Bal||Texting

23🐝

Ekşınlı bölümle karşınızdayım iyi okumalar.

-

Okyanus'dan..

Ada'yı evine bıraktıktan sonra, Deniz'e mesaj attım.

Okyanus: Nereye sakladıysan çık ortaya, konuşacağımız var.

Deniz: Arabam önünde.

Simsiyah arabanın içinden hiç bir şey gözükmüyordu. Deniz içinden çıkıp bana doğru yürümeye başladı, gelsin, ben savunmam yapacaktım.

"Lan piç!"

"Memnun oldum bende Okyanus." Gözleri kararmıştı. Öfke basmıştı belli ki, her an beni dövecek gibi duruyordu. Bense kollarımı bağlayıp ona bakıyordum.

"Ne oldu? Ehe, korktun mu?" Dedi dalga geçer gibi.

"Yo, ne korkacağım, senden asla korkmam." Sırıttım, gıcık olsun diye.

"Okyanus, Ada'yı bırakacaksın. Bırakacaksın ya, bu kadar basit."

"Deniz! Bir kız neyine yetmedi acaba. Ada senin neyine yetmedi?! Sen gittin onu aldattın, sen onu kandırdın, 7 yıldan bi bok olmaz Deniz. Ben onu nefes aldığımdan beri seviyorum. Biliyorsun, biz çocukluğumuzdan beri tanışıyoruz, ve ben çocukluğumdan beri seviyorum onu. Kendimi bildim bileli sadece onu sevdim.. "

"Boş yapma lan bana."

"En büyük boş sensin Deniz."

Suratıma bi yumruk attı. Beni dövüyordu! Bende ona yumruk atmaya başladım, öyle öyle birbirimizi dövdük, Ada gelene kadar.

"Ne oluyor burada!?"

Ada bana bakınca ağlamaya başladı. "Okyanus.." "Ada sakın ağlama. Ne olur."

Boğazım düğümlenmişti. "Ada ne olur dur.."

"Okyanus salak mısın, elimde değil!"

"Şşt, sakin.."

Deniz piçi bir şey demeden sadece Ada'ya bakıyordu. Çok sinirimi bozmuştu.

"Yalan mıydı Ada bu kadar çok sevmen? Yalan mıydı ha o Bal'lar, seni çok seviyorum demeler, ha.. Yalan mıydı?"

Ada kendinizi tutuyordu yoksa ona cevap verecekti, ve iki tarafta üzülecekti. "Deniz, sen beni aldattın. Sen aldattın, bitti mi? Bitti. Ben olduğum yerde mutlu muyum? Mutluyum. Böyle gider."

Deniz bana bakarak, arkasını dönüp gitti.
-

Ada'dan.

Okyanus'un her yeri morarmıştı. Ona pansuman yapmak zorundaydım ama hiç bir bilgim yoktu.

"Güzelim sen geç önemli değil." Konuşurken dişini sıkıyordu acıdığı için.

"Hastaneye gidelim mi?"

"Yok hayır," Böyle demesine sinir olmuştum. Gitmesine gerek vardı ama o inkar edip duruyordu.

"Benim için..?"

"Senin için mi, senin için gitsem ne fark edecek?"

"Benim için gittiğin zaman içim rahatlayacak."

Gözlerime baktı. "Ada.. Ben hastane ortamlarından korkarım."

"Ne, nasıl, neden?"

"Annem.. Kanser olduğu için.. Hep giderdi.. O.. Vefat ettiğinden beri acil bir şey olmadıkça Gitmiyorum.."

"Anladım.."

-

Okyanus biraz daha iyileşene kadar bende kalacaktı. Hava hoş, bende kalmasını isterdim.

"Burada kalacaksın."

"Teşekkürler Ada.. Zahmet verdiysem-"

"Önemi yok."

Bana baktı. Onu gülerken görmemiştim hiç. Gülmesini çok isterdim.

"Okyanus, gülsene."

"Anlamadım?"

"Gülsene biraz."

"Sahte mi?"

"Hayır, en içten."

"Gülebileceğimi zannetmiyorum.."

"Benim için..." Kendisini zorla da olsa gülümseti. Ama bu içten değildi!

"Okyanus.. Zorlamayacağım, zamanla güleceksin.."

"Çünkü yanımda beni güldüren biri olacak."

-
düzenlenmiştir.