden gece yaralarımı alacak kadar çok sevdirdin kendini ...
Ne sayfaları yazacak kelimem kaldı ne de akıtacak gözyaşım .
Göz pınarlarımda biriken yaşlardan okyanuslar adadım sana
Baş harfi delilik olan sevdadan ateşler yaktım sana
İki nehrin kavuşma noktasında birbirine karışıp yok olmasını izler gibi tutkuyla kayboldum sende ...
Sadece kalbimi değil zihnimi de aldın benden
Ve ben içimdeki papatyalardan bit umut yarattım sana
O hiç bilmediğim gülüşlerinden papatyalar biriktirdim içimde adı sen olan
Okyanusun dibinde batmamak için direnen bir gemi gibi direndim sana
Sonum bataklık canavarına mahkum düşen peri kızı
Yaşar mı bir peri camdan kavanozda ?
Sahi sever mi insan sever mi insan gerçekten en büyük acısını ...
Hiç korkar mı şeytan ateşten ?
Günahsız gözlerden akan günahkar kahkahalar adadım sana
Masum bir kız çocuğunun günahkar sevdalısın işte
Yalnızlığın zirvesine oynayan karanlığın korkak prensiydin sen
Ve ben gecenin ürkütücü sessizliği
Siyahın beyaza , cennetin cehenneme kavuştuğu noktada araftayım ...
Çaresizlikten duvarlar örülü dört bir yanıma
Okuduğum her mısra sen, akıttığım her yaş kan
Yazmaya korkan acınla yazan bir ben
En güzel tabir ÇARESİZLİK ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Aşkın Izdırabı
Poetryİçimden geldiği gibi yazıyorum ... Bataklık canavarına ithafen ... Kitabımın tüm hakları bataklık canavarına aşık peri kızının gözyaşlarında saklıdır
