24. Bölüm

1K 163 55
                                    

Selam! Sanırım son defa'nın  yayımladığım bölümler arasındaki bir tık daha duygusal ve üzücü bölümü oldu.4k okunma olmuş destekleriniz için çok teşekkür ederim! Profilimde "beni hala seviyor musun?" adında bir hikayem daha var beğeneceğinizi düşünüyorum okumak isterseniz profilmden bakabilirsiniz.

Oy verip yorum yapmayı unutmazsanız sevinirim, hepinizi seviyorum iyi okumalar! <3333

                09:03

Kerem: Eyvah yirmi yedi dakika erken uyandım

Umut: *seda sayan sesi* GÜ NAY DIN LAAARRRRR

Kerem: Nasıl oluyor sabahın kaçında yazarsam yazayım uyanık olmayı başarıyorsun

Umut: geceleri dört gözüm açık sabahları gelmeni bekliyorum

Kerem: Öyle aşıksın demek...

Umut: evet...

Umut: şaka bi yana uyumuyorum geceleri

Umut: uyuyamıyorum daha doğrusu

Kerem: Neden?

Umut: kabus görüyorum uyuduğumda

Umut: uyumamak daha mantıklı geliyor o yüzden

Kerem: Çok kişisel değilse

Kerem: Ne gibi kabuslar?

Umut: aramızda kişisel diye bi şey kaldı mı sence

Umut: sana kimseye anlatmadığım şeyleri anlattım

Umut: kimseye söylemediğim şeyler söyledim

Umut: seni sevdiğimi bile yüzüne bakarak söyledim

Umut: yani aramızda kişisel diye bir şey yok artık

Kerem: Ya ben de öyle düşünüyorum da

Kerem: Ne bileyim anlatmak istemezsin belki diye

Umut: istemiyorum ki zaten

Umut: ama hayatımda olduğundan memnun olduğum ikinci kişi olarak sırf sen sorduğun için

Umut: anlatasım var şimdi

Kerem: İkinciye düşmüşüz... İlki kim...

Umut: annem be

Kerem: He.

Kerem: Anlat o zaman

Kerem: Kulak oldum dinliyorum

Umut: ya aslında o kadar da sorun edilmemesi gereken şeyleri sorun ediyorumdur belki de

Umut: bilmiyorum

Umut: yatağa geçtiğim zaman, ki biliyorsun ki günün çoğu zamanında yataktayım zaten

Umut: odadaki duvarlar üzerime geliyor sanki

Umut: nefesim daralıyor

Umut: yatağımın karşısında ayna vardı eskiden

Umut: sırf geceleri kendimi görmeyeyim diye kaldırdım aynayı

Umut: çünkü biliyorum ki bir gün gelecek ve aynada gördüğüm kişi ben olmayacağım

Umut: saçı dökülmüş, kaşı olmayan; solgun tenli ve mutsuz

Umut: ve bunlar benim olmaktan en çok korktuğum şeyler

Umut: özellikle de sonuncusu

Umut: ben mutsuz olmak istemiyorum

Umut: ama ne zaman mutlu olsam, ki seninle hep mutluyum, önümdeki günleri anımsayıp tekrar üzülüyorum

Umut: oysaki bunlar benim en mutlu günlerim olmalıydı

Umut: ne günü

Umut: en mutlu yıllarım olmalıydı

Umut: ama ben ne haldeyim? sandalyede, birinin onunla az da olsa ilgilenmesine muhtaç, evin bütün gelirlerini ilaçlarına harcatan bi gider makinesi

Kerem: Bölebilir miyim lafını?

Umut: böl

Kerem: O gün geldiğinde, eğer gelirse

Kerem: Sen değişmiş olsan bile, ben seni aynı göreceğim

Umut: kimin nasıl gördüğü değil ki olay

Umut: olay benim kendimi nasıl gördüğüm

Umut: gün gelecek umutsuz vaka olacağım

Umut: o gün sevdiklerim benden uzak dursun diye yalvaracağım

Umut: sırf beni o halde görmesinler diye kendi yalnızlığımda boğulacağım

Umut: ama sorun şu ki hiçbir çabam hiçbir işe yaramayacak

Umut: öldüğümde beni ilk gören kişiler benim uzak tutmaya çalıştıklarım olacak

Umut: ve ben hayatı boyunca hiçbir şey yapamamış, hiçbir zaman tam anlamıyla yaşadığını söyleyememiş biri olarak solup gideceğim

Kerem: Kararlarına elbette saygı duyarım, Umut

Kerem: Ama birbirimizi hala seviyorsak şayet, ki ben seni sevmeyi öyle kolay kolay bırakacağımı hiç sanmıyorum, beni uzaklaştırmaya çalışsan bile kabul etmeyeceğim böyle bir şeyi

Kerem: Sen, senin farkında olmadığın yüzlerce niteliğe sahipsin

Kerem: Sen bunları göremiyorsun diye ben de göremiyor değilim ki

Kerem: Eğer senin hiçbir şeyin olmasaydı, nasıl gelip sana aşık olabilirdim?

Kerem: Olduğunu sandığın şeylerden çok daha fazlasısın

Umut: inanmak isterdim

Umut: ama bugün hiçbir şeye inanacak kadar keyfim yok

Kerem: Nasıl keyiflendirebilirim seni

Umut: yalnız olduğum müddetçe keyiflenmeyeceğim

Kerem: O zaman işe seni yalnızlığından kurtarmakla başlarım

Kerem: Bir saat sonra neredesin?

Umut: evdeyim nerede olacağım

Kerem: Güzel

Kerem: Bir saat sonra ben de evdeyim

Kerem: Senin evde ama

Umut: saçmalama zaten kaç gündür okula gitmiyorsun doğru düzgün

Umut: bir de benim saçmalıklarımla mı uğraşacaksın

Kerem: Okulun üstesinden bir şekilde gelirim

Kerem: Ama sen şu an her şeyden daha önemlisin

Kerem: Bir saat sonra haber vermemi beklemeden kapıyı açabilirsin

Umut: ben mutsuzken yanımda olmanı istemiyorum ama

Kerem: Sen mutsuz olma diye yanında olacağım

Umut: keyfin bilir

Umut: olacakların sorumluluğunu almıyorum ama

Kerem: Ben alırım

Kerem: Hazırlanıyorum hemen

Kerem: Seni seviyorum

Kerem: Ciddi anlamda

Kerem: Öptüm

Umut: ben de seni seviyorum

Umut: ben de öptüm

Son Defa - Texting // boyxboy [Tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin