Marcus Atesin Sırrı

3.bölüm

Lanet olası kanalizasyon hattı. Buradan geçmekten nefret ediyorum. Hiç enazından şu silena da yanımda. Oda olmasa buraya asla kanatlanamam ben. Onbeş dakkalık yürüyüşün ardından kanalizasyon hatından dışarı çıkmamnın mutluluğuyla derin bir nefes alıyorum. Ancak bu pekte uzun sürmüyor çünkü dün geceki kavgadan dolayı etrafı kızılşahinlerin muhafizları kaplamış.

Muhafızın biri bizi görür görmez onların o iğrenç turuncu zırhlarına bir küfür savurdum. O lanet olası boynuzlu miğferleri ve kılıçları. O muhafızlardan nefret ediyorum. Heleki sol omuzlarını kapatan yarım pelerinlerinden. Ve turuncu pelerinin üstündeki siyah tek alev sembölünden de . Frank beni kenara itip tatar yayını muhafıza doğrutup ateş etti.  Muhafızın anına saplanan ok midemi bulandırmaya yetti de artı. Silena binaların çatılarını işaret edip ‘’ben yolu biliyorum beni izleyin’’ dedi.

Yani iyi güzel yolu bilmesi de neden bu kadar bilmiş tavırlarla hareket ediyor. Aşığız maşız ama yani ne biliyim bana yüz verse iyi kız aslında. Binanın eskimiş pencerelerinin tahtalarına basa basa tırmanmak ölüme davetiye çıkarmaya eş değer bana göre. Çatının nemli kiremitlerine basınca sakinleşe bildim. Silena  ‘’beni takip edin’’ diyip çatılardan çatılara atlamaya başladı. Baya bir ilerledikten sonra silena elini dur dercesine havaya kaldırdı ve binanın kenarından aşağı bakmaya başladı. Krak sırtıma vurup ‘’biraz dövüşmemiz gerekecek paslı çocuk’’ dedi. Omuz atıp ‘’en çok öldüren kazanır çömez çocuk’’ dedim.  Silena önünü dönüp ‘’ harika 15 kişilik bi birlik var aşağıda bunları öldürmeden geçemeyiz. Atlantia sen marcusun oklarını al ve bizi yukardan koru. Siz diyerleri aşağı atlıyoruz.’’ Atilantia ya okumu ve yayımı verip. Krak in sırtına vurup beraber aşağı atladık. Askerler bizleri görünce küçük dilerini yutular desek yeri vardı. Krak gürzünü en yakındaki muhafıza geçirdi kılıçımı çekip başka birinin boynuna sapladım. Arkadakiler şaşkınlıklarını atlatıp üstümüze doğru saldırdı ve iyi bir sesle bağırdım ‘’ çocuklar rica etsem ufak bi yardım yaparmısınız’’ atilantanın ok yağmuruna şahit oldum ilerideki 3 askeri indirdi saniyeler içerisinde. Silena baltası çekip başka bir askerin tepesine kondu. Karck e seslendim ‘’sıra bizde kardeşim’’ krak sandığımdanda iyiydi. Muhafızın kasıklarına gürzünü indirdi muhafız başını eğer eymez de kafasına gürzü tekrar indirdi.

Ahh sanırım bana pek bir şey kalmadı ama saldırmaktan çekinmedim. Bir muhafız silahını çekip beni hedef aldı. Yanımdaki muhafızı boynundan tutup kendime siper aldım. Ancak bu diyer muhafızın atışını önlemedi.  Siper aldığım muhafızı vurdu. Askerin silahını alıp bana ateş eden muhafızın kafasını uçurdum.

Franki son gördüğümde hançerini ve kılıcını çekip iki kişiyi sırtından deşmekle meşguldu. Hançerini ona doğru koşmakta olan başka bir muhafızın boynuna saplayıp muhafızı yere serdi. Silena  yerde takla atıp muhafızın ayaklarının altından geçti. Ve muhafızın bacağına baltayı geçirdi. Ben tüfeğimi doldurup silenaya kılıcını kaldıran askeri elinden vurdum kılıcı yere düştü. Silena baltasını muhafızın göğüs kafesini yarmak için kulandı.

Son muhafız kaçmaya başladı caddede koşturmaya başladığı sıra. Tiz bir çığlık attı. Hemen yanına koştuk ki muhafızın göğüs kafesine krak gürzünü geçirmiş. Krak

‘’ buda üçüncüsü oluyor paslı çocuk’’ dedi.

Sırıtıp ‘’benimde üç buçuk oluyor çömez’’ 

‘’sanırım işini hep yarım yapacaksın ihtiyar’’

‘’sende hep eksik yapacaksın çömezciğim’’

Silena nın aramıza girmesiyle şakalaşmamız son buldu. ‘’siz ikiniz şu birbirinize laf sokmayı kestiyseniz gitmemiz gereken bir şato var.’’ silenanın bileğinden kavradım ve’’bunları öldürmeden geçemez miydik silena’’dedim.  Kolunu sertçe çekip kurtardı.’’senin bu kadar kör olabileceğini hiç düşünememiştim marcus. Onların kızılşahin habercileri olduğunu fark etmen gerekiyordu. Haberleşmelerini yavaşlatık seni sersem.’’

Bir anda olduğum yerde kaldım. Onlar ilerlemeye başladı. Çatıya tırmanmaya başladılar. Ben ise her şeyi oyun gibi gördüğüm için kendimden nefret ettiğimi söyledim içimden. Sonra öfkemi kontrol edemeden binanın tepesine hızlıca tırmanmaya başladım. Onlara yetişmek için koşmam gerekiyordu.  Artık ciddi olma zamanı geldi de geçiyordu. Çünkü BU OYUN DEĞİL BU HAYAT BU GERÇEK.