Diabolique

seis

Kapıyı yavaşça araladık. Faxon uyuyordu. Gülümseyerek kapıyı geri kapatıp kilitledik ve merdivenlere yöneldik.

"Rose hadi feneri aç!" dedim fısıldayarak. Dediğimi yaptığında basamakları teker teker ardımızda bıraktık. Gittikçe karanlıklaşıyordu.

Etrafa göz gezdirdik. Şüpheli hiç birşey yoktu. Biraz beklemeye karar verdik.

Yaklaşık 1 saattir bekliyorduk. Hala herşey normaldi. Bir anda masanın üzerindeki notu fark ettik. "Hey Rose, burada daha önce böyle birşey var mıydı?"

"Hayır! Orayı incelediğime eminim." dedi yanıma gelerek. Birbirimize baktık ve hızlıca nota el attım. Zarfı açıp okumaya başladım. Rose dikkatle dinliyordu.

Larissa'ya diye başlıyordu not.

"Larissa değil, Lalisa! Evime kadar giriyor ama daha ismimi öğrenememiş." diye düzelttim ve devam ettim.

Larissa'ya;

Sevgili Larissa,
Ben Jeon, grubun lideri. Öncelikle cesaretinden dolayı seni ve arkadaşın Chae'yi tebrik etmek istiyorum. Tam bir yıl sonra bugün, burada buluşacağız. Sen 18 yaşındayken. Sana, ailenin ölümünün ardındaki gerçek nedeni söyleyeceğim. Ama bilmediğin bir anıyı anlatacağım önce. 13 yıl önce, sen daha 4 yaşındayken. Bir gece ağlamanın sesine uyandı annen ve baban. O gün evde teyzen de vardı. Senin şiddetli sesine sadece üçü uyandı. Boynunun kenarı ısıtılmıştı, ben tarafından. Soluğu hastanede aldılar. Doktorlar da çare bulamamıştı, tek çare beklemekti. Çünkü kan akmıyordu, ama bir hayvanın (kendi cinsimize hayvan demekten bende nefret ediyorum) yaptığı kesindi. Ki, biz hayvan değiliz. Zaten bu yüzden de hangi hayvan olduğunu tespit edemediler. O gece bu olaya şahit olan herkes şu anda ruhundan arındı. Merak etme, Faxon ve arkadaşın Chae'ye zarar gelmeyecek. Bu olayı 18 yaşından büyük insanların bilmesi yasak. Bir sorun olursa not al, bir sene sonra buluşunca sorarsın. İyi geceler dilerim.

Jeon Jungkook

Şaşkınlıkla Rose'ye baktım. Bu da neydi böyle?