"Baçka düzlükleri, efsanevi gelincikleriyle ve armut reçeli eksik olmayan köyleriyle tanınır. Gündüz ve gece arasındaki ısı farkı ve en kuzeyiyle en güneyinin arasındaki mesafe birbirine ilginç bir şekilde eşittir. Samimi dostluklar kurabileceğiniz ve daima güvende hissedebileceğiniz bu kırsal kesim, dünyanın gelincik rezervinin %89'unu kaplar-"
"Cidden dostum, gelincik rezervi diye bir şey olur mu hiç?"
Sandra, ilgiyle ve gözlerini ayırmadan baktığı kitaptan kafasını kaldırıp yanındaki tıknaz oğlana göz devirdi.
"Tüm bu okuduklarımdan sadece gelincik çiçeği rezervine mi takıldın?"
"Başka neye takılabilirim ki?"
Sandra sinirle oturduğu çimenlikten kalktı. Eliyle eteğindeki çimenleri silkeledikten sonra arkasını dönüp Erison'a gelmesini işaret eden bir jest yolladı.
"Onu bunu boşver de- Sana bir şey göstereceğim Erison. Beni takip et!"
Küçük kız sarı saçlarını arkasında upuzun bir pelerin gibi savurarak koşmaya başlarken Erison tıknaz oluşundan dolayı yavaş tempoda onu takip etmeye başladı.
"Sandra- nereye gidiyoruz? Evin yolunu unutmayız değil mi? Ayrıca ben acıktım! Ne zaman varacağız? Ayaklarım ağrıyor biraz mola versek olmaz mı-"
Sandra bir anda durup arkasını döndü.
"Bitti mi Erison?"
"Şey.. Bir de Amania Teyze dünkü reçelli krep tarifini anneme verdi mi? Çok güzeldi de-"
"Erison, şu anda bile düşündüğün tek şey yemek!"
Sandra öfkeyle yoluna devam ederken Erison ona yetişmek için tombul bacaklarını haraket ettirmeye çalışıyordu.
Gelincikleri arkalarında bırakırken yemyeşil olan bitki örtüsü hafifçe toprağın kahverengisine dönüşüyordu. Güneş tepede sırmalar saçıyordu, hava bulutsuzdu, kelebekler uçuşuyordu ve tüm bunlar pozitif enerji demekti. Güzel bir gündü.
Yüksek dağın eteklerine inmeyi başladıklarında gördükleri ilk ağaç gölgesiyle duraksadılar. Biraz dinlenmek iyi gelirdi çünkü yaşayacakları macera onları bir hayli yoracaktı. Sandra eteğini çamur tortularından temizledikten sonra ağacın bir köşesine yaslandı. Erison ise tepede gördüğü bir elmayı koparıp yedikten sonra Sandra'nın hemen yanına uzandı.
₩
"Eyvah!"
Derin sessizliği Sandra'nın çığlığı bölmüştü. Erison korkuyla yerinden sıçrayıp etrafına bakındı.
"Ne oluyor?!"
"Saat çok geç olmuş, havaya bak, kararmış bile!"
"Annem beni öldürecek!"
"Ayrıca.. yanıma su almadım! Susuzluktan öleceğim!"
Sandra ardı ardına çığlıklar atarken Erison hâlâ öğlen yediği elmanın o muhteşem tadının etkisindeydi.
"Koşmalıyız Erison, hemen eve dönmeliyiz!"
Diyerek sağa doğru adımladı, sonra tereddüt edip sola doğru adımlayarak kendiyle çelişti.
"Ama.. o muhteşem manzarayı sana göstermeliyim!"
Oğlan şaşırıp karşısında bir o yöne bir bu yöne koşuşturan kızı izledi.
Sandra hızlı bir şekilde gidip gelmenin sorun yaratmayacağını düşünerek ev yolunun tersinde koşmaya başladı. O muhteşem manzarayı görüp dönerlerdi; değil mi?
₩
Kelime sayısı: 388
Yazar notu: Yeni bölüme hoşgeldiniz ponçikler! :*
Bu bölümde kitabın Coricc'den sonra gelen başrollerinin, yani Sandra ve Erison'un kişisel ve fiziksel özelliklerine değinmek istedim. Böylece kurgu kafanızda daha iyi oturacaktır. Kitap Baçka Düzlükleri'nde geçiyor, bunun için daha kırsal bir hava yaratmaya çalıştım. Ha bu arada, kitap hakkındaki güzel görüşleriniz içimi ısıtıyor, fakat olumsuz yorumlar da arıyorum kimi zaman. Çünkü kafamda yarattığım bu kurguyu eleştiriler yardımıyla geliştirerek olabilecek en iyi hâliyle size sunmak istiyorum. Hatalarımı, anlamsız cümlelerimi ya da boş laf ebeliği yaptığım kısımları benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum... ♡
2. Not: Bugün bayağı aktifim! Yani tahminen iki bölüm daha gelebilir. Yarın daha fazla bölüm yazmaya çalışacağım için (aynı zamanda diş randevum olduğu için) yarın hakkında size şu kadar bölüm gelir diyemem. Duruma göre bir-iki arasında değişebilir. Umh- velhasıl; bölüm sıklığı konusunda belirtebileceğim net bir takvim (maalesef ki) yok. Ley aracılığıyla size bir takvim sunmuştum fakat teknik sorunlar nedeniyle kitabı sil baştan yazmak mecburiyetinde kaldım. Size iyi günler~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mısraların Altında | DÜZENLEMEDE
Puisi'🕊 Bir delinin mektuplarında yazdığı şiirler, hiçbir zaman ulaşmamış sahibine. Belki de deli değildir o adam, sadece insanlık bunu anlayamayacak kadar kördür? Belki de tüm insanlık delidir, sadece deli dediklerimiz akıllıdır... | Kitap düzenlemede...
