Malfoy Olur Musun ?

İyi Geceler Malfoy

-Draco-

Nefret edilen bir insan olmayı hiç bir zaman kafama takmamıştım. Nefret edilmeye alışmıştım artık. Granger bana öyle bakana kadar.

Başkan olacagıma adım kadar emindim ve öylede oldu. Mcgonagall ismimi okuduğunda otomatik olarak ayağa kalktım. Yavaş adımlarla Mcgonagall'in yanına gittim. Granger Mcgonagall'in yaninda sakince ve bir o kadar tiksintiyle benim hareketlerimi izliyordu.

Benden nefret ettiğini bana gözleriyle anlatıyordu. Çikolata rengi gözlerin sadece nefret ve kızgınlık vardı. Bende ona aynı şekilde baktim,pek beceremesemde.

"Bay Malfoy ve Bayan Granger. Baskanlar olarak görevleriniz odalarınızda yazıyor. Görevlerinizi aksatmadan yapacağınızı umuyorum. Ve şunuda ekliyim.  Kavga etmeyin bu bölümlerinizden puan düsmesini engeller. Şimdi gidebilirsiniz. "

Granger önde ben arkada odalarımıza doğru yürümeye başladık. Ortam çok sesizdi. Fısıltıyla konusulsa bile ben bunu duyabilirdim. Bu sessiz ortamı sevmedim ve Granger'in sinir etmek amacıyla "Noldu Granger. Mutlu değilsin. Diğer kızlar benimle aynı odada kalmak için her şeyi yapıyorlar. Mutlu olman gerekir." dedim.

Bana alayla gülerek "Gerçeten Malfoy. Bana sorarsan o kızların hiç biri seni gerçekten sevmiyor. Onların  tek derdi senin Hogwarstaki popülerliğin. Ve ben o kızlardan değilim."

Gerçekleri yüzüme vurması hoşuma gitmemisti. Ama bir yandan da hakliydi. O kızların hiç biri beni gerçekten sevmiyordu. Onlarin amacı benle takılarak popüler olmaktı

Grangeri daha da sinir etmek amacıyla "Doğru ya sen şu kızıl saçlı kanı bozuğu seviyorsun." dedim. Sinirle bana dondu.

"Seni uyariyorum Draco Malfoy. Bir daha Ron'la dalga gecme." Sesi bütün koridoru kaplamışti. Mcgonagall bunun olacagini tahmin etmeliydi.  Arkasini donmus ilerleyecekke Granger'in bileginden yakalayarak onun gitmesini engelledim. Kulaģına yaklaşarak  "Bana sesini yükseltemezsin Granger" dedim.

Soluk alışverisleri hizlanmisti. Ama kisa surmeden kendini topladi. Bilegini elimden kurtararak asasini bana dogrultu. Yine ücüncü siniftaki gibi olmustu. Ben. Draco Malfoy. Onun yapabilecegi buyuden korkuyordum.

-Hermione-

Sinirle soludum."Sana sesimide yükseltirim emir de veririm Malfoy. Hatta surada.sana lanette yollarim."

Nefes alis verislerimi duzelttim. Daha alcak sesle "Ama malesef okulumu daha cok onemsiyorum Malfoy. Okuldan atilmak istemem. " dedim ve asami onun uzerinden cektim. Rahatlamisti. Her ne kadar ona sordugumda benden korkmadigini soyleyecegini bilsem de bende korkuyordu. Draco Malfoy benden korkuyordu.

Daha fazla beni sinir etmesine izin vermedem Başkanlar odasina ilerledim. Şifreyi soyleyip kendi odama girdim.

Her yer Gryffindor renkleriyle süslenmisti. Yatağim bile. Bu odayi gorunce bir an Malfoy aklimdan cikti.

Yataği gorunce üstüme çoken yorgunlu fark ettim. Yumusacik olmasini umarak kendimi yatağa attim. Kendimi bir tırtılın kozaya sarıldığı gibi yorgana sardım. Yataga yatinca tekrar aklima Draco ile olan kavgamız geldi.

***

Sabah erkenden kalkıp üzerime değiştirdim ve kahvaltıya indim. Harry'ler her zaman ki yerlerinde oturuyorlardi. Bende gülümseyerek onların yanına gittim. Ron beni görünce neşeyle "Hey, Hermione ilk başkanlık günün nasıl geçti." diye sordu.

Ona Malfoy'la ola kavgamızı anlatmadan odamı anlattim. Biraz korktugumdan anlatmamistim birazda utandigimdan. Eger Ron'a söylersem Harry ile birlik olup Malfoy'u döverlerdi. Utanmamin sebebi ise Ron'a sevgili gibi gözüktugumuzu soylersem yanlis anlayabilirdi.