Focus

187 27 4
                                    

"hobi! မင်းဆေးတွေသောက်နေတာ၊ဘာဆေးတွေလည်း"

နောက်ကနေလှမ်းမေးနေသောJin Hyungကိုလှည့်ကြည့်ပြီးခပ်းပြုံးပြုံးနဲ့သာ ဖြေမိသည်။
'နှာစေးချင်နေလို့ပါ'ဟု၍သာပြုံးပြီးဖြေမိသည်။

"သည်းငယ်! Hobiလာကြလေသွားရအောင်"

"အင်း၊"

"Namjoonဖြစ်နိုင်ရင်ကားကိုမင်းပဲဆက်မောင်းလိုက်ပါလား၊ငါသိပ်ပြီးနေရတာအဆင်မပြေသလိုပဲ"

"အင်းရတယ်ငါဆက်မောင်းလိုက်မယ် ရောက်တော့မှာပါ"

"အေးကျေးဇူးပဲ"

ကားdriverနောက်ကထိုင်ခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ဆောင်းထားတဲ့ဦးထုကိုခပ်ငိုက်ငိုက်ဆောင်းပြီး‌ခေါင်းကိုမော့ပြီးမျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်သည်။ ဆေးသောက်ထား‌ပေမယ့်ခေါင်းကိုက်တာဟာပိုဆိုးလာသည်။ ဖုန်းဖွင့်ပြီးcontactsထဲက Yoongi Hyungဆိုတဲ့ nameကိုနှိပ်လိုက်သည်။ ဖုန်းဆကမလိုက်ရင် Namjoonတို့ကြားသွားမှာဆိုး၍Messagesသာပို့ထားလိုက်သည်။

*Hyungခေါင်းကိုက်နေပြီ၊ဆေးသောက်ထားပေမယ့်မသက်သာသလိုပဲ*

1မိနစ်ပင်မကြာချက်ချင်းreplyပြန်သည်။

*အိပ်လိုက် ဆေးသောက်ထားတာကိုခေါင်းကိုက်နေသေးရင် ခဏအိပ်လိုက်*

*ဟုတ်Hyung*

J-hope ဖုန်းကိုဘေးမှာချပြီး အိပ်လိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ ကားသံတွေလည်းမကြားရတော့ဘူး၊ လေတိုးသံလည်းမရှိတော့ဘူး၊ တကယ်အိပ်ပျော်သွားသည်။ ပုံမှန်ဆိုမိမိသည် ခရီးထွက်နေလျှင်မအိပ်ပေ။နေ‌မကောင်းဖြစ်တာလည်း ရှားသည်မို့ကျန်းမာသောလူတစ်ယောက်၊ ဒီလိုမျိုးကားလေး4နာရီလောက်မောင်းပြီး ပင်းပန်းတတ်တဲ့လူတွေထဲတာHoseokမပါပေ။ အခုတော့လုံးဝအိပ်ပျော်သွားသည်။

"J-hope!...
Hobi!..."

နားထဲသို့တိုးဝေ့လာသောခေါ်သံတစ်ခု။
"ဟင်"
J-hopeယောင်ယမ်းပြီးထူးမိသည်။

"မင်းအဆင်ပြေရဲ့လား၊ တစ်လမ်းလုံးအိမ်နေတာ ရောက်တော့မယ် ခဏထဦးဘေးမှရှုခင်းတွေအရမ်းလှတယ်"

အမှန်ပင်ဖုန်းဖွင့်ကြည့်တော့ သူအိပ်နေတာတော်တော်ကြာပြီ။

If you are happy {Complete}Where stories live. Discover now