ရှာင်းကျန့် ကလေးငယ်နှင့်
သွေးသားနှီးနှောပြီးတော့
အိပ်ပျော်သွားရာမှ
ယခု တရေးနိုးလာခြင်းပင်ရှောင်းကျန့် တချို့အထိအတွေ့ကြောင့်
ပြန်စဉ်းစားလိုက်တော့
သူအရာက ကလေးရဲ့
ကိုယ်ထဲမှာဘဲရှိနေသေးသည်ရှေ့က ကလေးကတော့
အဝတ်တွေလည်းကိုယ်၌ မကပ်
ကျောခိုင်းကာ အိပ်ပျော်နေလေသည်။
ကလေးရဲ့ ကျောပြင်က
အမှတ်အသားလေးတွေမြင်တော့
သူ့ကိုယ်တိုင်တောင် မသိလိုက်ဘဲ
ကျောပြင်ဖွေးဖွေးလေးကို နမ်းရှိုက်မိသည်။ထိုအခါကလေးထံမှ
အောက်ပိုင်းရဲ့ လှုပ်ရှားသွားမှုကြောင့်
ညီးသံသဲ့သဲ့လေးထွက်ပေါ်လာသည်။'ကျွတ်...ကျွတ်....အိပ်..အိပ်ကလေး'
မနိုးသွားစေရန် အရင် ပြန်ချော့သိပ်ကာ
ကလေးအား မနာကျင်စေရန်
ပြနိပြီးလွတ်လပ်မှုပေးလိုက်တော့
ကလေးဆီက 'အာ့'
ဆိုတဲ့ အသံပိစိလေးထွက်ပြီး
အိပ်ပျော်သွားသည်။ကလေးရဲ့ နှဖူးလေးအားအနမ်းပေးရန်
ပြင်ဆင်ပြီး
ကလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်စဉ်'ဟင်...ကလေး...ကလေး
ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ကလေး'
........'
'ကလေး ထပါဦးလို့'
'........'
'ကောရဲ့ ကလေးလေးရေ
ကလေး
မအိပ်နဲ့ ဦး'
'......'
'ကလေးကောကို မနောက်နဲ့ကွာ
ဟာရှောင်းကျန့်ဖက်လိုက်စဉ်ခန
ကလေးရဲ့ ကိုယ်လေးကို
ဖက်မရဘဲ
လက်က
လေဟာနယ်ကို ဖြတ်သန်းသွားသည်။
ရှောင်းကျန့် မျက်ရည်တွေကျလာကာ
အတင်းနိုးနေမိသည်။သွိုပေမယိ့အရာမထင်
ကလေးကို ထိတွေ့ကိုင်တွယ်လို့လည်းမရ
နှုတ်မှ အကြိမ်ကြိမ်နိုးလာစေရန်သာ
ပြောနေမိသည်။'ကလေးကောကိုမနောက်ပါနဲ့ကွာ'
..........
'ကလေးထပါအုံးလို့'
.........
'ဝမ်ရိပေါ်မင်းကို ခုချက်ချင်းထတော့လို့
ပြောနေတယ်'
............
'ကလေးရေ ..ကလေးလို့..ဟင့်'ရှောင်းကျန့်သည် မျက်ရည်ကျလွယ်သူမဟုတ်
သို့ပေမယ့်
အသည်းအသက်လေးနဲ့
ပတ်သတ်လာရင်
မျက်ရည်ကျဖို့မပြောနဲ့
သူ့အသက်ကိုပါ ပေးရဲသည်။မျက်ရည်တွေ အသွင်သွင်စီးကျနေကာ
ကလေးရဲ့
ကိုယ်လေးကို ပြန်ထွေးပွေ့လို့ရမလားဟု
မျှော်လင့်ချကိလေးနဲ့ ပွေ့ရန်ကြိုးစားရင်း
ပါးစပ်မှလည်း အကြိမ်ကြိမ်နိုးနေမိသည်။