Psikoterapi ve Ruh Sağlığı Merkezi

4. Bölüm -Benden size-

Benden size Honey's;

Hayatımızı zorlaştıran, hayatımızı bu denli zorlu kılan ne? Bozulan arkadaşlık ilişkilerimiz, aşkımız, platoniğimiz, ailemiz, bozulan yemek yeme düzenimiz, bozulan uyku düzenimiz, giderek berbatlaşan derslerimiz, asla toparlayamadığımız notlarımız... Bunlardan bazıları ya da bunlara benzer şeyler değil mi? Hayır, bunların hiçbiri değil. Hayatımızı zorlaştıran, katlanılmaz hale getiren bizden başkası değil. Biten bir ilişkiyi devam ettiremezsiniz, temeli sağlam olmayan bir aşk yaşarken mutlu olamazsınız, platoniğinizin sizi sevmemesi dünyanın sonu değil, sevdiğiniz herkes sizi sevmek zorunda değil hayatın karşınıza neler çıkaracağı bilinmez. Aileniz siz değil, siz aileniz değilsiniz fikirlerinizin uyuşmaması normal, ve sizi seviyorlar sadece yetiştirilme tarzları farklı ve saygı duymaktan başka şansınız yok, evet, saygı görmeseniz bile. Yemek yeme düzeninizi güzel bir programla düzeltebilirsiniz, uyku düzeninizi alacağınız psikolojik destekle düzenleyebilirsiniz. Derslerinizi, öğretmenlerinizden yardım alarak düzeltebilirsiniz, "Derslerimi düzeltmek istiyorum, düzenli bir programa ihtiyacım var." dediğinizde sizi reddedecek öğretmen tanımıyorum, yardımcı olacaklardır. Notlarınızı, derslerinize doğru bir şekilde çalışarak toparlayabilirsiniz. Bunlar sadece şimdi aklıma gelen çözüm yolları, her sorunun yüzlerce çözüm yolu var. Peki, biz hangisini kullanıyoruz? Hiçbirini, çünkü çözüm üretmek istemiyoruz. Hayatımızda yaşadığımız tüm sorunların kendi kendine çözülmesini bekliyoruz, üstelik sorunların sebebi bizken.

"Depresyon" yorganın altına girip kendinizi çikolatalara gömüp dizi / film izlemek değil, kendi kendinize psikolojik işkence yapmayın. Depresyon bambaşka bir şey, değil çikolata yemek su bile içmiyorsunuz, içemiyorsunuz.

Kendinizi sevmiyorsunuz, kendinizden daha çok sevdiğiniz şeyler olduğu sürece mutlu olamayacaksınız. Sevmeye kendinizden başlayın, kendinizde olan her şeyi sevin. Siz, kendi kendinizi olduğunuz gibi kabul etmiyorsunuz, siz daha kendinizi bile sevemiyorsunuz ve insanların sizi olduğunuz gibi kabul etmesini, sevmesini bekliyorsunuz. O halde beklemeye devam edebilirsiniz.

'Mutlu değilim' diyorsunuz, mutlu olabileceğiniz şeyler aramıyorsunuz. Çiçeğin açmasına mutlu olabilirsiniz, bir hayvanı severek mutlu olabilirsiniz, bebeği olamayan bir ailenin bebeği olduğu için mutlu olabilirsiniz, evlenen bir çiftin mutluluğuna mutlu olabilirsiniz, iyileşen bir hastanın mutluluğuna mutlu olabilirsiniz. Ama hayır, o kadar bencilsiniz ki, o kadar sadece kendinizi düşünüyorsunuz ki... Mutluluk, sizin başınıza gelmeden mutlu olmayı bilmiyorsunuz. Çevrenizde görüp mutlu olabileceğiniz yüzlerce şey varken mutluluğun sizi bulmasını bekliyorsunuz, onu aramıyorsunuz çünkü çaba sarf etmek istemiyorsunuz. Mutsuzluğunuzun sebebi sizken mutluluğu hayattan bekliyorsunuz, çaba göstermiyorsunuz. Bu yüzden kaybediyorsunuz ve hep kaybedeceksiniz.

Sizi seviyorum Honey's, biliyorum acımasızca konuştum ve bizi suçladım çünkü suçlu biziz. Hayatta yaşadığımız zorluklar, sorunlar, mutsuzluklar yüzünde hayatı sorumlu tutamayız, hatayı kendimizde aramayı öğreneceğiz. Klişenin dibine vuracağım biliyorum ama "Dost acı söyler." bundan daha uygun bir cümle bulamadım. Kendinizi sevin, yaşamayı sevin, hayatı sevin...