Oyuncağım

10

Bağırmaya devam ediyordu. Hala bağırıyor beni azarlıyordu. Matt ise onun sevgilim yani Seymour olduğunu anlamış  korkarak kıpkırmızı gözlerine bakıyordu.

Zihnimizle konuşmaya başladık.

"Jolie bu o mu?"

"Evet. Çok sinirli. Daha önce bu kadar sinirlendiğini görmemiştim."

"Üzgünüm."

"Ne için?"

"Sana yakınlaşmaya çalışıyordum. Ben onun yerinde olsam ben de kızardım."

"Evet biliyorum."

İkimiz de halâ korkuyla Sey' in gözlerine bakıyorduk. Nefesi hızlanmıştı. Çok sinirliydi gerçekten.

"JOLİE. BUNU BANA YAPMAYACAKTIN."

"Asıl bağırması gereken benim Sey!! Sen ne hakla bu kadar kızıyosun?!"

"BEN SENİN SEVGİLİNİM. İSTEDİĞİN İSTEMEDİĞİN HERŞEYE KARIŞMAK ZORUNDAYIM! ANNEN BANA BU GÖREVİ VERDİ."

"NEEE?! Annem seni görmedi bile. O öldü. O gün. Yanındaydım. Sen... nasıl?"

"Olamaz?" diye fıslıdadı.

"Ne olamaz Sey? Ne diyosun? Annem konusunda çok duygusal olduğumu biliyosun."

"Biliyorum. Ama... Anlatamam..."

"Anlat. Lütfen. Annemle ilgili her olayı bilmek istiyorum."

"Tamam."

Eşofmanını çekerek havuzun başına oturdu. Yüzerek yanına geldim.

"Bu arada, bu arkadaşımız kim oluyor?" dedi Sey

"Bizden. O da bizden."

"Pekala bu sefer kurtuldun." dedi ve sonra gülümsedi.

"Hadi anlat."

"Yolda yürürken birden bir araba çarpmıştı. Nerden geldiğini görememiştim. Benim için ölümcül bir kazaydı. Sonra yanıma bir kadın geldi ve "Hayatını kurtaracağım ama bir şartla." kafamı salladım ve konuşmaya devam etti "Bir kızım olacak. İsmini Jolie koyacağım ve o da benim gibi bir vampir olacak. Ama güçlerini kullanmasını bilmeyecek. Seni eğiticeğim ve ona bu güçleri sen öğreteceksin. Anlaştık mı?" dedi ve sonra başımı onaylarcasına salladım. Sonra beni boynumdan ısırdı ve bilincimi kaybettim."

"Güzel hikaye Seymour." dedi Matt.

"Hikaye değil gerçek. Ve Jolie... Annen hala yaşıyor olmalı."

"Yaşıyorsa yerini nasıl bulacağız?"

"Sen onun kızısın. Telepati kurmalısın."

"Tamam ama nasıl yapacağım?"

"Ah Jolie sen ve soruların." dedi Sey ve sonra Matt le Sey gülmeye başladı.

"Of bırakın gülmeyi. Nasık telepati kuracağım?"

"Öncelikle odaklanmalısın. Betonun üsttüne çık ve bağdaj kur."

Demesiyle 1 saniyede betonun üstündeydim.

"Şimdi anneni düşün ve odaklan..."

Annemi düşünmek bana acı veriyordu. Ama onu bulmak için bunu yapmalıydım. Odaklandım.

Bir şehrin içinde bir bardaydım. Burası Kansas City de bir kasabaydı. Etrafıma baktım ve 5 kadın gördüm. Bunlardan birisi bana çok benziyordu. Ona doğru yürüdüm.

"Merhaba."

"Merhaba." dedi.

"Adınızı öğrenebilirmiyim?"

"Amanda."

Bu isim bana çok tanıdık geldi. Annem bu kadın olabilirdi.

"Size özel bir şey söylemem lazım."

"Tamam."  diyip dışarı tenha bir yere çıktık. Etrafta nerdeyse kimse yoktu. Yanımda bıçak getirmiştim. Böylece onun annem olduğunu anlayabilirdim.

Bıçağı hızlıca alıp fırlattım. Havada kaptı. Bu annemdi. Annem...

"Anne."

Bu bölum bu kadarrr :D oy vermeyi unutmayın.

Bu arada multimedia da Seymour var :D

Öptum baybay :D