We are 2Passionate {K.L. & J.S.}

14. It's time to wake up!

Written by QueenBWrites

Samantha's POV

Ik open mijn ogen en ik grijp meteen naar mijn nek die behoorlijk veel pijn doet. De stoel lag jammer genoeg toch niet zo heel comfortabel. Ik pak mijn telefoon van de tafel af en zie dat het al twee uur 's middags is. Whoops.

Zuchtend sta ik op en mijn oog valt meteen op Amber en Joe die samen op de bank liggen. Ze zien er schattig uit samen dus ik laat ze nog maar even liggen. Ik loop naar boven, richting de kamer waar Kian ligt te slapen. Ik open de deur en hoor zacht gesnurk uit de kamer komen.

'Kian?' fluister ik terwijl ik naar binnen loop. Ik weet hoe vervelend het is wanneer iemand de lampen aanzet wanneer je ligt te slapen, dus ik laat de lampen uit. Ik loop naar zijn bed toe en duik er zowat op. 'Hey,' hoor ik hem zeggen en er gaat een trilling door mijn lichaam door zijn sexy ochtendstem. 'Het is tijd om wakker te worden,' zeg ik met een kleine glimlach, ook al weet ik dat hij die waarschijnlijk niet kan zien.

'Hoe ben ik hier gekomen?' zegt Kian na een tijdje. Ik staar naar het raam waar gordijnen voor hangen. De gordijnen houden alleen niet al het licht tegen waardoor er een beetje licht in de kamer valt en ik alleen de schaduwen kan zien van alles in de kamer, inclusief Kian. 'Amber en ik hebben jullie naar huis gebracht,' antwoord ik terwijl ik nu naar het plafond blijf kijken. 'Heb ik nog rare dingen gedaan of gezegd? Ik meende het allemaal niet in ieder geval,' grinnikt hij en hij gaat rechtop zitten.

Wauw, die kwam hard aan. Hij zoende me en hij weet er niks meer van af. Hij zei dat ik er mooi uit zag maar ook dat meende hij dus niet. 'Je hebt geen rare dingen gedaan of gezegd,' zeg ik op een emotieloze toon. Ik sta op en loop zonder iets te zeggen de kamer uit.

Kian's POV

Ik vind het leuk dat Samantha me wakker is komen maken. Ze ziet er zelfs mooi uit wanneer ze net wakker is. Het viel me wel op dat ze een wondje op haar hoofd heeft, dat had ze gisteren nog niet toch?

Wanneer ik zei dat ik me niks meer herinnerde van die avond en dat ik niets meende van wat ik heb gezegd of heb gedaan, loog ik. Natuurlijk weet ik nog dat ik haar heb gezoend en dat ik heb gezegd dat ze er mooi uit zag. Ik ben gewoon een watje die het niet in een nuchtere bui kan zeggen.

Zuchtend sta ik op en sjok richting de badkamer. Ik ben pas een paar minuten wakker en ik heb het nu alweer verpest bij Samantha. Goed werk Kian, schouderklopje voor jezelf. Vluchtig doe ik wat gel in m'n haren, poets ik m'n tanden en kleed me aan. Ik heb enorme hoofdpijn doordat ik gisteravond zoveel heb gedronken maar dat ga ik natuurlijk aan niemand vertellen. Ik wil geen aansteller lijken dus vandaar.

'Hey,' zeg ik wanneer ik naar beneden kom gelopen en Samantha achter het fornuis zie staan. 'Hi,' zegt ze, vrolijker als net. 'Wat maak je?' 'Pannenkoeken,' antwoordt ze meteen. Ik besluit haar maar even met rust te laten en loop naar de woonkamer. Mijn oog valt meteen op Joe en Amber die samen liggen te slapen. Het ziet er gezellig uit en zo zou ik graag met Samantha willen liggen. Jammer genoeg heb ik het voor de rest van mijn leven verpest.

***

'Dus? Wat gaan we doen?' vraag ik wanneer we aan tafel zitten en er op iedereen bord een pannenkoek ligt. 'Ik heb met Nash en Cam afgesproken om wat leuks te gaan doen,' zegt Caspar voordat hij een groot stuk pannenkoek in zijn mond stopt. 'Oké, wat gaan wij vieren dan doen?'

'Ik wil niks gaan doen,' zegt Amber zuchtend 'Ik ben veel te moe.' 'Ik ook,' antwoordt Joe en ik knik begrijpelijk. Het liefst zou ik ook weer terug mijn bed in duiken maar ik wil Samantha ergens mee heen nemen en ik wil eerst zeker weten dat het nog goed zit tussen ons.

'Heb je zin om samen iets te gaan doen?' vraag ik terwijl ik Samantha aankijk en een hap neem van mijn pannenkoek. Ze knikt meteen en dat is een hele opluchting voor mij. 'Wat wil je gaan doen dan?' vraagt ze nieuwsgierig. 'Ik kan niet tegen verassingen dus je moet het me vertellen,' zegt ze vervolgens. 'Toch zal je moeten wachten want ik ga het je niet vertellen,' zeg ik met een gemene glimlach op mijn gezicht waardoor Samantha een keer diep zucht. 'Het is niet eerlijk,' zegt ze dan terwijl ze me zo lief mogelijk aan probeert te kijken. 'Nee Sam, ik ga het je niet vertellen,' antwoordt ik en ga verder met mijn eten. Ze gaat er verder niet meer op in en ook zij eet haar eten verder op.

***

Samantha's POV

'Kom,' roept Kian terwijl hij zijn hand naar me uitsteekt. Ik pak hem een beetje twijfelachtig vast en we lopen richting de auto. 'Wat gaan we doen Kian?' probeer ik nog een keer. Ik kan echt totaal niet tegen verassingen, ik haat ze. 'Heb eens geduld Sam,' zegt Kian grijnzend. 'Nee ik heb geen geduld,' geef ik eerlijk toe en we stappen allebei in de auto.

Tijdens dat we in de auto zitten is het stil. We weten allebei niet goed wat we moeten zeggen en ik vind het nog steeds irritant dat hij me niet wil zeggen waar we heen gaan. Maar tegelijkertijd wil ik niet aan zijn hoofd zeuren want daar wordt het ook niet echt gezelliger op. Hoe graag ik ook wil weten waar we heen gaan, toch laat ik hem me maar verrassen. Als dat iets is wat hij leuk vindt, dan moet ik dat maar accepteren.

Na een niet al te lange tijd zijn we aangekomen op de bestemming. Dat neem ik tenminste aan omdat Kian de auto parkeert en hij uitstapt. Ik kijk even om me heen omdat ik niet weet waar hij een is. In een keer zwaait de deur van mijn kant open en helpt hij me uitstappen. 'Wauw, een echte gentleman,' zeg ik lachend. Hij knikt trots en we lopen samen richting weet ik veel waar.

Na een eindje lopen komen we bij de zee uit en mijn ogen schieten meteen naar Kian. 'Wat gaan we hier doen?' vraag ik blij terwijl mijn ogen op die van hem gericht blijven. 'Wat denk je zelf,' zegt hij terwijl hij met zijn wenkbrauwen wiebelt. Hij gooit zijn tas op de grond, tilt me op van de grond en met mij in zijn armen rent hij richting de zee.

'Nee Kian, stop!' gil ik terwijl ik met mijn handen op zijn kont sla. 'Laat me los, ik meen het!' roep ik naar hem maar hij besteedt er geen aandacht aan. Ik zie een paar mensen die langs de kant staan, lachen maar ik kan er alles om doen behalve lachen. 'Ik heb geen bikini aan!' probeer ik nog in de hoop dat hij me neer zet maar het is al te laat.

Ik voel het koude water tegen me aankomen en niet veel later ga ik kopje onder. Hoestend en proestend kom ik boven water en ik kijk Kian boos aan. 'Hoe kon je dat doen,' zeg ik boos terwijl ik weet dat ik helemaal niet boos over kom. 'Je bent leuk als je boos bent,' antwoordt hij grijnzend. Ik voel mijn hoofd meteen rood worden en om het te verbergen, spetter ik hem nat.

'Eigen schuld,' zeg ik grijnzend terwijl ik een lach probeer te verbergen. 'Weet je wat jou eigen schuld is?' zegt hij op een dreigende toon 'Dat ik jou nu ga soppen,' roept hij en hij springt op me af waarna hij me kopje onder duwt.

***

De hele middag hebben Kian en ik in het water gezeten en hebben we over van alles en nog wat gepraat. Ook hebben we elkaar natuurlijk vaak onder wat geduwd maar het was echt onwijs leuk. Gelukkig heeft Kian handdoeken bij want het is wel erg koud als je eenmaal uit het water bent.

Kian loopt naar zijn tas toen en haalt er een handdoek uit. Die vouwt hij open en doet hem vervolgens om mij heen. Daarna doet hij zijn armen nog om mij heen en wrijft hij me een beetje warm. Het werkt eigenlijk best wel goed. Ik voel de warmte die van zijn lichaam afkomt en dat geeft me een warm en blij gevoel van binnen. Ik kijk hem even met een kleine glimlach aan 'Bedankt Kian,' zeg ik en hij glimlacht lief terug.

Na een tijdje laat hij me weer los en pakt hij zijn eigen handdoek uit de tas. Die doet hij om zich eigen heen en hij droogt zich een beetje af. Vervolgens legt hij de handdoek op de grond neer en gaat hij erop liggen. De zon schijnt een beetje maar het is niet erg warm. Toch, omdat ik nu opgedroogd ben, leg ook ik mijn handdoek op de grond neer en ik ga langs hem liggen.

'Vond je het leuk vandaag?' vraagt Kian wanneer het een tijdje stil is geweest. Ik heb mijn ogen gesloten en ik focus op de stem van Kian. 'Ja ik ben erg blij dat we hierheen zijn gegaan,' zeg ik glimlachend. 'Maar het is wel een beetje jammer dat mijn kleren helemaal nat zijn geworden,' zeg ik grinnikend. Kian schiet in de lach en mompelt een kleine sorry maar natuurlijk vind ik het niet erg. Ik vond het namelijk erg gezellig en ik ben blij dat het goed zit tussen ons.