Home // Izuocha

Bölüm 13: "Galiba aşığım."

Momo

"Bir insan bir filmi ancak bu kadar mahvedebilir!" Momo kızarken Katsuki gülüyordu. "Neden her karaktere ironik bir cevap vermek zorundaydın sanki?"

Yurdun kapısını itip içeri girdiler.

"E ama komikti kabul et." Momo göz devirirken Katsuki gülmeye devam ediyordu. Momo kendini koltuğa atıp televizyonu açtı. Haberler başlamak üzereydi.

"Herkes nerede ya?" Katsuki, dolaptan bir soda alırken sordu. Elinde boş bir bardakla aşağı inen Shoto onu cevapladı.

"Haftasonu bugün Katsu, herkes dışarıda." Momo, Shoto'nun sesini duyunca doğruldu.

"Nasıldı Shoto?" Shoto elindeki bardağı tezgaha bıraktı.

"Doktorun dediğine göre zor. Izuku'nun tahminimizden daha kötü olduğunu söylüyor. Ochaco'nun ölü ol-" Katsuki hafifçe Shoto'nun omzuna vurdu.

"Şşt, deme öyle."

"Izuku'nun gözünden konuşuyordum. Olay onu kaybetmek değil; ona söylemek, anlatmak istediklerini söylememek ve anlatamamaktan gelen çaresizlik."

"Tüm durumu daha da üzücü yaptın şu an." dedi Momo.

Üç genç çaresizlikle iç çektiler. Ne yapsalar, nereden tutsalar bir şekilde bir şey ellerinde kalıyordu.

Shoto

"Buna takılıp can sıkmanın bir anlamı yok şu an. Akışına bırakacağız bazı şeyleri artık, yapacak başka bir şey yok." Katsuki konuştu.

Aralarında hüzünlü bir sessizlik oluşunca Shoto hafifçe gülümsedi.

"Ee, film nasıldı Momo?" Shoto sordu. Momo gözlerini yere çevirip gülümsedi.

"Güzeldi, iyiydi." Shoto, Momo'nun kaçamak cevaplarından hoşlanmamıştı.

"Ee, sen neredeydin Katsuki?" Katsuki, bir an gözlerini Momo'ya çevirmiş sonra Shoto'ya bakmıştı.

"Hiç, sinemaya gittim ben de."

"Aynı yere gitmediniz heralde," Shoto, emrivaki bir tonda konuştuğunu fark edince ekledi. "Yani, güzel denk gelirdi de ondan dedim."

"Güzel denk geldi zaten." Katsuki'nin sesi de hafif sert çıkmıştı. "Momo'nun fazla bileyi varmış, benimle paylaştı." Shoto, Momo'ya baktı.

Momo, hayatında duyduğu en sıkıcı konuşmayı dinliyor gibi yere bakıyor, ayağını yavaşça vurup kaldırıyordu.

"Ne güzel, eğlenmişsinizdir umarım." Shoto dediklerinin hiç birini içten dememişti. Duygularıyla çok iç içe olmamanın getirdiği bir problem: ne zaman iç içe olsa tüm vücudu ne hissettiğini belli ediyordu.

Şimdi de aynısı olmuştu.

Momo kafasını birden kaldırmış, ona bakmıştı.

"Shoto şans eseri denk-"

"Ben bugün çok yoruldum. Doktora gitmek beni biraz fazla yordu. Şimdi izninizle odama gidiyorum. İyi akşamlar." Shoto, Momo'nun lafını kesip odasına çıktı.

Tam anlamıyla iğrenç hissediyordu. Kalbinde alışık olmadığı mide bulandırıcı bir sızı ve bitmek tükenmek bilmeyen bir sinir vardı.

Katsuki

Momo, birden giden Shoto'nun arkasından bakarken Katsuki ona baktı.

"Biraz kızdı galiba.." Momo mırıldanarak ona döndü.