The Haunt

Chapter 7

CHAPTER 7

"Chanyeol, anak. Maraming tumistigo at pumanig kay Baekhyun. Totoo ba 'yun? Naging kayo bago siya nagpakamatay? Bakit kailangan mong magsinungaling, anak? I'm your Mom, hindi ka dapat nagtatago ng sekreto sa akin."

"It wasn't my fault, w-wala akong alam, wala akong kasalanan. It was his choice to commit suicide---"

"Pero ikaw ang dahilan---"

"Pati ba naman ikaw, Ma?"

"Hindi naman sa ganon, anak, pero sana humarap ka ng maayos sa mga pulis---"

"N-No! Hindi ko kaya! Wala akong kasalanan! How many times do I have to tell them na wala akong alam?!"

"It was clear for them, anak. Naging kayo at ikaw ang dahilan ng pagpapakamatay niya."

I stared blankly on the ceiling while my heart was throbbing so fast, umuulan at madilim, may naririnig pa akong bumubulong at kalampag sa ibabaw ng ceiling. Nababaliw na ako. Kung ano ano nalang ang naiimbento ng utak ko at napaparanoid na ako sa takot.

How did I end up with this? Nakaposas ang mga kamay at mga paa. I can't move, kaliwa't kanan lang ang nagagawa ng ulo ko. My digital clock beeped, alas tres na ng umaga.

I tried sleeping pero naaalala ko lang ang babaeng nasa harap kong umiiyak at pilit na pinapaintindi sa akin na kasalanan ko kung bakit nagpakamatay si Baekhyun. I was scared at the thought tho, ang mukha niyang maputla at walang itim ang kanyang mata, paulit ulit na bumabalik sa memorya ko, mas lalo akong nababaliw.

It's been two days simula noong nakita ko siya with my naked eyes, hindi panaginip dahil kasali pa siya sa mga taong gumapos sa akin.

Later on, pumasok na naman 'yung babaeng nakaputi na may dalang tray at stuffed toy sa kanang kamay niya. I turned my back to ignore her but she kept on bugging me.

"Mr Park, oras na para inumin niyo 'yung gamot niyo."

"Kung ano ano nalang ang pinapainom niyo sa akin, I'm not crazy, Miss, pwede ba." I heaved a sigh and ignored her for the nth time but I didn't succeed.

"Oh, this is for your own good, Mr Park, please." She tapped my shoulder and I slowly turned my head to look at her, she gave me her sweet smile and offered me one white tablet she was pertaining to gave me.

"Kailan ba ako makakalabas dito?"

Sumimangot siya at medyo inayos ang unan na hinihigaan ko. "Noon pa sana kaso bumabalik na naman 'yung paranoia mo tungkol kay Byun Baekhyun."

Kumunot ang noo ko. Bumalik? Noon pa ba'to? Nawawala ba at bumabalik?

"Kilala mo siya?"

She shrugged and left the stuffed toy she was holding before leaving. Tinignan ko ang puting stuffed toy na may malaking itim na mata. A red ribbon on its neck and a thick fur all over his parts. Bumuntong hininga ako at ginawa siyang unan. And with that, may narinig akong recorder na tumunog sa tiyan nito.

"Park Chanyeol did this!" The recorder said with a creepy voice.

Agad akong kinilabutan.