Home // Izuocha

Bölüm 7: Gidelim

Eri

"Hazır mısın?" Babası sordu. Eliyle yakınlaşması için işaret etti. Eğilen Aizawa'nın kulağına fısıldadı.

"Korkuyorum." Aizawa gülümseyerek kızının saçlarını okşadı.

"Birazcık korku, herkese lazım. Ama merak etme, ben yanındayım." Eri gülümsedi.

Aizawa, Eri'nin yanına çöktü. Eri önündeki elmaya odaklanmadan önce camın arkasında ona gülümseyen Mirio'ya baktı.

Bunu onun için yapmalıydı. Ochaco için yapmalıydı. Ağladığını gördüğü Ochaco'nun annesi için yapmalıydı.

Gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı.

"Gücünü bir yere odaklamaya çalış." Aizawa fısıldadı kızının kulağına.

Eri gözlerini açtığında küçük boynuzu bir anda uzamıştı. Küçük elini elmaya doğru uzatıp sağa doğru çevirdi.

Elma kırmızılığını yitirdi, soluk bir renge ulaştı ve yer yer beyaz beyaz noktacıklar oluştu.

"Aferin Eri, devam et." Aizawa'nın destekleyici sözleri onu heyecanlandırdı. Elini öncekinden çok daha hızlı çevirince elma bir anda yok oldu.

Eri bağırdı. Aizawa anında quirkünü aktifleştirip elini tuttu.

"Tamam Eri, sakin ol." Mirio koşarak içeri girdi. Eri'yi kucağına alıp göz yaşlarını sildi.

"Ne dedik ama? Hani ağlamak yoktu?" Eri, Mirio'nun boynuna sarıldı.

Mirio ile Aizawa birbirlerine baktılar. Bugünlük yeterdi. Eri, henüz tam olarak hazır değildi.

Mirio, elini Eri'nin sırtına koydu.

"Of karnım acıktı, bi elma şekeri mi yesek?" Eri'nin ağlaması bir anda kesildi. Aizawa kendi kendine gülümsedi.

"Haydi gidelim o zaman." Mirio ile Eri beraber odadan çıktılar ve yakında bir pastane bulup girdiler.

Mirio oturacakları masaya gelene kadar Eri'yi kucağından indirmemişti.

"Sen şimdi buraya otur, ben geliyorum." Mirio garsonlardan birinden ona elma şekeri götürmesini isteyip lavaboya girmişti.

Eri, kocaman bir gülümsemeyle şekerden bir ısırık aldı.

Eri, sana elma şekeri buldum!

Izuku'nun kocaman gülümsemesi belirmişti kafasında. İlk okul festivalinde onun için yapması gelmişti.

Gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. Elini şekere doğru uzatıp sola doğru yavaşça, korka korka çevirdi.

Isırık aldığı yer tekrar kendine geliyordu. Yeterince gittiğini düşünüp gözlerini açınca elmayı tam gördü.

"MIRIO!" Pastanenin ortasına avazı çıktığı kadar bağırıyordu.

Mirio tuvaletten apar topar çıktı. Ellerinin biri çenesinde diğeri önündeydi, karşısına gelen kim olursa olsun devirmeye hazır duruyordu.

"Babama götür beni." Eri oturduğu yerden kalkıp Mirio'nun yanina geldi.

"Ne oldu Eri?"

"Hadi, lütfen." Eri, Mirio'yu sürüklerken Mirio cüzdanından para çıkarmaya çalışıyordu. Eri daha da çekince parayı bırakırken yere düşürdü.

"Kusura bakmayın ve üstü kalsın!"

Katsuki

Izuku aynanın karşısında kravatını düzeltiyordu. Bugün aylar sonra ilk defa okula gidecekti.