𝒀𝒐𝒖 𝒉𝒂𝒗𝒆 𝒕𝒉𝒆 𝑴𝒂𝒈𝒊𝒄//𝑫.𝑴

Κεφάλαιο 35

Βγήκαμε από το γραφείο και πριν προλάβει ο Χάρι να μου πει το παραμικρό του είπα

-Πρέπει να μιλήσουμε, του είπα και τον τραβούσα προς την λίμνη από το μπράτσο.

Δεν έλεγε τίποτα στην διαδρομή. Μετά από λίγο φτάσαμε στην λίμνη, καθίσαμε στις ρίζες ενός δέντρου και χαζευαμε την θέα της λίμνης. Είχαμε μια ησυχία με αποτέλεσμα να ακούμε τους ήχους της λίμνης.

-Λοιπόν για ποιο πράγμα θες να μιλήσουμε;

-Χάρι τόσα χρόνια δεν ήξερα αν είχα οικογένεια. Και τώρα που την βρήκα θέλω να μάθω γι αυτήν.

-Πίστεψε με δεν ξέρω πολλά

-Το ξέρω όμως ξέρεις περισσότερα από εμένα γι αυτό θέλω να μιλήσουμε.

-Ωραία τι θες να μάθεις;

Ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου όταν μου το είπε.

-Πώς πέθαναν;

Το πρόσωπο μου κατευθείαν σκοτείνιασε και δεν ήταν το μόνο ακόμα και του Χάρι. Απ ότι φαίνεται δεν του αρέσει και πολύ να μιλάει γι αυτό. Και δεν τον αδικώ.

-Ο voltermont

-Για ποιο λόγο; Ξέρεις;

-Όχι ακριβώς όμως απ ότι κατάλαβα από αυτά που μου έχουν πει τους σκότωσε γιατί δεν ήθελαν να τον ακολουθήσουν.

Άκουσα την φωνή του να σπάει και αφθορμητα τον αγκάλιασα. Δεν αντιστάθηκε. Με αγκάλιασε και εκείνος σφιχτά. Ένιωσα μερικά ζεστά δάκρυα στο σβέρκο μου και τον αγκάλιασα ακόμα πιο σφιχτά. Όταν απομακρυνθηκαμε. Είδα ότι στο πρόσωπο του είχε σχηματιστεί ένα μικρό χαμόγελο. Ξανακαθισαμε στις ρίζες και κοιτούσαμε πάλι την λίμνη. Όμως εμένα το μυαλό μου όσο ήρεμη και αν ήταν η λίμνη το μυαλό μου ήταν προβληματισμενο με χιλιάδες προβλήματα. Μερικά από αυτά ήταν ο Nott πως έμαθε για το Αζκαμπαν, ο Adrian γιατί δεν ήρθε στην προπόνηση, ο θάνατος των γονιών μου, ο άντρας στον καθρέφτη με το πράσινο φως που στοιχηματίζω ότι είναι η θανατική κατάρα. Και το ποιο βασικό. Έχει ο Χάρι κάποια περίεργη δύναμη όπως κι εγώ;

-Χάρι να σε ρωτήσω κάτι;

-Ναι αμέ ότι θες

-Έχεις καμία περίεργη εμ πως να το πω

-Δύναμη;

-Ναι

-Μπορώ να μιλάω σε φίδια

-Αλήθεια;

-Ναι θυμάμαι πέρσι που μίλησα με φίδι όλοι πίστευαν ότι είμαι ο απόγονος του Salazar Slytherin και ότι εγώ άνοιξα την καμάρα με τα μυστικά.