Yazar anlatımından (bismillah)
>2. Hogwarts savaşı sonrası<
Kötüler kazanmıştı. Voldemort'un karşısında artık bir engel yoktu. Malikanesi, pardon sarayında otururken Maria kapının önüne ışınlanmıştı.
V: Hey kapıyı açın!
X: Sen ne cüretle emir veriyorsun?
V: Kim olduğmu bilmiyorsun kapıyı aç hizmetkar
X: İşkence çekmek mi istiyorsun?
V: Kapa çeneni, Lord ile görüşmem lâzım
X: Hahahahah
Beni içeri sürükledi ve bir odaya götürdü. Daha sonra işkenceye başladı.
X: Crucio
X: Neden işe yaramıyor?
Acı çekiyordu ama saklamayı biliyordu. Yaklaşık bir saat sknra dayanamaz hâle gelmişti. Bağrıyor hatta çığlık atıyordu. Güçlerini o anda kullanamadı. Nedeni ise güçsüz düşmüştü. İşkence onu yormuştu güçlerini bile kullanamaz hâle gelmişti.
Marvolo(yani voldemort) bu kadar sesin nerden geldiğni merak edip aşağı inmişti.
Marvolo'nun Anlatımından
T: Merlin, Bu seste ne?
Aşağı indim.
T: Yeter tamam bırak onu bu sese daha fazla katlanamıcam çık dışarı.
Yerde bir kadın yatıyordu. Eğilip yüzüne baktım. Yüce Merlin bu Maria'ydı.
Bu çığlıklar ondan mı gelmişti.
Ona hâla âşıktım. Onu unutmamıştım. Öldüğnü sanıyordum ama demekki yaşıyordu. Yerde yatıyordu. Beni görmemişti.T: Maria burda ne işin var?
V: Sanada merhaba
T: Kalk ayağa
V: Bu şekilde nasıl kalkmamı bekliyorsun?
T: Nasıl hâla yaşıyorsun sen?
V: Ölmemi mi isterdin?
T: Belki ama şuanda istemiyorum
Yerden kaldırdım ve odaya götürdüm. Yatağa yatırdım.
Gözlerini zorlukla açıyordu. Az önce yediği işkenceden olsa gerek.>1 yıl sonra<
Yeniden birlikteydiler. Lord ve Lordiçe olarak.
Mugglelar öldürülüyordu. Irkçilik yapılıyordu. Herkes ittiat ediyordu. Marvolo ve Maria artık tartışmıyor ve çok iyi anlaşıyordu. Sürekli küçük çocuklar gibi oyun oynuyordular.
Valentina'nın Anlatımından
Sabah uyandım. Marvolo hâla yatıyordu.
V: Sevgilim
Ses çıkmadı
V: Kalksana sevgilim
Yine ses yok
V: Hey kime diyorum ben çok sıkıldım
Yavaşça yana döndü. Gözlerini açtı
Kafasına yastıkla vurdum.M: Hey dur yavaş, sen lorda savaş mı açıyorsun
V: Sende Lordun sevgilisine savaş mı açıyorsun?
Yastık savaşı yapmaya başlamıştık. Eğleniyorduk.
T: Hey ben kazandım
V: ya ama hep sen kazanıyorsun
T: hahahhahahh
Aşağıya indik. Masada bir kutu vardı.
V: Bu ne?
T: Aç hadi
V: Peki?
Kutuyu açtım içinden bir uılan çıktı. Metal renkliydi ama gerçekti. Kendi kendine koluma sardı kendini.
T: Beğendin mi?
V: Evet
T: O ne olursa olsun senden ayrılmaz ve sen nerdeysen onun sayesinde seni bulurum
V: Teşekkürler
Bölüm sonu
Sizleri seviyorum.
Oy verince sikmiyolar sizi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yetimhane/Tamamlandı
Fanfiction"Işık sadece karanlıkta parlar" Bu iki yetim olan kişinin hikayesi oku ve gör... Bu kitapta, sevgiyi, mutluluğu, pişmanlığı, üzüntüyü, hissedeceksin. Kitabın hakları, Tom Marvolo Riddle'ın zümrüt yeşili gözlerinde saklıdır!