Home // Izuocha

Bölüm 19: "Fragman."

Uyarı: Azıcık argo, biraz da alkol malkol. Özenip içeniniz olursa hepinizi tokatlarım.

Ochaco

Düşünmemişti. Sonucu düşünmeden sadece koşmuştu.

"URAVITY!" Arkasından bağırmışlardı ama dönemezdi.

Üstündeki bombanın son saniyeleri akan adamın üstüne atladı ve kendiyle beraber havaya uçurdu.

"Kazanamayacaksın kahraman." Gülümsedi, son kez.

"Çoktan kazandım bile." Kendini son anda bırakmıştı ama patlamanın etkisiyle kötü düşmüştü yere.

Sonrasını hatırlamıyordu. Uzun bir karanlıktı, sadece arada sesler duyuyordu.

Genellikle ailesinin ve Izuku'nun sesi.

"Her şey çok güzel."

"Evet."

"Sen onu bana bakarak mı dedin ben mi yanlış gördüm?"

"Yo, gayet de sana dedim."

"Hayret, şimdiye kadar beş ton kızarman lazımdı."

"Bu gece mutluyum."

"Neden acaba?"

"Hayatımın nasıl olacağına dair ufak bir fragman gördüm. Yani, nasıl olmasını istediğime dair diyelim."

"O fragmanda ben de var mıydım?"

"Fazlaca."

"Ochaco?" Annesinin sesi kulaklarını dolduruyordu. Odanın parlak ışığına alışmaya çalışarak gözlerini kırpıştırdı.

"Anne?" Annesi birden boynuna sarıldı. Babası da ağlıyordu.

"Ne oldu? Neden ağlıyorsunuz?" En son görevden önceki akşam telefonlaşmışlardı halbuki, neyin özlemiydi bu?

"Sen bilmiyor musun?" Annesi hıçkırıklar arasında sordu.

"Neyi?" Babası yanına çöktü.

"Ochaco, seni öldü sandık. Herkes öyle sandı. Aylardır uyuyorsun, Aizawa öğretmeninin kızı olmasa..." Babası da birden ağlamaya başladı. Ochaco şaşkınlığını kendine sakladı. Babasının elini tuttu.

"Korkma baba, buradayım bak. Gitmedim bir yere." Ailesiyle iç burkan bir özlem gidermeden sonra arkadaşları içeri girdi.

İlk giren Tsu olmuştu.

Ochaco'yu uyanık görür görmez koşmuş ve sarılmıştı.

"Ochacoo~ sana söz veriyorum her şarkını dinleyeceğim!" Tsu ağlarken Ochaco gülmüştü. Sırayla her arkadaşına sarıldı.

En sona Katsuki kalmıştı.

"Hey, havalı çocuk, uyanan arkadaşına bir merhaban yok mu?" Katsuki gülmüş ve yanına oturmuştu.