𝒀𝒐𝒖 𝒉𝒂𝒗𝒆 𝒕𝒉𝒆 𝑴𝒂𝒈𝒊𝒄//𝑫.𝑴

Κεφάλαιο 46

Πλέον όλα ήταν μαύρα. Δεν έβλεπα, δεν αισθανόμουν, μόνο άκουγα. Άκουγα συζητήσεις. Οι φωνές ακούγονταν περίεργες και βαθιές. Προσπαθούσα να ανοίξω τα μάτια μου, μα τίποτα.

Σιγά σιγά άρχισα να νιώθω τα άκρα μου, μα ήμουν ακόμα πολύ αδύναμη για να σηκωθώ. Ξανά προσπάθησα να ανοίξω τα μάτια μου και αυτή τη φορά τα κατάφερα. Έβλεπα αρκετά θολά, αλλά μπόρεσα να ξεχωρίσω απ όλο το θολό σκηνικό τρία κεφάλια να είναι από πάνω μου. Άκουσα πάλι μια πολύ βαθιά φωνή να λέει.

-Emma, Emma, Emma ;

Η φωνή όσο πήγαινε και γινόταν πιο ήπια και πιο ψιλή.

-Πότερ; Πότερ; ΠΌΤΕΡ!

Άκουσα κάποιον να φωνάζει και μου ήρθε μια σφαλιάρα.

Έτσι και αυτός που το έκανε ήταν ο Malfoy, υπέγραψε την καταδίκη του.

-Άουυ!

Είπα και πετάχτηκα όρθια. Πλέον τουλάχιστον μπορούσα να βλέπω πιο καθαρά.

-Τελικά κάπου χρησίμευσε κι αυτός

Είπε η Abby, κερδίζοντας ένα θανατηφόρο βλέμμα από τον Malfoy.

-Ναι, χρησιμεύει στο να τρώει ξύλο. Και θα είμαι αυτή που θα ξεκινήσει το ξύλο.

Είπα και πήγα να του επιτεθώ. Ευτυχώς γι αυτόν η El με κράτησε και αυτός κρύφτηκε πίσω από την Abby.

-Δεν αξίζει να λερώσεις τα χέρια σου για έναν Malfoy

Μου έλεγε η Abby η οποία βοηθούσε την El για να με κρατήσουν.

-Κάποια μέρα θα τα λερώσω τα χέρια μου για έναν Malfoy, αλλά δεν νομίζω ότι θα είναι αυτός

Είπα το τελευταίο μέρος σιγανά ίσα ίσα για να το ακούσω εγώ.

-Τι είπες;

-Τίποτα El. Μα εάν έχετε την καλοσύνη, ΑΦΉΣΤΕ ΜΕ ΤΏΡΑ!

Εκείνες φοβήθηκαν από τον τόνο της φωνής μου και με άφησαν. Πήγα προς το κρεβάτι του άλλου που με κοιτούσε λες και έβλεπε φάντασμα. Κάθισα δίπλα από το άλμπουμ και παρατηρούσα προσεχτικά τις δύο φωτογραφίες.

Πρώτα κοίταξα την φωτογραφία με την οικογένεια. Ώστε από εκεί πείρε την προσωπικότητα του ο Malfoy και αναρωτιόμουν πως γίνεται να είναι έτσι αυτό το παιδί, τώρα εξηγούνται όλα.

Τώρα κοίταξα την άλλη φωτογραφία. Κοιτούσα μία την φωτογραφία, μια το φόρεμα, μια την φωτογραφία και μια το φόρεμα. Η μόνη τους διαφορά είναι ότι το δικό μου έχει πιο πολλά διαμαντάκια.