>Yıllar sonra<
Yazarın anlatımından heheYıllar hızla geçmişti. Daha birinci savaş olmamıştı. Marvolo ve Valentina, Lord ve Lordiçe olma yolundaydı. Aptal muggle'ları öldürüyorlardı. Öldürdükleri kişilerin parasını ala ala zengin olmuşlardı.
Birbirlerini hem seviyordular,hem sevmiyordular. Bazen Maria, Marvolo'yu kızdırıyordu ve tartışıyolardı. Maria'nın korktuğu tek kişi Marvolo'ydu.
Zevk için Muggle'lara işkence ediyorlardı. Marvolo'yu bilmem ama Maria 500'den fazla insana işkence etmişti.
Marvolo, işkenceyi seviyordu ama Maria sevmiyordu. Maria'ya göre hiç uğraşmadan hepsini öldürmeliydiler. Marvolo ise tamtersine, işkence ederek kurbanın ölmek için yalvarmasını istiyordu. Bu yüzden sürekli tartışıyorlardı. Örneğin;
V: Bebeğim?
T: Ne var?
V: Neden işkence ediyoruzki, öldüğü zaman zaten cehenneme gidecek direk öldürelim
T: Yalvarmalarını seviyorum
V: Ama bu zaman kaybı
T: Ölümsüz olduğmu unuttun mu?
V: Yinede bence direk öldürelim
T: Hayır dedim
Sonra bağrışmaya başlardılar. Hep aynı şey olurdu.
Aslında bir yandan bakınca Marvolo, Maria'yı kullanıyordu ama aynı zamanda onu seviyordu. Maria'ya söylemiyordu ama Maria onun için hizmetkardı. Eskisi gibi âşıktı ama yinede belli etmiyordu.
Maria ölüm yiyen olmamiştı. Çünkü neden olsunki? O bir Lordiçeydi. Sadece adamları ölüm yiyendi.
>1. Savaştan bir yıl önce<
T: Maria
V: Efendim hayatım?
T: Bak, Zirve tek kişiliktir ve üzgünüm artık sana katlanamam
V: Beni, beni bırakıyor musun?
T: Evet
V: Beni 11 yaşımda yetimhanede bıraktığın gibi şimdide mi bırakacaksın?
T: Evet
Marvolo'nun kalbi acımıştı. Hâla aşıktı ama zirve ona göre tek kişilikti. Tek bir Lord olması gerekirdi onun için.
Marvolo cisimlendi. Maria masada tek başına kalmıştı. Evde tek başına kaldı. Hizmetçileri dün göndermişti. Sadece evde şuan o vardı. Masada oturuyordu yalnızca. Kendini suçluyordu. Hayatı sorguluyordu.
Ağlamadı. Gözyaşları donmuştu sanki. Sevdiği insanın onu güç için bırakmasının üzüntüsünü yaşıyordu. Yere bakıyordu. Ne yapması gerektiğni sorguluyordu.
11 yaşındaki anıları aklına geldi. Marvolo'nun onu bıraktığı anki duygular geldi aklına. Aynı şeyleri o zamanda yaşamıştı. O günlerde çok ağlamıştı. Ama şimdi akacak göz yaşı yoktu. Şuan yanına gidip sarılmak isterdiniz görseniz. Üzgündü.
Yalnızdı. Sadece yalnızdı. Sertçe yutkundu. Oykaki Marvolo ile planları vardı. Ama hepsi iki cümlede yok olmuştu.
Gelelim Marvolo'ya.
Evden ışınlanıp, Malfoy malikanesine ışınlandı. Abraxas onu kapıda karşıladı. Küçük bir toplantı yapıldı.
Marvolo üzgündü evet ama ona göre doğru olan buydu.
>1. Savaştan sonra<
Kötüler kaybetmişti. Voldemort geri dönecek miydi? O zamanlar öldüğü düşünülüyordu.
Maria onun intikamını almak istiyordu. Öldüğünü düşünmüyordu. Marvolo'ya kızgın
değildi. Onu seviyordu. Yaptıklarına rağmen... (Maria çok safsın beğa)Bölüm sonu
Sucuklu ekmeklerim
Sevgili okurlarım
Schocakalade'lerim
Mükkellerim
Kusursuzlarım
Aşklarım
Güzellerim
Canımın içleri, tekrardan merhabaBu bölümden sonraki bölümlerde şöyle düşünün, sanki ikinci hogwarts savaşında yani normalde Harry'nin, voldiyi öldürdüğü savaşta, kötülerin kazandığnı düşünün. Olur mu?
Sizi seviyorum
Bbys
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yetimhane/Tamamlandı
Fanfiction"Işık sadece karanlıkta parlar" Bu iki yetim olan kişinin hikayesi oku ve gör... Bu kitapta, sevgiyi, mutluluğu, pişmanlığı, üzüntüyü, hissedeceksin. Kitabın hakları, Tom Marvolo Riddle'ın zümrüt yeşili gözlerinde saklıdır!