Stressed Out² | Jung Jaehyun √

•but i'm insecure and i care what people think•

Areum kapıyı açtığında eşikte gördüğü Jaehyun'la kaşlarını kaldırarak dudağını dişledi.

Hava çok soğuktu. Üşümemiş miydi?

Kapıyı gece açmadığına pişman oldu ama bunu düşünmemeye çalışarak yavaşça onu sarstı.

"Jaehyun. Jaehyun uyan."

Jaehyun ağzından bir kaç mırıltı çıkarıp gözlerini aralarken Areum'u görmesiyle doğruldu hemen.

Aslında dün gelirken her şeyi kafasına planlamıştı ama şu an söylemesi gerektiği şeyleri hatırlayamıyordu.

Kapının önünde dikilmenin biraz tuhaf olduğunu fark edip gözlerini kaçırdı.

"Gideyim ben. Özür dilerim dün rahatsız ettiğim için de."

Areum'un bir şey söylemesine izin vermeyecek şekilde bir hızla evden ayrıldığında Areum arkasından bakakalmıştı.

***

Seoyun derin bir nefes alıp elindeki testi kızlara göstermişti.

"Hamileyim."

Alice sevinçle ona sarılırken Seoyun zorla gülümsedi.

"Hissediyorum. Bu sefer de olmayacak," Areum ve Yujin'in anlamayan bakışlarını gördüğünde devam etti.

"Daha önce iki kere düşük yaptım. Sanırım anne olmayı beceremeyeceğim."

"Saçmalama," dedi Bora. "Bunun senden kaynaklanan bir şey olmadığını biliyorsun."

Seoyun başını sallasa da değişik hissediyordu.

"Taeyong'a akşam söyleyeceğim. Şimdilik belli etmeyin bir şey."

Kızlar başını sallarken kapı çalmıştı.

"Bizimkiler gelmiştir, gidiyorum şimdi. İçeri geçin siz de."

Alice konuştuktan sonra kapıya gitmişti. İçeri tek tek Johnny, Taeyong, Doyoung ve Sicheng girdi.

Areum en arkadan gelen başka bir kız ve Jaehyun'u gördü.

"Aman tanrım," diye fısıldadı Yujin. Onu sadece Bora ve Areum duyduğu için ona baktılar.

"Bu kız neden çağrılmadığı her yere geliyor?"

Areum ikinci kez baktığında fark etti, bu o geceki mavi elbiseli olan kızdı ve hâlâ kendisine karşı nefret eder gibi bakıyordu.

"O kim ki?" Areum kaşlarını çatarak sorduğunda Yujin derin bir nefes aldı.

"Açıklayacağım daha sonra."

Birbirlerine kısa bir selam verdiklerinde Areum Jaehyun'la göz göze gelmemek için uğraşıyordu ama çok zordu, çünkü Jaehyun sürekli ona bakıyordu.

Seoyun yiyecek bir şeyler getireceğini söyleyerek mutfağa gittiğinde Areum da onun peşine gitti.

Yabancı olan kızın bakışlarından rahatsız olmuştu ve Jaehyun'a bakmamak için zor durmuştu.

"Kilo alacağız," dedi arkasından gelen Yujin. Ağzına bir cips attıktan sonra Areum'a döndü.

"Bak, Jaehyun'la aranızda bir şeyler olduğunu biliyorum."

Areum kaşlarını kaldırdı.

"Ben de Doyoung'la aranızda bir şeyler olduğu biliyorum."

"Tamam, bunu reddetmiyorum ama şu an söylemem gereken başka bir şey var."

Kimsenin gelmediğine emin olduktan sonra konuştu Yujin.

"İçerideki kız, Hyerin, liseden beri Jaehyun'a aşık. Ve onun için de yapmayacağı şey yok. Haberin olsun."

Areum beynine kanın sıçradığını hissediyordu.

Jaehyun'a mı aşık?

Kendi kendine sorduktan sonra Bora'nın Yujin'i çağırmasıyla Yujin mutfaktan çıktı.

Seoyun da olmadığı için Areum tek kalmıştı ve düşünmeye başlamıştı.

"Tamam, beni ne ilgilendirir ki.." dedi mırıldanarak. Söylediğine kendi bile inanmıyordu.

"Hey."

Areum duyduğu sesle arkasına baktı. O kız, kapıda dikiliyordu.

"Sen Chung Areum olmalısın?"

Areum kaşlarını kaldırdı. "Evet. Ne olmuş öyleysem?"

Sakin kalmaya çalışıyordu Seoyun'un söylediği gibi bardakları tepsiye koyarken.

"Adını çok duydum. Çok akıllı biri olduğunu söylüyorlar ama anlaşılan Jaehyun'u terk ettiğine göre o kadar akıllı değilsin?"

Areum yumruklarını sıktı. Damarlarında dolaşan kanın akışı hızlanmıştı.

"Özel hayatımın seni ilgilendirdiğini sanmıyorum, Hyerin."

Kızın yüzüne bakmadı, bakarsa yumruk atacağını düşünüyordu.

"Çok geç geldin. Fazlaca hem de. Onu kaybettin."

"Öyle mi?" diye sordu Areum, alayla. Dudaklarını büzerek kıza göz ucuyla baktı.

"Yıllardır ona takık olmana rağmen aranıza bir şeyler olmamış. Benim için ne olacağı belli değil ama sen en baştan kaybetmişsin."

Gülerek Hyerin'in yanından geçip salona ilerledi.

Bora'nın yanına otururken bu kızın biraz kendisini uğraştıracağını düşünüyordu.

.
.