My eyes are always on you: 🔞

"I'm here to talk with you again"

Երգ. Isak Danielson - Power

«...ով երկրի լայնք ու երկայնքով քշեց յոթանասուներկու ժամ իմանալու՝ տեսիլք ունեցել եմ, տեսիլք ունեցել ես կամ տեսիլք ունեցել է Հավերժության մասին...»:
                       Գինսբերգ։

Կյանքը վերադառնում է մարմին, երբ տաք մատները զննում, ուսումնասիրում են թեհյոնական մարմնի ամեն միլիմետրը։ Թեհյոնը շնչահեղձ է, հառաչանքներն ու բարձր շունչ քաշելն այնքան տկար են օգնելու հաղթահարել սենսացիաները։
Չոնը որսի դուրս եկած գիշատչի է հիշեցնում։ Աչքերն այնքան մութ են, նրանցում այնքան շատ է հագենալու ցանկությունը, որ Թեհյոնն ամոթից ուզում է անտեսանելի դառնալ։ Շուրթերը կանգ են առնում պարանոցին, որն ամբողջ երեկո մտքում էր։ Թեհյոնի մաշկը զգայուն է։ Չափազանց շոշափելի։ Ասես ստեղծված է հաճույքի համար։ Լեզուն ուսումնասիրում է փշաքաղված մաշկն, իսկ ատամները նշում պատկանելությունը, Չոնգուկը պատրաս է լիզել Թեհյոնին մինչեւ հավերժություն, որովհետեւ հագենալ այս մեղրե մաշկից անհեթեթություն է թվում։ Նայում է լուսե աչքերին, որոնց մեջ կայծեր են երեւում, նա պատրաս էր ծիծաղել մեկ այլ ժամանակ նման մտքի վրա։ Բայց այսօր Թեհյոնն ապացուցեց, որ ինքը հավատն է դեպի անհավատալին։ Որ հրաժարվել թեհյոնական հաճույքից անկարելի է։
Լեզուն կանգ է առնում արդն իսկ գրգռված կրծքին ու լիզում կենտրոնը, հաճույքից փակելով աչքերը։ Չոնգուկին այս ամենը խենթություն է թվում, սեքս ընկերոջ հետ, ի՞նչ է անում։
Բայց մարմինն ավելի արագ է արձագանքում ցավոտ ճնշելով տաբատի ներսում։ Քմծիծաղ է տալիս սեփական մարմնի արձագանքից ու համբույրները տեղափոխում ստամոքս չմոռանալով արձակել Թեհյոնի գոտին ու կոճակը։ Փոխարենը Թեհյոնի մատները խորտակում է Չոնգուկի երկար, փափուկ մազերի մեջ ու սեղմում, փորձելով կառավարել իրեն, բայց հաճույքն ու կիրքն այնքան շատ են, որ էլ ոչնչի համար տեղ չկա։ Թեհյոնն անձաբ է նախաձեռնությունն իր ձեռքը վերցնում՝ նստում Չոնի արդեն իսկ արթնացած օրգանին ու խելագարի պես ժպտում լսելով պաշտելի հառաչանքը։ Թեհյոնի համար սա կանաչ լույս էր ավելին անելու համար։ Կախվում է չոնգուկական մարմնին ու ուսումնասիրում դեմքն այնքան մոտիկից, այնքան ուշադիր որսալով ու պահելով հիշողությունում՝ հավարժության համար։ Որովհետեւ անգամ հավերժը Թեհյոնին չի հերիքի։ Երկար մատները շոյելով կանգ են առնում այտոսկրի սպինն ու ժպտում ամենաանկեղծ ու մանկական ժպիտով։ Համբուրում է նուրբ, եթերային։
Ինչից Չոնը սարսուռ ունի։ Թեհյոնի շուրթերը կանգ են առնում Չոնի շուրթերին, որոնց համն այսօր այդքան հուսահատ փորձում է պահե սրտի ամենաապահով վայրում, որ իրենից բացի ոչ ոք չզգա նրա փափկությունն ու քաղցրությունը, որ դրանց վրա միյան իր համն ու անունը մնան, որովհետեւ այս շուրթերը համբույրից ուռած ու կարմրած, այն փոքրիկ խելագարության հացնող խալն այդքան կատարյալ տեղավորված շուրթի տակ՝ անիրական էսթետիկ է, որ անգամ ինքը պատրաստ է կանգ առնել հավատալով, որ ցանկացած հպում դրանց հանցագործություն է, բայց Թեհյոնն այնքան երկար է սպասել այս պահին, որ հրաժարվել անկարող է։
Լեզուն ուսումնասիրում է վարդագույն լինդերը՝ փորձում ճնշել Գուկին, բայց Չոնգուկին չափազանց շատ է դուր եկել ճարպիկ լեզվի համը։ Թթվածինը դադարում է թոքեր հասնել, եւ վերջին կարճ համբույրով Թեհյոնը ետ է քաշվում, նայում դիմացի անհատակ աչքերին ու եւս մի անգամ համոզվում, որ հաջորդ քայլից հետո խորտակումն անխուսափելի է։
Օգնելով Չոնին մերկացնում է կրծքավանդակն ու անկարող է զսպել ժպիտը։
-Քեզ դու՞ր է գալիս,- որոշում է ծաղրել Չոնգուկը հստակ տեսնելիվ հարցի պատասխանը։
Որպես պատասխան Թեն համբուրում, շոյում է մարմնի ամեն միլիմետրը։ Լեզվիվ խոնավեցնում գրգռված կուրծքն, ատամներով սեղմում ու վայելում հառաչանքները։