"i'm hers"

HVM 16

KC's POV

"Welcome back, KC" I said to myself.

Oh common. Hindi pa naman namamaga yung mga mata ko. Hindi rin halata na umiyak ako. Ganito ba kamanhid yung mga mata ko? Chos! Parang walang nangyaring iyakan kagabi. Ang ganda ko pa rin. Hindi pa rin nawawala ang kagandahan ko kahit todong todo ang pag-iyak ko. Parang "ha? Umiyak ba ako? weh di nga?" Well, salamat nalang sa mga manhid kong mata. Atleast, hindi mahahalata ng mga fans ko na nasaktan ako ng sobra-sobra.

Umayos na ako dahil papasok pa ako ng school. After kong maligo, nag-make up ako ng konti at naligo ako ng pabango para bonggang bongga ang amoy ko. The bumaba na ako ng dining room para kakain.

"kakain ka ba maam?" tanong ni echoserang maid.

"Of course, yes. Bakit ayaw mo akong pakainin?"

"hindi naman po maam."

"go ahead. Prepare my breakfast." utos ko.

"eto na po maam. Enjoy your meal."

"Hindi ka bagay maging waitress. Wag kang assumera. Maid ka lang!" tsaka tinaasan ko siya ng isang kilay. Yumuko nalang siya. Narinig ko naman ang bulungan ng ibang maid.

"bumalik na siya sa dati." maid1

"oo nga. Lagot tayo neto." maid2

"isang chismis pa tungkol sa akin dahil malalagot talaga kayo .Gusto niyo bang mawalan ng trabaho?" tanong ko.

"hi-hindi po maam." maid2

"Kaya i-zipper mo yang bunganga mo. Ang baho kasi eh" sabi ko at sabay alis. 

Papunta na ako ngayon ng garahe. Pinatawag ko ang driver ni daddy dahil siya ang mag'da'drive ng kotse ko papuntang school. Ayaw kong mag'drive dahil sobrang ganda ko para maging driver. 

"pasok po maam." sabay bukas niya ng pinto.

Bigla niyang pinaandar ag radyo at tumunog yung Suddenly it's magic.

"Turn off the radio. Ngayon na!" sigaw ko

"so-sorry maam."

"sorry for yourself. After mo akong ipag'drive, wag ka nang mag'bother na hintayin ako dahil ako na ang mag'da'drive pauwi. Bumalik ka na dun kay daddy kung ayaw mong ma'fired." 

"ok po maam."

"Nahiya naman ako sa katandaan mo para i-po mo ako." Salamat at tumahimik na rin sya. 

After 25 mins. Nakarating na rin kami ng school. Oh well, ang rami ng estudyante. For sure, nakikipag'chismisan at landian lamang sila. Bumaba na ako ng sasakyan.

"ayan na si KC" girl1

"mukhang hindi apektado." girl2

"sabi ko sayo eh, chismis lang yung balitang yun." girl1

"totoo lahat yun. May mga pictures pa nga eh." girl2

Shet, I-chichissmis niyo lang ako, yun pa yung dinig na dinig ko.

"hi, what can I do for you?" sweet voice ko. Sweet ako eh.

"wa-wala po miss Kc" sagot ni girl na mukhang palaka.

"ganun ba? eh ako, di niyo ba ako tatanungin if what can you do for me?" tanong ko.

"ano po ba miss kc?"

"Alam niyo naman, sa school ko, bwala yung mga basurang nakakalat sa paligid. Kaya pwede ba girls, wag kayog paharang harang sa gitna ng daan? Baka pulutin kayo ng basurero natin eh. Mukhang basura pa naman kayo." And I gave them my sweet smile.

Umalis na rin sila sa daan. Ako? Dere-deretso lang. Pupunta ako ngayon ng classroom. Marami na yung mga students sa school. Marami na rin ang nakaharang sa hallway.

"Good Morning miss Kc" 

"what's good in the morning?" sabay taas ng kilay.

Tumalikod na siya at hahakbang pa sana nang.

"Hey girl." humarap ulit siya sa akin.

"Huwag kang bastos. I'm asking you if what's good in the morning then tatalikuran mo ako? Where's your respect?"

"Ahh. Ahhm.. I- I'm sorry miss Kc. Natatakot lang kasi ako." sagot niya.

Sinenyasan ko siya na lumapit. Lumapit rin siya. Biunulungan ko siya ng............

"hindi ako nangangain  ng mga pangit. Don't worry. You're safe. Go ahead at wag ka ng magpakita sa akin. AGAIN!" sabi ko at tumakbo na rin siya papalayo.

Malapit na rin ako sa classroom. Papasok na sana ako nang biglang may humila sa akin at hiawakan ako sa braso. Nakaramda ako ng kuryente sa kanyang pagkahawak. 

"Kc, lets talk." Hinarap ko siya.

"oh? talk about what?"

"about us."

"ha? about us? Kailan ba nagkaroon ng us?"

"Kc, I know na nasaktan kita. Di ko sinasadya. Let me explain first."

"oh? don't bother to explain. At don't worry hindi naman ako nasaktan eh. Wanna know why?"

"I can see in your eyes. I can feel within your heart that you're hurt."

"Oh common. Wag kang assuming. I never said that I love you. Remember?" 

Bigla siyang napabitaw sa braso ko. Tinalikuran ko siya at dumeretso na ako sa pwesto ko. I can see the sadness in his eyes. Pero wala na akong magagawa. Nasaktan na ako once. I'm not stupid to believe him anymore.Umupo na ako sa upuan ko. Nakakabadrip kasi magkatabi pa kami ng gagong to. Sa wakas, dumating na rin ang teacher. Ayun, nagpray muna kami then....

"Students, don't get affected sa mga nangyari sa relasyon ng mga sikat na artista. Alam niyo naman media." Shit. Parang di niya yata napapansin na dito ako sa loob ng classroom. Tumayo na ako at

"Binayaran ka ba ng school ko para makipag'chismiss? Hindi parte ng iyong pagtuturo ang showbiz. So shut up." 

Yumuko naman agad ang teacher. Hindi niya yata ako napansin talaga. Parang mangiyak-ngiyak na yung mga mata niya. I don't care. Ayun nag'discuss lang siya hanggang matapos ang kanyang boring class. Break time na namin at

"Sabay na tayong kumain" Hinawakan niya ulit ako sa braso. Parang tumigil ang pag-ikot ng mundo ko.

"I'm sorry. Pero alam mo ba na bawal ako madapuan ng masamang nilalang? Lalong lalo na ng halimaw. Kung hindi mo yun alam, pwes ngayon alam mo na so bitaw!" 

"hindi kita bibitawan hanggat di mo ako kakausapin ng matino." sagot niya.

"Oh! I'm scared." Sabi ko at tinabig ko siya at binilisan ko ang paglakad hanggang makalabas na ako ng classroom.

Paglabas ko naman ng classroom. O______________________O . Oops. She's here again. 

"Oh, Hindi mo ba ako i-cocongratulate?" she said.

"Condolence." matipid kong sagot.

"Tanggapin mo na ako ang pagkatalo mo, Katarina." sabi niya.

"pagkatalo? Wow! Ang galing naman.Eh hindi nga ako nag-effort para lumaban. Hindi na rin ako pumusta. So? Sayong-sayo na siya. Bagay kayong dalawa. Alam mo ba yun? Yung ahas ay tinuklaw ang kanyang kapwang ahas. See?" Then I smiled.