Seungmin'in anlatımıyla
"Minniem chan hyung'un yerini dolduramam ve ya jeongin in ama emin ol senin kalbini doldurabilirim lütfen izin ver seni mutlu edeyim chan hyunga söz verdim asla üzülmene izin vermiycem sürekli yanındayım."
————————————————————————
Evet cümleler tam olarak bunlardı yanlış anlamadım demi tam olarak bunlar.Bana sarılan hyunjin'i birden iterek.
"Hyunjin sen ne saçmalıyosun."
Bana şaşkınca bakan hyunjine karşılık sinirli ve anlamaz bakıyodum cidden saçmalık.
"Ne dediğinin farkındamısın sen bana diyosun ki seungmin o öldü zaten boşver bana gel işte mutlu edicem sevgimi verecem söz verdim de işin bahanesi."
O sırada minho hyung tam lafa girecekti ki hyunjin konuştu.
"Minnie sen beni yanlış anladın tamamen, ben öyle demek istemedim bana gel de demiyorum sadece yanındayım her zaman."
"Sanmıyorum hyunjin boş anımdan mı faydalanmak istiyosan, peki faydalan."
Hiçbişey demesini beklemeden dudaklarına yapıştım al bakalım çok istiyosun ya.
Kendimi ondan çektim geri ve yatağa yatarak yorganı kafama çektim ve ağlamaya devam ettim.
Hyunjin'in şok olduğunu da biliyorum ama benden nasıl hemen onunla olmamı isteyebilir ki.
Kapı sesi duyduğumda gittiğini düşündüm ama yatakta ki basınç hala vardı kafamdan yorganı çekince hyunjin dışında kimsenin odada olmadığını gördüm.
O bir dakika ağlıyo mu!?
"Bir dakika hyunjin neden ağlıyosun şimdi."
Cevap vermedi.
"Hm."
Hala cevap yok
"Cevap vericekmisin."
Hala cevap yok
"Hyunjin cevap versene."
Ve evet ağlaması daha da güçlendi.
"Tamam o zaman söylemiyosan gel beraber ağlayalım."
Diyerek kollarımı açtım 'aman tanrım ben ne yapıyorum' hyunjin başta kuşku duysa da geldi ve bana sarıldı.
"Tamam özür dilerim yanlış anladım öyle tepki vermemem lazımdı yanlış anladım ama anla beni de lütfen."
Saçlarını okşayarak konuştum bebek gibi kucağımda ağlıyodu 'tanrım ne yapıcam ben bununla'
"Neden öyle bişey yaptın."
"Nasıl bişey."
"Beni neden öptün."
Kafasını kaldırarak bana baktı kızarmış gözleriyle.
"Çünkü hyunjin ben sevdiğim kişiyi ikinci kez kaybediyorum tamam kötü bi yanı yoktu söylediklerinin ama bunlar sence şuan söylenecek şeyler mi? Hele ki bana."
Hyunjin hıçkırarak ağlamaya başladı ve kekeleyerek konuştu.
"K-karşılık ver verme seni seviyorum ama bana bu şekilde davranma canım çok yanıyo."
Tam ağzımı açtım ki devam etti.
"Bu kadar acı çekiyorum ama ilerde geçicek emin ol sen kafana takma."
Kucağımdan kalkmaya çalıştı ama izin vermedim hyunjin'in böyle olması biraz içimi acıttı.
"Seungmin."
"Efendim."
"Bırak."
"Neyi."
"Seungmin beni bırak."
"Hayır."
"Bırak dedim."
"Ben de hayır dedim."
"Niye inat ediyosun."
"Canım öyle istiyor."
"Canının her istediğini yaparmısın."
"Evet."
"Peki canın istediği için mi kalbimi kırıyorsun."
"Hayır."
"Peki neden bırakmıyosun."
"Canım istemiyo."
"Ama kalbim acıyo."
Çok saçma bi diyaloğun kalbime bu kadar ağır gelmesi normal mi?
Tabiki değil salak nasıl normal olsun.
"Hyunjin seni sevmiyorum."
"Ama seviyorum da."
"Bana her zaman bi arkadaştan daha fazlası oldun hep beni teselli eden kişisin kendine de bana da bunu yapma ben artık biriyle birlikte olmak istemiyorum üstüme bela çekiyorum kollarımın arasına aldığım sevgimi verdiğim herkes kayıp gidiyo ben artık sıkıldım istemiyorum kendine mutlu olabileceğin birini bul sen benim her zaman çok sevdiğim arkadaştan fazla arkadaşım olarak kalacaksın ÖZÜR DİLERİM!"
Son sözlerim bağırarak oldu kalbim acıyo ağlamak istiyorum bağırarak ağlamak istiyorum kimseyi umursamadan hiçbir şey yapmadan bir köşeye geçip saatlerce ağlamak istiyorum.
Ağlamak benim için neden yeterli gelmiyo.
"S-eung-mi-min S-Seun-g-g-min SEUNGMİN BANA BAK BANAA BAKK NE İSTİYOSUN AĞLAMAK MI İSTİYOSUN GİT AĞLA O ZAMAN NE DEĞİŞİCEK HİÇBİR ŞEY NE SANIYOSUN SEN AĞLAYINCA SAATLERCE GİDEN GERİ Mİ GELİCEK GELMİYCEK BEN AĞLADIM SAATLERCE GÜNLERCE NE DEĞİŞTİ HİÇBİŞEY AĞLAMA AĞLAMAAA!"
Hyunjin sesini bana duyuramayınca benden daha çok bağırarak sesini duyurdu son kelimelerini söylerken bana sarıldı ve benim gibi ağlamaya başladı.
İçeri aniden endişeyle giren minho hyung'u gördüğümde korkmuş bi şekilde bize bakıyodu yanımıza geldi ve ikimizi de kendine çekti.
"Hastaneyi yıkmak zorundamısınız çocuklar aşağı kattan sesinizi duydum ve jisung beni arayıp hyunjin in ortalığı yıktığını seungmin'in ise bağırdığını söyledi ne istiyosunuz."
"İkiniz de istediği olmayacak yani ne istiyosunuz ne olmalı."
Minho hyung bizden ayrılırken ikimiz de sakinleştik elimi tutuyodu işte jinnie ;)
"Bundan sonra bu son gün ağlayabildiğiniz kadar ağlayın ama bir daha ağladığınızı görürsem duyarsam veyahut hissedersem sonunda bu sefer ben canınızı yakıcam."
"İstediğiniz kadar ağlayın şimdi ama tek birşey istiyorum hastaneyi sesinizle yankılatmayın."
Minho hyung odadan çıkarken hafif güldü ben de güldüm hala elimi tutan hyunjin de.
Ellerimize baktım...
"Bundan sonra en iyi arkadaşımsın minnie."
"Pekala en iyi arkadaşın'ım jinnie."
Allahım ne saçmalık yazdım ben fazla absürt oldu heralde bilmiyom umrumda değil qksjwjaoaqj atacam bu şekil bununkabdjdhdhjwjao ama biliyorum saçma oldu 👍
GEÇİŞ BÖLÜMÜ
Yorum ve oylarınızı bekliyorum
İyi okumalar.........
ŞİMDİ OKUDUĞUN
School Background/ hyunmin
FanfictionSürekli okul değiştirmek zorunda kalan seungmin yeni okulunda rahat edebilecek mi?? Not: ilk yazdığım fic olduğu için aşırı saçmalık ve hata var o yüzden okumayın önermiyorum başka bir şey okuyun. 05/03/21 Düzenleniyor~24/03/21