HVM 12

636 19 7
                                    

KC's POV

 Hindi pa rin ako makapaniwala.

I still can't imagine that this really happened to me. Ginayuma ba ako ng lalaking to? eh parang kahapon lang, mainit yung ulo ko sa kanya tapos ngayon may pa-explain explain pa siyang nalalaman kung bakit na-iinlove na siya sa akin pwes ako, na-iinlove rin sa kanya. Ata?

Hindi ko pa rin sinasabi sa kanya yung The three Magical Words. Parang unsure pa kasi ako sa feelings ko at dahil virgin pa ako sa pagiging in love eh di ko pa talaga alam. Dba sabi nila pag virgin ka, yung first experience mo masakit at di mo malilimutan tsaka parang ayaw mo nang itry ulit pero may parte sa iyo na gusto mo ulit itong subukan. Yun bang pag na'experience mo na yung happiness, hahanap-hanapin mo raw ito? Natatakot naman ako kasi baka yung first love ko is masasaktan rin ako at di ko makakalimutan. Parang magkakaroon ata ako ng Philophobia eh. Yung fear of falling in love bah.

"uyyy, ganyan ba talaga yung epekto ko sayo?"

"ha? bakit?"

'tingnan mo naman oh, naka-nganga ka ulit jan para kang si" 

"whatever."

"eto naman parang hindi mo ako boyfriend kung tratuhin"

"ehhhhh. Ikaw eh."

"anong ako? Di ko kasalanan kung gwapo ako."

"Sus. Gwapo your face."

"My face is gwapo naman talaga eh kaya nga lagi ka nalang naka-nganga."

"hoooy! Tumino ka nga ."

"ikaw yung tumino. Ikaw tong mahigpit yung yakap sakin eh." Binitawan ko agad siya.

Shecks . Di ko na'realize na nagyayakapan pa rin pala kami hanggang ngayon. Nakakahiya dahil mas mahigpit pa yung pagkayakap ko sa kanya but I don't care. Boyfriend ko naman siya eh. I can do what I want. Pero Wait. Paano niya nalaman na nakanganga ako eh nagyayakapan kami? Malamang binobosohan niya nanaman yung pagmumukha ko. 

"Bakit ganyan yang tingin mo?' ang gwapo mo kasi.

"eh binobosohan mo ako eh."

"gusto mo i-rape kita jan? Maka-boso raw. Wala naman akong bobosohin sayo" kinabahan naman ako. Di pa ako ready sa ganyang bagay.

"makapaglait neto."

"sus. Maswerte ka lang dahil gusto kita eh."

"bumanat ka pa eh noh?"

"syempre naman. Tara pasok na nga tayo sa klase natin."

"Mabuti pa nga dahil kung anu-ano yung pinag-gagawa mo dito eh." Hinawakan na niya yung kamay ko at naglalakad na kami pabalik ng classroom.

'anong ako? Ikaw nga yung may maruming pag-iisip jan eh."

'oh sige. Edi hindi kita iisipin. Marumi ka pala eh." Tsaka binitawan ko agad yung kamay niya pero bigla niya rin itong hinawakan ulit.

"tampururot agad yung baby ko. Di ko naman akalain na ako yang iniisip mo eh." sabi niya sabay pisil pa sa pisngi ko.

"Ano ba? wag kang PDA. Dito kaya tayo sa school. Nakakahiya kaya. Ako nga yung nag-implement ng NO PDA tapos ako pa yung lalabag?"

"wow. Dba ikaw si Katarina? You can do whatever you want babe. Don't you worry.Tsaka isa pa. Gwapo naman ako ah. Maipagmamalaki mo rin yung boyfriend mo."

"nahiya na nga ako sa sobrang kapal ng mukha ng boyfriend ko eh."

"aminin mo nalang kasi na gwapo talaga yung boyfriend mo."

'ehh. OO na. OO na nga. Ikaw na ang gwapo. Sa panahong unggoy pa ang uso."

Sabi ko sabay takbo at pumasok ng classroom. Iniwan ko siya sa labas dahil sigurado akong wala akong kawala sa kanya pag nagkataon. Nakaupo na ako sa upuan ko at siya naman ay nasa pintuan pa rin. Tiningnan ko muna siya tsaka nag-smirk ako sa kanya. Siya naman , namumula na sa kilig at inis siguro. HAHA

"I love you, Katarina." 

O__________________O. Walang hiya talaga. Sumigaw pa talaga siya ha? Na-destruct tuloy yung klase ng ibang students. Mabuti nalang at gwapo siya. Medyo kinilig rin ako. Yung heart ko nag-vi-vibrate.

"i'm hers"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon