chapter four'

7.8K 494 224
                                    

Pov Jisung;

Panik halinde en yakın arkadaşımın dizleri daha fazla parçalanmasın diye yanına koşturdum. Felix'i daha önce asla böyle görmemiştim. Normalde biri bağırınca bile gözleri dolan çocuk okul bahçesinde sinir krizi geçiriyordu. İki elimle başından tuttuktan sonra gözlerime odakladım kıpkırmızı gözlerini. Durmazsa zayıf bacakları onu taşıyamayacak hale gelecekti.

Çığlıkları yere düşüp bayılana kadar son bulmadı yakın arkadaşımın. Şimdi o revirde uzanırken henüz sebebini yeni öğrendiğim o tiz çığlıkların nedenini sorgulayacaktım. Arkadaş ortamıyla elindeki kağıda bakarak gülen kısa boylu çocuğu gördüm. Changbin. Muhtemelen Felixi bu hale getiren şerefsiz. Belki de sinirlerime hakim olmam, konuşmam gerekti onunla ama tam gözünün altına bir yumruk  yediğini düşünmek daha cazip geldi. Ellerimin daha çok acıyacağını bile bile vurdum ona, yere düşürdüm üstüne çıktım daha çok vurdum. Yüzü kan içindeydi ama asla karşılığını vermedi. Ve bilirsiniz, bazen bu daha çok sinirinizi bozar.

İki güçlü kol ile üzerinden alındığımda Changbin kötüydü. Çünkü uzun zamandır beklettiğim bir sürü şey vardı içimde. Hepsinin acısını çıkarmaya çalışmıştım, ağlayarak. Ama sonrasında tuvalette Minho tarafından sakinleştirileceğimi bilseydim asla girmezdim o krize.

Lee Minho, okulda bilindik biriydi. Çoğu kızın hayranı olduğu turuncu saçlı çocuğu hiç kızlarla görmemem dikkat çekmiş olacaktı ki eşcinsel olduğunu düşünenler vardı. Yumruğumun üzerindeki kurumuş kanları yıkarken nazikti. Ama ben katlanamıyordum sebepsizce. Beni ondan iten şeyler vardı onda. Zaman geçtikçe kendini gösteriyordu onlarda.

Arkadaşım sakinleştirici yemiş yatarken, okulun her yanı onun kağıda basılmış ve çoğu shoplanmış cinsel içerikli fotoğraflarıyla doluyken gelip tuvalette Minho'dan yardım almam komikti. Ellerimi geri çekip panikle koridora çıktım. Dolaplarda, insanların elinde, duvarlarda, panolarda ve geri kalan her yerde olan kağıtları toplamaya başladım. Bitmezdi, saçma davranıyordum ama elimden başka bir şeyde gelmezdi.

Arkamdan gelen Minho'da bana yardım etmeye başlayınca az önceki ön yargılarımın bir kısmı çoktan yıkılmıştı. Belki de hakkında söylenilen kötü şeyleri haketmiyordu. Tıpkı elimdeki kağıtlar yüzünden sürtük damgası yiyen Felix gibi.

Pov Bang Chan;

Müdürün odasından çıkarken kulaklığımda çalan metal müziğe rağmen duyulan çığlık sesiyle kafamı kaldırdım. Kulaklığı çıkarıp etrafı gözetledim, kim bu kadar yüksek sesle bağırıp çağırabilirdi ki? Sesin bahçedeki kalabalığın ortasındaki zayıf çocuktan geldiğini sınıfın penceresinden gördüm. Sebebi büyük ihtimalle gördüğüm kalitesiz shoplardı. Fotoğrafı atanın ve yayanın iq seviyesi eş değerdi. İkiside birbirinden aptaldı. Yeni geldiğim okuldaki insanların bu kadar beyinsiz oluşuna üzülmüştüm müziğime geri dönerken.






//Ne ölmesi kardeşim bayılmışım. İki aydır bölüm atmamışım resmen. Buna rağmen okuyanlara teşekkür ederimmm. Seviyorum sizi💖

Femboy Kitten | ChanLix Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin