THE REINCARNATION OF THE PROPHETIC TWINS

CHAPTER 12

MOURNING MORNING...

GUIA'S P.O.V

"Nak, wala na ang kuya mo." Seryosong na saad ni Nay Aurelia, natulala naman ako, pilut kong dinadigest ng utak ko ang sinabi Nay Aurelia, hindi pwedeng mamatay si Kuya Kali! Minsan na siyang nasawi, mga Deus, Dea, at mga Supreme Beings, ako po'y nagsusumamo sa inyo, huwag niyo naman po sanang pahintulutin ito.

"Nay, s-sabihin mong hindi totoo yan, nay, sabihin mo! H-Hi di pwedeng mamatay na naman si Kuya Kali! Masyadong unfair yon, h-hindi pwede!" Sigaw ko kay Nay Aurelia, at saka na ako umiyak ng umiyak, parang may nakabarang karayom sa puso ko na paulit-ulit na tumutusok dito, napakabigat narin ng pakiramdam ko at nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa mga luhang lumalabas dito.

"Nay, gawin ko kaya yung tinatawag nilang CPR? Baka gumana!" Umiiyak na suhesyon ko kay Nay Aurelia, ito na lang ang naiisip kong paraan, sobrang desperado na ako, ayaw kong mawalan ng minamahal lalong-lalo na ang isa sa aking pamilya.

[CPR stand fo cardiopulmonary resuscitation, is an emergency procedure consisting of external cardiac massage and artificial respiration; the first treatment for a person who has collapsed and has no pulse and has stopped breathing; attempts to restore circulation of the blood and prevent death or brain damage due to lack of oxygen.]

"Anak, huwag mo syang gagalawin dahil baka maging sanhi ng paggising ng kanyang Hold Being at mag-trantrum ito." Nag-aalalang babala sa akin ni Nay Aurelia, hays, masyado na akong desperado, gusto ko pang bumuo ng mga ala-ala na kasama si Kuya Kali at Nay Aurelia, gusto ko pang mapunan ang pagkukulang ng mga nakaraamg magulang ko gamit ang pagmamahal nila Kuya Kali at Nay Aurelia.

"Ahhhh!" Sigaw ko dahil punong-puno na ng sakit ang puso't isip ko, ang sakit, sobrang sakit...

...

KALI'S P.O.V

"Talo ka na." Ang huling saad ko bago nawala ng tuluyan ang aking pakiramdam...

...

Bigla namang bumalik ang aking pakiramdam, wait ganito din ang nadama ko noong napunta ako sa purgatoryo, hindi kaya namatay na naman ako, hays, ang malas ko naman, pero nakakahiya din sa Dea Justo dahil hindi ko man lang napahaba ang buhay ng bagong katawan na ipinagkaloob niya.

Pero ang lambot ng hinihigaan ko, hays nasa mga ulap ba ako, ang sarap sa pakiramdam, lalo na itong dalawang unan kung saan nakapatong ang ulo ko ngayon, mapisip nga...

"Ah, napakalambot naman." Saad ko hang pinipisil-pisil ang dalawang unan na sumasapo aa ulo ko, ngunit...

"Sige lang, ugh! sige lang pisilin mo pa ang mga suso ko, aking bagong Owner, ugh!" Malaswang sigaw ng babaeng kilalang-kilala dahil ang boses na ito ang boses ng babaeng bumugbog sa akin kanina, wapang iba kung hindi si...

"Death! Uy sorry akala ko kase kama at unan ang katawan at yung dalawang hinaharap mo, pasensiyana." Gulat na paghingi ko ng paumanhin sabay tayo, naramdaman ko naman ang sakit ng likuran ko kaya napahawak ako dito, pero potek naakahiga pala ako sa katawan niya, habang sabo naman ng dalawang dede niya ang ulo ko, shit nakakahiya, para akong manyak nito.

"Okay lang my new Owner, pero ang galing mo palang pumisil hahahaha." Pangbubwist ni Death sa akin habang inaalog-alog pa ang mga dede niya na lalong naparamdam sa akin ng hiya, kata naman yumuko na lang ako.

"Aray!" Sigaw ko na lang ng tumunig na naman ang buto ko sa likod, at nagsunod-sunod na ang naramdaman kong sakit.

"Sorry po Owner." Malumanay na paghingi ng paumanhin ni Death sabay peace sign, huminga naman ako ng malalim at nag-ayos ng tayo kahit na masakit parin ang buo kong katawan.