ေရွာင္းက်န္႔ ကေလးငယ္ႏွင့္
ေသြးသားႏွီးေႏွာၿပီးေတာ့
အိပ္ေပ်ာ္သြားရာမွ
ယခု တေရးႏိုးလာျခင္းပင္
ေရွာင္းက်န္႔ တခ်ိဳ႕အထိအေတြ႕ေၾကာင့္
ျပန္စဥ္းစားလိုက္ေတာ့
သူအရာက ကေလးရဲ႕
ကိုယ္ထဲမွာဘဲရွိေနေသးသည္
ေရွ႕က ကေလးကေတာ့
အဝတ္ေတြလည္းကိုယ္၌ မကပ္
ေက်ာခိုင္းကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလသည္။
ကေလးရဲ႕ ေက်ာျပင္က
အမွတ္အသားေလးေတြျမင္ေတာ့
သူ႔ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိလိုက္ဘဲ
ေက်ာျပင္ေဖြးေဖြးေလးကို နမ္းရွိုက္မိသည္။
ထိုအခါကေလးထံမွ
ေအာက္ပိုင္းရဲ႕ လႈပ္ရွားသြားမႈေၾကာင့္
ညီးသံသဲ့သဲ့ေလးထြက္ေပၚလာသည္။
'ကၽြတ္...ကၽြတ္....အိပ္..အိပ္ကေလး'
မႏိုးသြားေစရန္ အရင္ ျပန္ေခ်ာ့သိပ္ကာ
ကေလးအား မနာက်င္ေစရန္
ျပနိၿပီးလြတ္လပ္မႈေပးလိုက္ေတာ့
ကေလးဆီက 'အာ့'
ဆိုတဲ့ အသံပိစိေလးထြက္ၿပီး
အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
ကေလးရဲ႕ ႏွဖူးေလးအားအနမ္းေပးရန္
ျပင္ဆင္ၿပီး
ကေလးရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို ဖက္လိုက္စဥ္
'ဟင္...ကေလး...ကေလး
ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ကေလး'
........'
'ကေလး ထပါဦးလို႔'
'........'
'ေကာရဲ႕ ကေလးေလးေရ
ကေလး
မအိပ္နဲ႔ ဦး'
'......'
'ကေလးေကာကို မေနာက္နဲ႔ကြာ
ဟာ
ေရွာင္းက်န္႔ဖက္လိုက္စဥ္ခန
ကေလးရဲ႕ ကိုယ္ေလးကို
ဖက္မရဘဲ
လက္က
ေလဟာနယ္ကို ျဖတ္သန္းသြားသည္။
ေရွာင္းက်န္႔ မ်က္ရည္ေတြက်လာကာ
အတင္းႏိုးေနမိသည္။
သိုြေပမယိ့အရာမထင္
ကေလးကို ထိေတြ႕ကိုင္တြယ္လို႔လည္းမရ
ႏႈတ္မွ အႀကိမ္ႀကိမ္ႏိုးလာေစရန္သာ
ေျပာေနမိသည္။
'ကေလးေကာကိုမေနာက္ပါနဲ႔ကြာ'
..........
'ကေလးထပါအံုးလို႔'
.........
'ဝမ္ရိေပၚမင္းကို ခုခ်က္ခ်င္းထေတာ့လို႔
ေျပာေနတယ္'
............
'ကေလးေရ ..ကေလးလို႔..ဟင့္'
ေရွာင္းက်န္႔သည္ မ်က္ရည္က်လြယ္သူမဟုတ္
သို႔ေပမယ့္
အသည္းအသက္ေလးနဲ႔
ပတ္သတ္လာရင္
မ်က္ရည္က်ဖို႔မေျပာနဲ႔
သူ႔အသက္ကိုပါ ေပးရဲသည္။
မ်က္ရည္ေတြ အသြင္သြင္စီးက်ေနကာ
ကေလးရဲ႕
ကိုယ္ေလးကို ျပန္ေထြးေပြ႕လို႔ရမလားဟု
ေမၽွာ္လင့္ခ်ကိေလးနဲ႔ ေပြ႕ရန္ႀကိဳးစားရင္း
ပါးစပ္မွလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ႏိုးေနမိသည္။
