We are 2Passionate {K.L. & J.S.}

20. What did you guys do?

Written by QueenBWrites

Samantha's POV.

Kian en ik zijn nog een tijdje in het hutje gebleven en hij heeft me er een paar verhalen over verteld. Gewoon een aantal dingen die er gebeurt zijn, niet echt veel speciaals maar het was wel onwijs grappig. Kian is erg goed in verhalen vertellen, hij doet het altijd op zo'n grappige manier. Na een tijdje besluiten we toch maar te gaan aangezien het alweer een beetje donker begint te worden.

We lopen hand in hand weer terug richting zijn huis. We weten allebei niet goed wat we moeten zeggen en het enige wat ik kan doen is glimlachen. 'Waarom glimlach je?' vraagt Kian terwijl hij even stopt met lopen. 'Oh zomaar,' zeg ik en loop door, waardoor ik hem mee trek. 'Je kan niet lachen zonder reden, er moet iets zijn,' 'Je maakt me gewoon blij.' Meteen dringt het tot me door hoe dom dat wel niet klonk. Mijn wangen worden rood en ik kijk snel de andere kant op.

Kian doet een stapje dichter naar me toe en doet zijn armen om me heen. 'Ik hou zo onwijs veel van je Samantha,' zegt hij terwijl hij me dicht tegen zich aandrukt. De manier waarop hij mijn naam zegt, bezorgt me kippenvel. Ik leun met mijn hoofd tegen zijn borst aan en doe mijn armen om zijn middel. 'Ik hou ook van jou Kian, echt heel veel.' Opnieuw betrap ik mezelf erop dat ik weer aan het glimlachen ben. Ik voel hoe Kian een kusje op mijn kruin geeft en me vervolgens loslaat. Ook ik laat hem los en opnieuw pakt hij mijn hand vast waarna we verder lopen.

'Hoe zal het bij Joe en Amber zijn?' vraagt Kian nieuwsgierig terwijl hij me met een kleine grijns aankijkt. 'Hoe bedoel je?' vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. 'Joe wilde Amber gaan vertellen dat hij haar leuk vond. Waarom denk je dat Zoe anders helemaal hierheen komt?' Ik haal mijn schouders op maar mijn glimlach wordt groter. 'Eindelijk!' zeg ik blij 'waar zijn ze heen?' vraag ik, nog steeds nieuwsgierig.

Kian haalt zijn schouders op. 'Dat heeft Joe niet verteld maar ik denk wel dat ik weet waar ze heen zijn.' 'En wat gaan wij nu doen?' vraag ik terwijl ik naar Kian kijk die de deurklink vastpakt en de sleutel in het slot steekt. Opnieuw haalt hij zijn schouders op. Nou, daar komen we ook een stuk verder mee. 'Kian?' vraag ik terwijl ik een beetje ongemakkelijk op en neer schuifel. We staan nog steeds buiten en Kian opent de deur zonder me aan te kijken. 'Wat is er?' vraagt hij terwijl hij naar binnen stapt. 'En nu?' vraag ik om erachter te komen hoe het nu tussen ons zit. Wil hij me als zijn vriendin? Hebben we nu officieel een relatie? Het voelt alleen zo dom om dat persoonlijk aan hem te vragen. 'Hoe bedoel je?' vraagt hij met opgetrokken wenkbrauwen, niet wetend wat ik bedoel. 'Nee laat maar.' Ik loop achter hem aan naar binnen en doe de deur achter me dicht.

We lopen de gang door en ik kijk teleurgesteld de woonkamer binnen. Joe en Amber zijn nog niet terug dus ik kan Amber nog niet ondervragen over Joe en haar en ik kan haar ook niet vertellen over wat er zojuist tussen mij en Kian is gebeurt.

'Kian?' vraag ik opnieuw. Hij komt vanuit de keuken naar de woonkamer gelopen met twee glazen drinken in zijn handen. 'Ja?' vraagt hij terwijl hij de glazen op de houten salontafel neerzet en naast me op de bank komt zitten. 'Ik denk dat Amber en ik hier niet meer al te lang blijven.' Ik glimlach even klein naar hem en hij doet zijn arm om me heen. 'Vindt je het niet leuk hier?' vraagt hij terwijl hij naar achteren leunt en me een stukje terug uit trekt. 'Omdat er thuis nog veel gedaan moet worden. We kunnen hier niet voor altijd blijven,' zeg ik terwijl ik zachtjes grinnik en nadenk over hoe graag ik dat eigenlijk zou willen. 'Jammer,' is het enige wat Kian zegt. Ik draai een kwartslag en ga in de kleermakerszit zitten terwijl ik Kian aankijk. Hij blijft voor zich uit staren en ik blijf hem aankijken. Er verschijnt vanzelf een glimlach op zijn gezicht omdat hij al lang in de gaten heeft dat ik hem aan de hele tijd aanstaar. Toch draait hij zijn hoofd niet richting mij maar blijft hij voor zich uit kijken.

Ik wil net gaan praten als Kian zicht met een ruk omdraait en over me heen vliegt. Ik vlieg achterover en schiet in de lach. Hij ligt bovenop mij en ik kan geen kant op. Zijn gezicht is dicht bij die van mij en het liefst zou ik mijn lippen op die van hem drukken. Ik weet dat hij hetzelfde wil doen en dat is precies de reden dat ik dat niet toe laat. Ik schiet in de lach en probeer Kian van me af te krijgen maar jammer genoeg is hij sterker dan ik. 'Kian!' gil ik wanneer hij me begint te kietelen. 'Kian! Nee, daar kan ik echt niet tegen!' Ik maak de ene rare beweging na de andere maar Kian gaat niet van me af. 'Ik haat je!' schreeuw ik, wat het voor hem alleen nog maar grappiger maakt. 'Dit is niet grappig!' roep ik lachend. 'Ik geef me over Kian, ga alsjeblieft van me af!' 'Alleen als je me een kusje geeft!' roept hij terug terwijl hij mijn armen vastpakt en die tegen de bank drukt zodat ik me niet kan bewegen. 'Nee, dat kan ik helaas niet doen meneer,' zeg ik terwijl ik nonchalant wegkijk. 'En waarom dan niet  mevrouw? Leg dat eens uit,' speelt Kian mee. 'Je bent mijn vriendje niet,' zeg ik met een grijns op mijn gezicht. 'Ik zal jou eens laten zien dat dat wel kan,' antwoordt hij. Kian begint me overal kusjes te geven, op mijn gezicht, nek en armen. 'Dat kietelt!' roep ik lachend terwijl ik met mijn benen begin te schoppen, aangezien ik mijn armen niet kan bewegen. 'Geef me dan een kus?' zegt hij op een vragende toon. 'Oké oké,' zeg ik dan uiteindelijk. Hij komt met zijn gezicht richting mij maar in plaats van hem een kus te geven, lik ik hem een keer over zijn neus heen waarna ik hard begin te lachen. Hij laat me los, veegt met zijn hand over zijn neus en ook hij begint hard te lachen. 'Oké jongedame, daar had je me toch even! Maar geloof me, ik zal je terugpakken.' Hij grijnst naar me waardoor ik opnieuw hard moet lachen.

Kian en ik zijn nog een beetje uit aan het lachen als we de deur open horen gaan en Amber en Joe samen naar binnen stappen. Ik sta op van de bank en ren richting Amber. 'Hey schat! Hoe was het?' vraag ik terwijl ik haar weer loslaat en haar vervolgens aankijk. 'Ik heb jou ook gemist?' zegt ze grijnzend en dan verschijnt er een oprechte glimlach op haar gezicht waardoor ik weet dat het helemaal goed zit tussen die twee. 'Dus?' vraag ik in de hoop op een verdere uitleg dan twee blije gezichten. 'Amber en ik zijn een stelletje,' zegt Joe terwijl hij trots een stapje richting Amber doet en zijn arm om haar heen legt. 'Ik ben zo blij voor jullie!' roep ik en geef Amber opnieuw een knuffel. Vervolgens geef ik ook Joe natuurlijk een dikke knuffel en Kian doet hetzelfde.

'En hoe zit het tussen jullie? Eindelijk een relatie?' vraagt Amber wanneer we op de bank zitten met allemaal een glas drinken voor ons. Kian en ik hadden al drinken maar Joe en Amber nu inmiddels ook. Kian kijkt naar Amber en wrijft ongemakkelijk met zijn hand over zijn nek. Ook ik weet niet goed wat ik moet zeggen aangezien Kian me niet echt heeft gevraagd om zijn vriendin te zijn. Hij gaat er gewoon vanuit dat ik dat ben. Kian en ik kijken elkaar precies op hetzelfde moment aan. 'Ik heb Sam niet echt officieel gevraagd maar het zit wel goed tussen ons,' zegt hij dan met een grijns op zijn gezicht waardoor ik in de lach schiet. 'Wat hebben jullie buiten dan gedaan?' vraagt Joe met opgetrokken wenkbrauwen. 'Oh gewoon,' zeg ik snel. 'We hebben gewoon wat gewandeld,' zeg ik terwijl ik mijn schouders ophaal. 'Niets speciaals,' zegt Kian dan terwijl Amber en Joe ons nog steeds met opgetrokken wenkbrauwen aankijken. 'Wat?' vragen Kian en ik tegelijk. 'Wij weten wel beter,' zegt Amber en dan schieten we alle vier in de lach.