Behzat Ç.

13

.....
"Günaydın bebeğim.."

Karnında dolaştırdığı elleriyle karşısında durup onu izleyen Behzata döndü. Hayatta kayıpları en yakından tadan adamın şimdi dünyaları yeniden almasından daha güzel ne olabilirdi? Esra'ya yaklaşıp dudaklarını uzun uzun öptü. Her gün karşısında onu bulmak,sabahları onunla uyanıp akşamları onunla yatmak o kadar güzeldi ki. Nikah günü yaklaşıyordu ve farklı bir heyecan vardı içlerinde.
Sadece iki gün sonra evli bir çift olacaklardı. Değişik bir tecrübeydi bebekleri içinde. Hangi çocuk anne ve babasının düğününe şahit olurdu?

"Kendini fazla yorma Esra. Temizlik falan deyip sürekli hareket ediyorsun."

"Ziyarete gelirler Behzat. Pis mi kalsın ev."

"Hayır ama yorulma diyorum sana."

"Tamam. Yorulmam."

"Kahvaltıya gidelim mi?"

"Çok iyi olur. Açıkçası pek hazırlamak istemiyordum."

"Üşendin yani.."

"Saçma sapan konuşma Behzat."

Hep söylediği sözleri sevdiğinden duymak onu belli etmese de mutlu ediyordu. Tek kaşını kaldırıp yavaşça yaklaştı ve boynuna gömdü başını. Kahkahalarla karşılık veren Esrayı kucağına alıp tezgaha oturttu.

"Savcı hanım. Çok özgüvenlisiniz."

"Öğrendim birilerinden işte."

"Heağ.."

"2 gün sonra benimle evlenir misin Behzat?"

"He.."

"Sürekli he deyip durmasana Behzat!"

"Hadi savcı hanım. Kahvaltıdan sonra yine eve getireceğiz sizi."

"Behzat adliyeye bırak beni. Evde otur otur sıkılırım ben."

"Esra. Evde kalıp yatacaksın. "

"Cinayet olursa geleceğim ama. "

"Bakarız."

"Bakmıyorum Behzat. Geleceğim dedim geleceğim. Konu kapanmıştır."

Emirinin ardından tezgahtan inerek odasına gitti. Pantolon ve yeşil saten gömleğiyle tamamladığı kombinini düzelterek saçlarını hacimlendirdi. Nude bir makyajla taçlandırdı ve salonda telefona konuşan Behzat'ın yanına geçti.

"Hazırım."

"Tamam la tamam kapat!"

"Kimdi?"

"Esra düğüne mi gideceksin. Eve getirecem seni."

"Cinayet olduğunu biliyorum Behzat. Yemekten sonra oraya geçeceğiz."

"Hadi hadi.."
.....
Önündeki salatalıktan bir çatal daha alıp,çayını yudumladı. Normalde içmiyordu ama bugüne özel bir kaçamak yapmakta sakınca görmemişti. Behzat atlı kovalar gibi yerken,Esra ise daha ikinci lokmasını atıyordu ağzına.

"Başka bir eve mi taşınsak?"

"Niye la?"

"Ne bileyim o evde hayatımın değiştiğini hissedemem gibi geliyor."

"Ben sana hissettiririm."

"Nasıl olacakmış o?"

"Koltukla sehpayı alacam işte."

"Ama,ama onlar hiç uymuyor. Renk kombinasyonunu bozar Behzat."

"Ben ondan başka bir yerde bira içemem Savcı hanım."