Sara
Ik liep er met stevige passen naartoe, en schudde wild aan Tyler's schouders. Ze lieten elkaar los. "Tyler? Wat doe je!" riep ik vol ongeloof en afschuw. Tyler zoenend met Katy, het is een grapje zeker. Blijkbaar niet, ik zag het echt zelf. "Ga weg, Sara. Ik heb je niet meer nodig." sneerde hij, waarna hij weet zoende met Katy. Een traan ontsnapte uit mijn oog. Hij had het echt gezegd. Hij had het uigemaakt. Ik wist het. Een dom lachje van mij volgde. Ik wist dat niemand mij wilde. Niemand wou met mij vrienden zijn, laat staan een relatie beginnen. En toch had ik hoop. Tyler, hij was mijn hoop. Ik draaide me om en rende weg. Weg naar huis.
Twee dagen later
Ik had echt geen zin in school, maar toch stond ik hier. Van Tyler had ik niks meer gehoord, ik had gehoopt dat het kwam omdat hij dronken was. Maar mis, misschien was hij helemaal niet dronken. Misschien was onze relatie een leugen. Misschien had Katy dit plan al helemaal doordacht om mij te breken. En Tyler? Hij is goed in acteren. "Sara!" kirde niemand minder dan Katy. Ze kwam naar me toe lopen, nee wacht, huppelen. Dat was het. "Hoe gaat het?" vroeg ze. Ze wist best hoe het ging. Het ging zoals altijd, maar dit keer erger. "Ah joh fijn. Laten we meteen naar het punt gaan waarom ik hier sta." Ze grijnsde. "Ik wilde alleen melden dat Tyler en ik officieel weer bij elkaar zijn." Het leek alsof iemand me een klap in mijn maag gaf. Tylen en Katy.
Tyler en Katy. Dit kan niet! Dit mag niet! Maar toch is het waar.
Tyler (pov)
En nog steeds kon ik het niet geloven. Waarom zou Sara ooit vreemd gaan met Oliver. Ik bedoel, vreemd gaan? Oké, nou ja, niet oké. Maar met Oliver? Toen Katy me het had verteld geloofde ik het natuurlijk niet. Maar toen ze Oliver belde en ik een bevestiging kreeg begon ik te twijfelen. Na een foto onder mijn neus gekregen te hebben, was het officieel. Bevestigd.
Paar weken later
Sara
"Sara. Ik zie Tyler nooit meer met je." Ik zuchtte. "Mam, het is al een aantal weken uit." Ze fronste en keek me raar aan. Ik dacht wel dat ze dat had gemerkt? Ik had het niet meer over hem, zat veel vaker zonder mobiel boven. "Wat! Hoezo?" vroeg ze verontwaardigd. "Gewoon. Kan toch?" Ik deed zo onverschillig mogelijk. "Kan toch?! Hij was een aardige jongen! Wat heb je verkeerd gedaan." Was ze nu boos op mij? De gene die hier fout zat was Tyler. "Hou op! Het is gewoon gebeurd!" schreeuwde ik terug en stormde de trap op. De meeste moeders zouden je juist troosten, ofso. Maar zij wordt juist boos op mij?
---
Sorry voor de korte stukjes. Maar zo heb je wel sneller update :|
Oh
Het is bijna voorbiijjj.
Nog een aantal hoofdstukken + epiloog.
Hierboven sara als Mackenzie Foy
